Χάρης Βρόντος, Τόλμα να πάρεις τον χρόνο που γουστάρεις

[mavrodon]

Σχετικά με το άρθρο του κ. Βρόντου έχω να προσθέσω τα ακόλουθα:
Δεν πρέπει να ασπαζόμαστε άκριτα τις ιδέες ακόμη και του πιο έγκριτου δοκιμιογράφου. Οι δοκιμιογραφούντες/δημοσιογραφούντες έχουν τις ιδέες και ιδεοληψίες τους και, συνήθως, υπερβάλλουν για να εντυπωσιάσουν. Πώς, εξάλλου, θα γεμίσουν τις σελίδες που έχει καθοριστεί να δώσουν προς δημοσίευση;
Κάθε λόγος έχει και τον αντίλογό του. Προσωπικά, δε με καλύπτουν οι απόψεις του κ. Βρόντου, όσο καλά διατυπωμένες είναι και όσο κι’ αν βρίσκουν σύμφωνους αρκετούς αναγνώστες. Στη ζωή πρέπει όλοι να τα βλέπουμε συγκριτικά, τόσο σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας μας ή του πλανήτη, όσο και διαχρονικά. Ποτέ ο σύγχρονος άνθρωπος δεν είχε τόσο ελεύθερο χρόνο. Σκεφτείτε τις μάνες μας ή τις γιαγιάδες μας, πολύτεκνες, χωρίς τα σύγχρονα μέσα διευκόλυνσης του νοικοκυριού, με μειωμένα εισοδήματα και, αρκετές φορές, με σύζυγο δυνάστη.

[auditor]

Σκεφτείτε τις μάνες μας ή τις γιαγιάδες μας, πολύτεκνες, χωρίς τα σύγχρονα μέσα διευκόλυνσης του νοικοκυριού, με μειωμένα εισοδήματα και, αρκετές φορές, με σύζυγο δυνάστη.

Χμ, σύμφωνοι, αλλά πολλές φορές και χωρίς επίγνωση του εναλλακτικού, ε;

[mavrodon]

Χμ, σύμφωνοι, αλλά πολλές φορές και χωρίς επίγνωση του εναλλακτικού, ε;

Αυτό σίγουρα, φτάνει να υπάρχουν εναλλακτικές προοπτικές και να μην είμαστε παγιδευμένοι σε παγιωμένες καταστάσεις, όπως λ.χ. παντρεμένοι για κάποιες δεκαετίες με παιδιά και εγγόνια.

[eirini]

Συγγνώμη, αλλά δε θεωρώ ότι αυτά

Πόσοι νεοέλληνες ξέρουν την Άντζελα και πόσοι τη Σόνια Θεοδωρίδου;

Πόσοι νεοέλληνες έχουν διαβάσει ένα βιβλιαράκι με ποιήματα του Ελύτη (δεν μιλάω για τους στίχους που ξέρουν από τα μελοποιημένα τραγούδια, αν ξέρουν ότι ήταν του Ελύτη όλα) και πόσοι ξέρουν απέξω τα άρθρα για τη συλλογή βρακιών της Μαντόνα; [Τυχαίο παράδειγμα η αναφορά στη εν λόγω συλλογή που δεν ξέρω καν αν υπάρχει γιατί ίσως η γυναίκα μαζεύει πεταλούδες ή γραμματόσημα]

Πόσοι νεοέλληνες έχουν πάει έστω μια φορά σε κάποιο Μέγαρο μουσικής ή στην Ε.Λ.Σ. και πόσοι στα μεγάλα σκυλάδικα; Και μη μου πει κανείς ότι οι τιμές διαφέρουν και δεν μπορούν να διαθέσουν τα απαραίτητα για μια βραδιά στην Ε.Λ.Σ. ή σε ένα θέατρο περιωπής. Στα σκυλάδικα κάθε γάβγισμα στοιχίζει μια μικρή περιουσία.

