Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 31 Dec, 2015, 21:48:07

Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
Post by: wings on 31 Dec, 2015, 21:48:07
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/kaitatzi.jpg)

Γεννήθηκε το 1952 στο Λιβαδοχώρι Σερρών. Είναι κλινική ψυχολόγος, MSc–ψυχοθεραπεύτρια. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Σχολή Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλας στη Σουηδία και εργάσθηκε στην Ανοιχτή Μονάδα της Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου της Ουψάλας. Δίδαξε ψυχολογία και ειδική αγωγή στο ΤΕΦΑΑ Σερρών του ΑΠΘ (1988-2000). Επί 27 χρόνια εργαζόταν ως ψυχολόγος στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση του ΥΠΕΠΘ. Διετέλεσε Διοικητικός Προϊστάμενος στο Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) Σερρών (2003-2014). Είναι πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων και Εκπαιδεύτρια των Εκπαιδευτών Ενηλίκων και υλοποίησε Επιμορφωτικά Προγράμματα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Ενηλίκων, Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών και Συμβουλευτικής Γονέων.

Ποιητικές συλλογές:
«Ο δρόμος», ΔΕΠΚΑ Σερρών, 2006
«Συναισθηματικό αλφαβητάρι» (ποίηση για παιδιά), εκδ. University Studio Press, 2009
«Διαδρομές», εκδ. Γαβριηλίδης, 2015
«Λιγοστεύουν οι λέξεις», εκδ. Μελάνι, 2017
«Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα», εκδ. Ρώμη, 2020
«με λένε Εύα», εκδ. Μανδραγόρας, 2023

Ανθολογημένα ποιήματα:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic-9084.0) ]
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο δρόμος
Post by: wings on 31 Dec, 2015, 21:54:38
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο δρόμος

Ο δρόμος απλώνεται μπροστά
Να τον διαβώ γρήγορα πρέπει
Να κάνω αυτό που περιμένουν από μένα
Υπεύθυνα, δίκαια, σωστά
Μα σκέφτομαι πάλι...
Μήπως σαν τον διασχίσω
Και μόνος στο τέρμα βρεθώ
Πικρά, μ’ απορία
Αυτό ήταν όλο λοιπόν
Θα πω;

Όχι
Δρόμοι πολλοί με χίλια νεύματα
Καλούν το πέρασμά μου
Στο στένεμα του ενός, απρόσμενα προβάλλει άλλος
Ολισθηροί καραδοκούν να με γκρεμίσουν
Και δύσβατοι, κορφές μ’ αποκαλύπτουν
Κάποιους ερμητικά κλειστούς τους νιώθω
Κι άλλες φορές διαβαίνω έναν και ανοίγουν νέοι δρόμοι

Θέλω να νιώσω το κάθε βήμα
Το κάθε στραβοπάτημα και πισωγύρισμα
Το κάθε μάτωμα, το κάθε πέταγμα
Τους κραδασμούς και τα κελαηδήματά μου

Μπροστά στην τελική πορεία
Θέλω, κλείνοντας ήρεμα τα μάτια,
Να σταθώ ανάλαφρα, γαλήνια
Δρόμοι σύντροφοι κι οδηγοί
Όμορφα να με προετοιμάσουν για τον άλλο δρόμο.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το λεωφορείο
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:09:31
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το λεωφορείο

Το παλιό λεωφορείο τρέχει
Κι εγώ λικνίζομαι
Στα άβολα καθίσματα
Μια προς τα δεξιά
Μια προς τ’ αριστερά
Εκτινάζομαι απότομα προς τα πάνω
Και ξαφνικά βυθίζομαι στο βάραθρο
Και πάλι εκτίναξη προς τα πάνω
Ευτυχώς

Το λεωφορείο της ζωής μου
Προς μάταιη αναζήτηση
Ευθείας διαδρομής.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μυλόπετρες οι μέρες
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:14:45
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μυλόπετρες οι μέρες

Πλήξη, ανία κι ακεφιά τις μέρες συνοδεύουν
Συχνά, πολύ συχνά, πίκρες παραμονεύουν
Καμιά φορά απρόσμενες χαρές ακολουθούν
Πλήξη, ανία, ακεφιά, στιγμές χαράς
Και πάλι πλήξη
Κι ύστερα λύπη
Και ξανά πάλι ακεφιά
Οι μέρες έρχονται και φεύγουν

