Παρόλο που γενικά συμφωνώ μαζί σου, δεν μπορεί κανείς να είναι τόσο απόλυτος. Και αυτό γιατί η πραγματικότητα δεν είναι απόλυτη. Το παράδειγμα με τον πυρηνικό επιστήμονα είναι σαφές... Ωστόσο, για παράδειγμα, ο επιστήμονας που ανακάλυψε την πυρηνική ενέργεια και το έκανε γνωρίζοντας οτι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βόμβα είναι ανήθικος, καθώς λες... Πες οτι σε λίγα χρόνια τελειώνουν ο ορυκτός πλούτος δεν υπάρχει βενζίνη δεν υπάρχει τίποτε, ο μόνος τρόπος για να κινείται ο κόσμος είναι η πυρηνική ενέργεια... Και έτσι θα κινούμαστε όλοι... Τώρα... θα αντάλλαζες την κίνηση αυτή, με τα άτομα που πέθαναν στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι; Θα έλεγες: Ας είναι, ας μην ξαναμετακινηθώ ποτέ ούτε με αυτοκίνητο ούτε με καράβι ούτε με αεροπλάνο, αρκεί αυτοί οι άνθρωποι εκεί να μην είχαν πεθάνει ποτέ;
Ή για παράδειγμα, εγώ μπορώ να σου πω υπεύθυνα οτι ο Αριστοτέλης εκτός απο αξιόλογος επιστήμων ήταν ένας φιλοπόλεμος, προπαγανδιστής, μισογύνης, ελιτιστής, ιδιοκτήτης δούλων,(ειδικά επειδή πολλοί απο αυτούς τους χαρακτηρισμούς δεν ισχύαν τότε όπως σήμερα) θα τον έσβηνες αν μπορούσες απο την Ιστορία;
Άν ένας γιατρός που έκανε εγχειρήσεις αβέρτα και χωρίς λόγο για να βγάζει όσο πιο πολύ χρήμα μπορεί, μετά απο λίγα χρόνια έβρισκε γιατρειά για τον καρκίνο και ήταν ο μόνος που μπορούσε να γιατρέψει τον καρκίνο, δεν θα πήγαινες την μητέρα σου να σου την γιατρέψει;
Θέλω να πώ, καλοί οι "καλόκαρδοι χωρικοί", που πράγματι υπάρχουν ακόμη (αν και σε πολύ μικρό αριθμό) σε κάποια χωριουδάκια, αλλά δε μπορείς να βασιστείς πάνω τους. Θες δεν θες, έχεις ανάγκη τις ανήθικες τράπεζες, τους ανήθικους αντιπροσώπους εταιρειών αυτοκινήτων, τις ανήθικες εταιρείες τροφίμων και τους ανήθικους γιατρούς....