αποτελούν κριτήρια για την αταραξία ή το χαρακτήρα κάποιου. Το να σε απασχολεί ο ρατσισμός και η ξενοφοβία ή να νοιάζεσαι για τις παιδιατρικές μονάδες περισσότερο απ' ό,τι για τον ΠΑΟΚ, όπως είπε ο Νίκος, ναι, είναι κριτήρια. Έχουν να κάνουν με το πόσο ενδιαφέρεσαι για τους δίπλα σου και οι πράξεις που πηγάζουν απ' αυτές τις θέσεις έχουν κι ένα αντίκτυπο στους άλλους. Ωστόσο, οι προτιμήσεις του καθένα στη διασκέδαση και το «επίπεδό» του είναι άλλο καπέλο. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους επειδή ακούνε Άντζελα αντί για όπερα. :)

[stathis]

Αχ, σας ακούω τόση ώρα και μου 'ρχεται να σας ζιντανιάσω. Δεν άνοιξα το νήμα για να κρίνουμε το συντάκτη του άρθρου - ψόφιοι για λογοτεχνική και γλωσσική κριτική είστε όλοι εδώ μέσα.

Το άρθρο μπορούμε να το κρίνουμε ή να κλειδώσουμε το νήμα;
Κανείς δεν έκρινε το συντάκτη επειδή, π.χ., σκαλίζει τη μύτη του, αλλά για όσα εκφράζει στο άρθρο του.

(χαμογελάκια, καρδούλες, φατσούλες, κλπ.)

[wings]

Δεν νομίζω ότι μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τους ανθρώπους επειδή ακούνε Άντζελα αντί για όπερα. :)

Ειρήνη μου, δεν είναι κριτήριο το τι τελικά ακούν αλλά το πώς φτάνουν ως εκεί. Αν π.χ. «ψαχτείς» και ακούσεις διάφορα είδη μουσικής και τελικά κατασταλάξεις στην Άντζελα, έχεις περάσει από μια διαδικασία αναζήτησης και ωρίμανσης και τουλάχιστον ξέρεις τι άλλο κυκλοφορεί γύρω σου. Με ενοχλεί όταν κάποιος δεν ξέρει ότι υπάρχουν Έλληνες κλασικοί τραγουδιστές στις μέρες μας αλλά ξέρουν κάθε Χ, Ψ, Ω «όρθια κιλότα» που λέει κι ο Κραουνάκης και με ενοχλούν και όσοι ξέρουν ότι η μακαρίτισσα η Κάλλας ήταν η αγαπημένη του Ωνάση και «λίγο» τραγουδίστρια αλλά ιδέα δεν έχουν για το ότι ήταν μια από τις μεγαλύτερες κλασικές τραγουδίστριες όλων των εποχών. Κοντολογίς, κριτήριο για τα δικά μου γράδα είναι η άγνοια και η άγνοια είναι βασική συνιστώσα της «αταραξίας».

[wings]

Το άρθρο μπορούμε να το κρίνουμε ή να κλειδώσουμε το νήμα;
Κανείς δεν έκρινε το συντάκτη επειδή, π.χ., σκαλίζει τη μύτη του, αλλά για όσα εκφράζει στο άρθρο του.

(χαμογελάκια, καρδούλες, φατσούλες, κλπ.)

Χαχαχαχα... Στάθη μου, προσπαθώ να προλάβω κάποιους που θα έρθουν να πουν αν έβαλε καλά τα κόμματα στις προτάσεις του (μηδ' εμού εξαιρουμένης).:-)))

Αλλά δεν μπορώ να κρίνω ένα άρθρο από το αν ο συντάκτης του είναι άντρας ή γυναίκα και να με σχωρνάτε.

[Oblitron]

δυο ώρες για φαγητό, μια ώρα για καθαριότητα και φροντίδα του σώματος, μια ώρα για περπάτημα ή γυμναστική, μιάμιση ώρα για να δεις τηλεόραση και μια ώρα για διάφορες άλλες υποχρεώσεις

Δηλαδή όλα αυτά είναι υποχρεώσεις; Εντάξει δε λέω να μην τρώμε ή να μην πλενόμαστε, αλλά η γυμναστική και η τηλοψία είναι καθαρά προσωπικές επιλογές.

Wings, συμφωνώ μαζί σου και δε θα περιόριζα το φαινόμενο στους Έλληνες, αλλά γενικότερα στους πολίτες των λεγόμενων ανεπτυγμένων χωρών. Είναι (ή μάλλον είμαστε) πάρα πολλοί εκείνοι που δεν πασχίζουν να αδράξουν τη μέρα. Όπως είναι και πολλοί οι μαθητές, οι οποίοι δε διαβάζουν, ούτε τρέχουν σε φροντιστήρια, αλλά ούτε και καίγονται να ζήσουν συναρπαστικές εμπειρίες και κάθονται ατέλειωτες ώρες μπροστά σε μια οθόνη. Όπως λέει και ο Χάρης Βρόντος. "Εγώ κλαίω αυτόν που το θέλει και δεν το έχει."