Δεν το αντέχω
Να σκέφτομαι δε θέλω
Μυλόπετρες οι μέρες
Τη ζωή μου παγιδεύουν

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μπορεί και να μην είναι έτσι
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:21:48
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μπορεί και να μην είναι έτσι

Θα σ’ ονόμαζα αστραπή
Σε πορεία απόλυτα ευθυγραμμισμένη
Αξιοθαύμαστο, βεβαίως, δε λέω
Αλήθεια η απόλυτη σιγουριά
Ένδειξη σιγουριάς είναι;
Τρέχεις με το σώμα γερμένο μπροστά
Κι άλλο απ’ το τέρμα στο νου δεν έχεις
Μήπως βαρύ το φορτίο
Και βιάζεσαι να τ’ αποθέσεις;
Να ξαποστάσεις αδιανόητο
Περιθώρια για κάποιο «μήπως»
Για κάποιο «μπορεί και να μην είναι έτσι»
Ανεπίτρεπτα

Ναι, μπορεί και να είναι έτσι
Αν όμως όχι
Πώς θα τ’ αντέξεις;

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Στης λογικής τη δίνη
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:26:53
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Στης λογικής τη δίνη

Στης λογικής και της συνείδησης τη δίνη
Άγρυπνη νύχτα, ξεμαλλιάρα
Κατέθεσα δειλά, οδυνηρά
Δυνάστη πόθο αφόρητο
Να τον σπουδάσουν ζήτησα
Και τις απόψεις τους με σεβασμό να μου εκθέσουν
Μάταιος κόπος
Σειρήνες σκέψεις ξελογιάστρες, σκληρά
Χλευαστικά στ’ αφτί σιγοψιθύρισαν
Ότι τον φόβο πρώτα
θα ’πρεπε να χειριστώ
Τη στρίγκλα ενοχή
Που τόσο με ορίζουν.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αλλοτρίωση
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:36:19
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αλλοτρίωση

Όλα γύρω περιποιημένα
Το περιβάλλον εορταστικό
Το σκηνικό άψογο
Οι στάσεις, οι κινήσεις καθώς πρέπει
Τα πρόσωπα μ’ επιτηδευμένη άνεση κι εγκαρδιότητα
Οι σχέσεις συμβατικές
Η επαφή επιδερμική
Κι αυτό το άρωμα της καλοκαιρινής νύχτας
Παράφορα όμορφο κι αληθινό
Ν’ αποκαλύπτει οδυνηρά τη δική μας αλλοτρίωση.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξυπόλητος περπάταγες
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 01:51:29
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξυπόλητος περπάταγες

Ξυπόλητος περπάταγες
Το χώμα απαλό σου χάιδευε τα πόδια
Το δάχτυλο μονίμως πληγωμένο απ’ τις πέτρες
Και η πατούσα όλο τσιμπιές απ’ τα τριβόλια
Τη δροσιά κι ορμή του νερού ένιωθες
Πλατσουρίζοντας στους χείμαρρους της ανοιξιάτικης μπόρας
Ζαρκάδι αλαφροπόδαρο
Στον κάμπο έτρεχες
Και ο κόσμος ήταν όλος δικός σου
Στις ζέστες ο ιδρώτας στο σώμα ρυάκια
Και το δεξί μάτι συνεχώς καθισμένο
Το άπλετο φως του ήλιου ν’ αντέξει
Στην όχθη του ποταμού ξάπλωνες
Με το θρόισμα της λεύκας να σε νανουρίζει
Στις μουριές και συκιές σκαρφάλωνες
Το γλυκό του καρπού να γέψεις
Αψηφώντας τις αιχμές στο δέρμα
Στα κρύα, με τα χνώτα προσπάθαγες
Ν’ απαλύνεις τ’ ανατρίχιασμα του κορμιού
Και τη φαγούρα απ’ τις χιονίστρες
Ν’ ακούσεις το τρίξιμο των πάγων έψαχνες
Κι ύστερα κουσί* για το σπίτι
Στης καλομάνας* το σοφό παραμύθι
Τις έναστρες νύχτες στων πρώτων ονείρων
Τα λημέρια ταξίδευες
Με το φεγγάρι να σου φιλά καληνύχτα
Τη ράχη στη ρίζα του βουνού ακούμπαγες
Και πλημμύριζες σιγουριά κι ασφάλεια
Απ’ εκεί τον ορίζοντ’ αγνάντευες
Προσμένοντας τους δικούς σου ορίζοντες να πλατύνεις

Και τώρα στριμωγμένος στο γκρίζο
Προσπαθείς να προφτάσεις το χρόνο
Χωρίς ν’ αγναντεύεις ορίζοντες
Χωρίς ηλιαχτίδας χαρά
Το θρόισμα των φύλλων
Και το κόασμα των βατράχων
Με τα μέλη βαριά, μουδιασμένα, κρύα.