Τώρα όσον αφορά την άγνοια και αδιαφορία των ανθρώπων για τις τέχνες, τον πολιτισμό, την ιστορία και τις επιστήμες... Δεν το έχω ψάξει, αλλά πιστεύω ότι ο άνθρωπος γεννιέται με μια έμφυτη περιέργεια. Όταν όμως η παιδεία του (σχολική και εξωσχολική) δεν ενθαρρύνουν αυτήν την περιέργεια και την αναζήτηση του διαφορετικού, αργά ή γρήγορα η φλόγα σβήνει.

(Εγώ μέχρι χθες δεν ήξερα τη Σόνια Θεοδωρίδου. Ξέρω όμως τον Airto Moreira που δεν τον ξέρουν πολλοί Έλληνες. Κερδίζω κανένα βαθμό;)

[wings]

(Εγώ μέχρι χθες δεν ήξερα τη Σόνια Θεοδωρίδου. Ξέρω όμως τον Airto Moreira που δεν τον ξέρουν πολλοί Έλληνες. Κερδίζω κανένα βαθμό;)

Ναι, αλλά λόγω της έμφυτης περιέργειάς σου σήμερα ξέρεις και τη Σόνια Θεοδωρίδου και τον Airto Moreira. Κερδίζεις τα γαρίφαλα που λέγαμε αποβραδίς. :-)))))))))

[lpap]

2 - δυο ώρες για φαγητό
1 - μια ώρα για καθαριότητα και φροντίδα του σώματος
1 - μια ώρα για περπάτημα ή γυμναστική

Δηλαδή τα παραπάνω είναι μέρος της καθημερινότητας (μας) των ελλήνων ???

Καλά, εγώ που ζώ ?

Τα αλλάζω :
25 λεπτά για φαγητό - 5 λεπτά πρωί τυρόπιτα, 10 λεπτά μεσημέρι, 10 λεπτά βράδυ
15 λεπτά για καθαριότητα και φροντίδα του σώματος - 5 λεπτά το πρωί, 10 λεπτά το βράδυ
0  για για περπάτημα ή γυμναστική

Σύνολο 40 λεπτά, αντί για 4 ώρες. Τώρα μάλιστα.

Αυτοί οι δημοσιογράφοι για τους χασομέρηδες αρθρογραφούν. 

[wings]

Μα, καλά, ζεις στη Θεσσαλονίκη και τρως μόνο για 25 λεπτά τη μέρα; Αίσχος... καταστρέφεις τη φήμη μας ολοκληρωτικά.

[F_idάνι]

Αυτοί οι δημοσιογράφοι για τους χασομέρηδες αρθρογραφούν. 

LOL!

[prazantrau?]

Οκτώ ώρες δουλειά, μιάμιση ώρα να πας και να 'ρθεις στη δουλειά, οκτώ ώρες ύπνος, δυο ώρες για φαγητό, μια ώρα για καθαριότητα και φροντίδα του σώματος, μια ώρα για περπάτημα ή γυμναστική, μιάμιση ώρα για να δεις τηλεόραση και μια ώρα για διάφορες άλλες υποχρεώσεις, μας κάνουν σύνολο 24 ώρες.

Γενίκευση της βούρτσας.
Άσε που για το καλύτερο άφησε μόνο μια ώρα, κι αυτό αχταρμά με "άλλες υποχρεώσεις".

[F_idάνι]

Μπορεί να το λογαριάζει στο περπάτημα ή στη γυμναστική :-)



Ή... στη φροντίδα του σώματος :-)


(Όσο το διαβάζω, τόσο δεν το καταλαβαίνω αυτό το άρθρο...)

[banned8]

Εγώ δεν μπορώ γενικεύσεις βασισμένες σε περίεργες στατιστικές. Τη μια μέρα μπορεί να αθροίσω είκοσι λεπτά στο φαγητό και την άλλη τέσσερις ώρες (ξέρετε πότε). Κατά τ' άλλα, συμφωνώ με ό,τι γράψατε και, επειδή κάνει ζέστη, μου είπε η Νταλί, της φωτό, να περάσω το σύνθημα:

Τόλμα να λασκάρεις,
να κουλάρεις, να λουφάρεις.