*κουσί = τρέχοντας
**καλομάνα = γιαγιά στην ποντιακή


Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αυτός ο κόσμος
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 02:01:59
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αυτός ο κόσμος

Αυτός ο κόσμος που διαβαίνει αλαφιασμένος
Σε ποιο κυνήγι να ’χει εμπλακεί
Τι να φοβάται
Τι να ψάχνει
Άνθρωποι που πάνε βιαστικοί
Χωρίς χαμόγελο
Χωρίς βλέμμα
Κι όλο τρέχουν, όλο τρέχουν
Κι οι δρόμοι κλείνουν
Κάτω από τρύπιες πατούσες
Κι οι δρόμοι χάνονται
Αφήνοντας το βήμα μετέωρο.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χωρίς μαντίλι
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 02:09:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χωρίς μαντίλι

Πώς ν’ αντέξουμε τη λαίλαπα της τύρβης
Τ’ ανούσια φτιασιδωτά κρωξίματα ταών
Πόρτες δίχως δωμάτια χάσκουν τριγύρω
Και στην καρδιά χέρσες αυλές
Στρωμένες πλαστικό γκαζόν
Αφόρητα σιωπηλές
Τον πετεινό τον πλουμιστό, το χρυσωπό
Σε σπίτια αθέμελα θυσιάσαμε
Θυμάσαι;
Αγέρωχα μας έφερνε τα πρωινά
Πού να σταθούμε τώρα αλήθεια;
Πώς να μη χάσουμε την όσφρηση
Χωρίς το άρωμα της πασχαλιάς;
Πρόσφορο πώς να μοιράσουμε τα ψυχοσάββατα;
Χωρίς μαντίλι στους νέους
Πώς να ευχηθούμε κατευόδιο;
Της καλομάνας τ’ ολόλευκο, το κεντητό μαντίλι
Πάει καιρός που κουρελιάσαμε
Κι αυτό το χαρτομάντιλο τ’ άβαρο, τ' ακυμάτιστο
Μιας χρήσης μόνο δυστυχώς.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέγας Χαρισματικός
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 02:56:01
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέγας Χαρισματικός

Προς τι αυτή η λάμψη
Το βλέμμα π’ αγκαλιάζει ό,τι βρει
Που γοητεύει, που καθηλώνει
Αυτά τα ωραία λόγια
Που συνεπαίρνουν, παραμυθιάζουν
Μα και μας μικραίνουν
Ασήμαντοι εμείς και αυτός ο Μέγας
Αβέβαιοι κι αυτός το σταθερό σημείο
Δυνάστης ποθητός αυτός κι εμείς υποτελείς του
Αδύναμοι, πειθήνιοι, τρωτοί κι αυτός σωτήρας
Ο Ηγέτης μας
Απεγνωσμένα αποζητά
Να του φορέσουμε το φωτοστέφανο της δόξας
Γονυπετείς να εισακούσουμε το κήρυγμά του
Και έρποντες, μικροί, ανίσχυροι
Να απαντήσουμε στο κάλεσμά του
Με ταπεινή μεγαλοπρέπεια αυτοπροσφέρεται
Να μας καθοδηγήσει
Αχόρταγα, βουλιμικά να μας χειραγωγήσει

Αχ! Τι θ’ απογίνονταν χωρίς εμάς
Τους ταπεινούς, μικρούς εραστές του
Ο Μέγας Χαρισματικός;

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζωοδόχος πηγή
Post by: wings on 01 Jan, 2016, 03:14:11
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζωοδόχος πηγή

Στον Γ. Γραμματικάκη

Του ήλιου το θρέμμα και της γης το γέννημα
Τ’ ουρανού το στερέωμα, της αβύσσου βάραθρο
Αθέατα ύψη και μεγέθη άμετρα
Ερημιάς τ’ απόρθητα, μοναξιάς το ημέρεμα
Της ψυχής τ’ ανεξιχνίαστα, των βουνών τ’ απάτητα
Της χούφτας το γέμισμα, του βλέμματος κάθισμα
Του μωρού το κλάμα και της μάνας τ’ αγκάλιασμα
Της πατούσας το στέριωμα, τ’ ακροδάχτυλου άγγιγμα
Των ονείρων φαρέτρα και των φόβων το πάτημα
Της ελπίδας αγκάλιασμα και της ρίζας το μπόλιασμα.

Ζωοδόχος πηγή και αχτίδα περίλαμπρη
Το μυστήριό σου με σκέπασε
Νεφέλωμα άπλωσες και μ’ αυτό με κρατάς
Σ’ ακριβό περιτύλιγμα

Της συγκίνησης στέρνα, αρχαγγέλων το πρόσταγμα
Της σιωπής ο λόγος και του λόγου το άλογο
Πορφυρό της καρδιάς μου και γαλάζιο φτερούγισμα
Χρυσοκίτρινη έκρηξη και του μπλε το γαλήνεμα
Της βαρκούλας πανάκι, τ’ ανέμου το δρόσισμα
Της λαμπρής χελιδόνι και της άνοιξης δόνημα
Της αγάπης μυστήρια, γιασεμιού το ευώδιασμα
Της χαράς το κλάμα και της λύπης μειδίαμα
Της ζωής τ’ ανεξάντλητο, του θανάτου το σφράγισμα

Ζωοδόχος πηγή και γεννήτρα υψίβαθος
Το μυστήριό σου με σκέπασε
Νεφέλωμα άπλωσες και μ’ αυτό με κρατάς
Σ’ ακριβό περιτύλιγμα
Και μου κρύβεις τα ενδότερα, τα αεί υπάρχοντα
Τ’ απλά και όμως δυσνόητα, τ’ άλυτα αινίγματα
Της ζωής τ’ αγκίστρι μαζί με την άγκυρα
Της ύλης τ’ άυλο και του κύκλου τ’ αέναο γύρισμα.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Με τη δίψα σφραγισμένη στα χείλη
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:40:19
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Με τη δίψα σφραγισμένη στα χείλη

Το ποτάμι κυλά δίπλα μου
Σαν το νερό στη χούφτα
Ρέει ανάμεσα στα δάχτυλα
Σταγόνες μόνο
Προλαβαίνω να γευτώ
Ατέρμονη προσπάθεια να ξεδιψάσω
Ο αγέρας τρέχει κι εγώ
Πίσω του συνεχώς, αγκομαχώντας
Κάποιες ελάχιστες στιγμές
Σα να τον φτάνω
Σα να τον προσπερνώ
Στιγμές πληρότητας
Ουτοπικής ευδαιμονίας
Και πάλι πίσω του
Σε χίμαιρα διαδρομή να τον προλάβω

Ώσπου ο αγέρας χάνεται πέρα μακριά
Χάσμα βαθύ στον χωροχρόνο
Τετελεσμένο, αμετάκλητο
Με τη δίψα σφραγισμένη στα χείλη.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Διάττοντες
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:48:14
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Διάττοντες

Διάττοντες υπήρξαμε
Διάττοντες
Μια λάμψη αστραπής το πέρασμά μας
Ο βίος ανοιξιάτικη βροχή
Τι κι αν ηχούσαμε με βόμβους
Μόνο η ηχώ επέστρεφε σε μας
Τι κι αν φτιασίδια περισσά φορέσαμε
Και χρώματα φανταχτερά
Βλέμμα δεν κάθισε στα μάτια μας
Το χώρο πλαισιώσαμε για μια στιγμή
Χωρίς η παρουσία μας να γίνει αισθητή
Το χρόνο ούτε που αγγίξαμε
Διάττοντες… διάττοντες.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Διαβαίνοντας
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:50:32
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Διαβαίνοντας

Διαβαίνοντας τον ποταμό
Ψάξε τη φλόγα μέσα σου
Πυρπολημένος
Βούτα βαθιά να δροσιστείς
Για τα στερνά μια σπίθα φύλαξε στο στον κόρφο
Και μι’ ανάσα γιασεμί
Κράτα γερά σαν θα κοιτάξεις πίσω  σου
Ανασκουμπώσου και προχώρα
Η κοίτη χωνευτήρι ασίγαστο
Τις χρυσαλλίδες καταπίνει
Κοίτα πως καθηλώθηκα εγώ στην όχθη
Να φυλακίζω τ’ όνειρο στις σάρκες μου
Κοίτα πως ρέει το νερό ανάμεσα στα δάχτυλα
Να δροσιστώ δεν πρόλαβα
Η χούφτα στέγνωσε στο λιόγερμα.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θα εκτεθώ δημόσια
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:53:23
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θα εκτεθώ δημόσια

Θα εκτεθώ δημόσια
Όπως ο επιδειξιομανής ξεγυμνώνει το σώμα
Αποζητώντας ηδονή σε λάγνα βλέμματα
Θα ξεγυμνώσω την ψυχή μου μπροστά σου
Μπροστά σε καθάρια βλέμματα
Όχι απ’ αυταρέσκεια ή ηδονική αναζήτηση
Ούτε αυτοτιμωρία ή ταπείνωση αποζητώντας.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σαν θα ντυθώ το βλέμμα σου
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:55:24
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σαν θα ντυθώ το βλέμμα σου

Σαν θα ντυθώ το βλέμμα σου
Περίλαμπρη θα διαβαίνω τους δρόμους
Δρόμους διάπλατους
Στα άνθη στολισμένους
Ορθό το ανάστημα θα έχω
Και στο κεφάλι φωτοστέφανο τη λάμψη σου
Εγώ αγέρι ανήσυχο
Σε αρμονία με το γύρω κόσμο
Σταγόνα της βροχής εγώ
Πολύτιμο κομμάτι του σύμπαντος

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θαρρώ
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 20:58:00
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θαρρώ

Θαρρώ ότι πλησίασα
Θαρρώ πως ένιωσα την ύπαρξή του
Τους κραδασμούς του πως βίωσα θαρρώ
Μα δεν τον έζησα
Γιατί φοβήθηκα
Την ηδονή του δεν την απόλαυσα
Γιατί δεν τόλμησα
Κάποιες ελάχιστες στιγμές
Ανείπωτης χαράς
Στο πέρασμά του μ’ άφησε
Και σήκωσα στο στήθος
Τον πόνο τον βαθύ της λύτρωσής μου.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θλίβομαι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:00:16
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θλίβομαι

Θλίβομαι για τις αχτίδες που δε με έλουσαν
Για τις σταγόνες που δε με δρόσισαν
Τα μονοπάτια που δεν περπάτησα
Και τις κορφές που δεν πάτησα
Για την σοφία που δε με φώτισε
Και για το κάλλος που δε με στόλισε
Μα πιο πολύ με θλίβει
Η αγκαλιά σου που δε με χώρεσε.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δεν τη θυμάμαι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:02:07
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δεν τη θυμάμαι

Δεν τη θυμάμαι αυτή τη λέξη
Την έννοιά της δεν την ορίζω
Μόνο τα μάτια των παιδιών
Και των αδέσποτων σκυλιών
Κάτι απ’ αυτή μου ψιθυρίζουν
Μόνο αυτά κάποιες χορδές μου αγγίζουν

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάνα
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:04:03
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάνα

Μάνα στην αγκαλιά σου να κλάψω πάρε με
Σαν τότε ανήμπορο παιδί
Σκούπισέ μου το δάκρυ
Χάιδεψέ με μ’ ένα φιλί
Να ξανάβρω κουράγιο
Ν’ αλαφρύνει η ψυχή
Να τρανώσω και πάλι
Να σταθώ στη ζωή.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οι καμπάνες
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:06:04
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οι καμπάνες

Οι καμπάνες χαρμόσυνα ηχούν
Μα οι σειρήνες που ουρλιάζουν μανιασμένα τις επισκιάζουν
Νόμιζες θα προβάλει η ομορφιά
Η χαρά θα περισσέψει
Μα οι σειρήνες μέσα μας
Ακόμη ουρλιάζουν μανιασμένα
Και τ’ αδέσποτα σκυλιά της ψυχής
Αλυχτάνε.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σύντροφοι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:08:17
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σύντροφοι

Καλέ μου σύντροφε θυμάσαι
Με τι πόθο αγκαλιαστήκαμε;
Σαν παιδιά διψασμένα
Κι η πηγή της αγάπης
Κρυμμένη βαθιά
Αλήθεια
Ήσουν εσύ που ερωτεύτηκα;
Ήμουν εγώ που ονειρεύτηκες;
Γολγοθάς η αγάπη
Στις παλάμες οι τύποι των ήλων
Μιλούν γι’ ανάσταση
Στης ζωής τ’ ανηφόρι μαζί
Βαδίζουμε πλάι
Και όμως μόνοι
Είμαστε μαζί
Και όμως όχι

Σ’ αγαπώ σύντροφε;

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όταν
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:10:25
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όταν

Όταν λόγια ευχάριστα μου λένε
Με κάνουν να αισθάνομαι σημαντικός
Σπουδαίος
Με ξεγελούν, με γαληνεύουν
Προς στιγμήν βέβαια
Γιατί στο βάθος σιγανή βροχή
Νοτίζει την μπογιά από τα λαμπερά εξώτοιχά μου
Και τριβελίζει επίμονα τ’ αυτιά
Ας μπόραγα να την σταμάταγα
Τον πληκτικό τον ήχο της τουλάχιστον να μην ακούω
Ωτοασπίδες να προμηθευτώ
Είναι ίσως μια κάποια λύση
Αναγνωρίζω τη βροχή αυτή τη σιγανή
Την καθαρή
Μα είν’ ανυπόφορη και θλιβερή.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κουράστηκα
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:12:41
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κουράστηκα

Κουράστηκα τα πρέπει και τα τέτοια
Συμβατικά το χρόνο μου να χάνω
Μπλεγμένος στης σκοπιμότητας τα δίχτυα
Έτσι κι αλλιώς στην τέχνη αυτή
Πάντα χαμένος βγαίνω
Δε θέλω να τελειώσει το ταξίδι
Στην έλλειψη, στη δυσθυμία
Συγκίνηση, συγκίνηση θέλω να νιώσω.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ανάπλαση ειδώλων
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:16:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ανάπλαση ειδώλων

Μια αχτίδα ας έβρισκα
Μια αχτίδα μόνο
Κατασκευασμένη έστω
Να σ’ τη φόραγα
Φωτοστέφανο στο κεφάλι
Να μ’ έλουζες πάλι
Και μυριάδες αστέρια
Να λαμπύριζαν στην καρδιά
Να ξαναρούφαγα μούστο ζωής
Μεθυσμένος με ιαχές μαγικές
Ανάπλασης να ’στηνα ωραίο χορό
Το πράσινο λέει των βουνών να διαβώ
Άγονες γραμμές να προσπεράσω
Στις κορφές να πατήσω
Και ν’ αγγίξω τ’ ουρανού το γαλάζιο
Κι απ’ εκεί σαν παιδί
Ν’ αγναντεύσω με δέος
Τον κόσμο αυτό τον θαυμαστό, τον ωραίο.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γαλήνη
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:17:57
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γαλήνη

Ας μπορούσα γαλήνη να βρω
Πέρα απ’ τα πρέπει
Πέρα απ’ τα θέλω
Απλώς να υπάρχω
Σε αρμονία με τον κόσμο
Της ενδοχώρας και το γύρω
Του εδώ και του υπερπέραν
Τον νυν και τον αεί.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φύλλο
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:20:23
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φύλλο

Φύλλο πράσινο
Γεύση ζωντάνιας και δροσιάς
Φύλλο κίτρινο
Κύματα έκρηξης, χυμοί χαράς
Φύλλο κόκκινο
Γύρη και μέλι, σπίθες φωτιάς
Στο καφετί
Μνήμης απώλεια, τοπίο λήθης
Ή γνώση επτασφράγιστη
Μιας άλλης φωτιάς.

Από τη συλλογή Ο δρόμος (2006)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (I)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:32:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (I)

[Ενότητα Διαδρομές]

I

Σα να ’ταν χθες
δέντρα χυμώδη, λυγερά
πόθο γιομάτα
άνθιζαν κλαδιά
άπλωναν ρίζες
να ξεδιψάσουν στις αγκαλιές των ρυακιών
και στων χειμάρρων την ορμή
ηδονικά να ξαποστάσουν

Σα να ’ταν χθες
άγουρα χρόνια
χνούδια απαλά
ανήσυχα
φλόγα γιομάτα
το μέλι τρυγούσαν των λουλουδιών
τ’ αλάτι γεύονταν
στα τρίσβαθα ωκεανών

Σήμερα θάλασσες πλατιές
τους θησαυρούς γενναιόδωρα χαρίζουν

Σύντομα αλίμονο
τόσο σύντομα
αύριο κιόλας
καράβια ξέμπαρκα
γυμνά, ανάλαφρα, βαριά
γλυκόπικρο μειδίαμα απορούν
γέρνοντας προς την άλλη χώρα

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (II)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:34:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (II)

[Ενότητα Διαδρομές]

II

Βαδίσαμε ανεπιτήδευτα μέρες και μέρες
με διαίσθηση χωρίς πυξίδα
πυξίδα είχαμε το σώμα
στραμμένο στην Ανατολή
αλλά χαθήκαμε στο φως της μέρας
Την αγάπη είπαν θ’ ανταμώναμε
θα ’ρχόταν να μας προϋπαντήσει
Δεν μάθαμε
πως μάχονταν με σκιές
και της ψυχής μας την αντάρα
Φωνάζαμε ν’ ακούσουμε ότι υπάρχουμε
και δεν μπορέσαμε
τη μουσική της σιωπής ν’ αφουγκραστούμε
Σ’ ατέρμονους αγώνες δώσαμε μάχες
νικητές και νικημένοι χλωρίδα απώλειας
Τώρα το άδειο απλώνεται στην άκρη της πατούσας
και δίπλα η σιωπή
στοχάζεται την απορία μας

Μπορεί και να ’μασταν ωραίοι μαχητές
αλλά χαθήκαμε στο διάβα
Μπορεί το σύθαμπο της μέρας
να έλαμψε στα μάτια
Μπορεί το φως του φεγγαριού
να φώτισε τις σκοτεινές πτυχές μας

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (III)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:37:15
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (III)

[Ενότητα Διαδρομές]

III

Οι χαρές που ζήσαμε χάθηκαν
πήραν μαζί τους ό,τι είχαμε αγαπήσει
όνειρα στέρνες δίχως νερό
Αφού οι πηγές στέρεψαν
και τα χείλη στεγνά
πεφταστέρια οράματα
φύσημ’ αγέρα συγκινήσεις
Από χρόνους τ’ αφήσαμε πίσω
πορευόμαστε δέντρα ξεριζωμένα

Μια βαθιά ερημιά κατοικεί μέσα μας
μια γαλήνη πετρωμένη
Κάπου κάπου ένα δάκρυ στεγνό
προσπαθεί κρυφά
να ραγίσει τη γαλήνη της πέτρας
Ποιο δάκρυ ωστόσο μπορεί
να ταράξει τη γαλήνη της πέτρας

Βότσαλα στο δισάκι
σημάδια για το δρόμο του γυρισμού
Ψαχουλεύουμε
το φως λιγόστεψε τώρα πια
και οι ρίζες κομμένες
Τώρα ήρθε ο καιρός των γαλήνιων πετρωμάτων
Τώρα ήρθαν τα χρόνια τα πέτρινα

Πώς θ’ αντέξουμε αντικρίζοντας
σπίτια σωριασμένα κατάχαμα
Πώς θ’ αντέξουμε αντικρίζοντας
άδειους περιστερώνες
Τα περιστέρια τα φυγαδέψαμε
μείναν ερημωμένοι περιστερώνες
αραδιασμένοι στο χρόνο

Τα ζεστά μονοπάτια τ’ αφήσαμε πίσω
Τώρα τα πέτρινα χρόνια
προδοσίες φυτρώσαν
ανθίσαν απώλειες
Πώς ν’ ανθίσουν στις πέτρες τριαντάφυλλα
Αυτό δεν έχει ξαναγίνει
Κάποια βρύα αν φυτρώσουν
θα ’ν’ αρκετό
να θυμίζουν πως περάσαμε απ’ εκεί

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (IV)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:39:42
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (IV)

[Ενότητα Διαδρομές]

IV

Μέρες και μέρες οδεύσαμε σκυφτοί
διαβάτες της σιωπής
τραγουδιστές της καταχνιάς
χέρια γερμένα ηλιοτρόπια
στήθη δάκρυα πετρωμένα
Όταν τα βλέμματα σηκώσαμε
είδαμε ανάστροφα τον κόσμο
Όταν τα χέρια απλώσαμε
αγγίξαμε την ερημιά μας
γείραμε απόμερα
κι αψιμαχούσαμε με τη σιωπή
Τότε κοιτάξαμε το πέλαγος
όπου απλώσαμε το δάκρυ μας
Το μπλε ήταν βαθύ
μας χώρεσε
κι ανθίσαμε θαλάσσιες ανεμώνες
Τα πέταλα ανοίξαμε πανιά
και με τον μίσχο στήσαμε κατάρτι
σαλπάραμε στ’ ανοιχτά
Κι όταν η θάλασσα έσκαγε χαμόγελα
γεμίζαμε τον κόρφο μόρτες ανέμους
Κι όταν το κύμα άγγιζε τ’ ακροδάχτυλα
γεννιόνταν άσπρα περιστέρια
Κι όταν ο καημός περίσσευε στο πέλαγος
εμείς προτείναμε το στήθος
Μείναμε έτσι στ’ ανοιχτά
μέχρι το τέλειωμα του χρόνου

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (V)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:41:37
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (V)

[Ενότητα Διαδρομές]

V

Ήταν ωραία τα παιχνίδια
που υποψιαστήκαμε στην παραλία
Χάθηκαν γρήγορα κι άφησαν την άλμη τους
τ’ αλάτι είχε κιόλας διεισδύσει
στα υπόγεια στρώματα
όπου ορυκτός πλούτος πλεόναζε
Ύστερα ουράνιο τόξο
ζωγράφισε την τροχιά της νιότης
και των ονείρων μας την αύρα
Τώρα ο άνεμος σβήνει τα χνάρια των βημάτων
κι εμείς χαμογελάμε
μες στων παιδιών τα βλέμματα

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (VI)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:43:39
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (VI)

[Ενότητα Διαδρομές]

VI

Τ’ αλάτι θα γέψουμε με πόθο
κι αλύγιστοι θ’ αντέξουμε τα κύματα
Στους βράχους γαντζωμένοι θ’ ανασάνουμε
ν’ ανασκουμπωθούμε
Πρώτιστη έγνοια
προσεκτικά να ψάξουμε
βαθιά στης πρώτης σπίθας τη σπηλιά
για ν’ αποθέσουμε το γένος
με νανουρίσματα γλυκά
Με του μαστού το γάλα
θα θρέψουμε τις ρίζες
θα τις ζεστάνουμε με την ανάσα
Καλά θα κρύψουμε κειμήλια και φυλαχτά
να προστατέψουμε το γένος
από μωρίας βλέμματα
Τις φύτρες θα στυλώσουμε πάνω στις ρίζες μας
τα βλασταράκια, τα κλωνιά τα τρυφερά
Εκεί θα ακουμπήσουμε
και θα ονειρευτούμε
πως τάχα είδαμε το Πρώτο Φως
Και καθισμένοι στου φεγγαριού τη χούφτα
περιδιαβαίναμε τους γαλαξίες
πως τάχα το τέλειωμα του χρόνου
είχε προ πολλού καταργηθεί
Όλα όλα θα τα ονειρευτούμε
πριν γείρουμε εκεί απαλά
και αποκοιμηθούμε

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (VII)
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:50:22
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Διαδρομές (VII)

[Ενότητα Διαδρομές]

VII

Η θάλασσα, ο ορίζοντας, το ουράνιο τόξο και η πρώτη σταγόνα
Ο χρόνος, το τώρα, το πριν, το μετά, το ποτέ και το πάντοτε
Η απορία που διαγράφεται στα χείλη
Το φτερούγισμα το ερωτικό, η γέννηση και ο θάνατος
Η αρχή και το τέλος και πάλι η αρχή και το τέλος πάλι
Όλα σφιχτοδεμένο στεφάνι στην τροχιά του σύμπαντος
Το βουβό κλάμα, το χαμόγελο και η έκσταση
Η χαρά, η οδύνη, ο κόπος και η ανάπαψη
Οι αισθήσεις και η αντίληψη, ο λόγος και η συνείδηση
Το βίωμα και η ύπαρξη
Η αναζήτηση που τέλος δεν έχει
Ο δρόμος ο πλατύς π’ ανοίγει άλλους δρόμους
Ο χρόνος, το τώρα, το πριν, το μετά, το ποτέ και το πάντοτε
Η γέννηση και ο θάνατος
Η αρχή και το τέλος και πάλι η αρχή και το τέλος πάλι
Το όλο και το μέρος του τ’ αδιαίρετο
Ο άνθρωπος, η γη και το σύμπαν

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μη ρωτάς
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 21:55:37
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μη ρωτάς

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Μη ρωτάς, μου είπε, μη ρωτάς
Προσπάθησε να δεις, ν’ αφουγκραστείς
Αφουγκράσου τη φύση 
μήτρα σπαρακτική που εγείρεται
Αφουγκράσου το ποτάμι
το νερό κυλά και χάνεται
Βούτα, βούτα βαθιά να δροσιστείς 
νιώσε την κάθε σταγόνα στο κορμί
Κοίτα με βαθιά μέσα στα μάτια 
άσε με να χαθώ στο βλέμμα σου
Νιώσε τη μοναξιά της ανεμώνης
τη θλίψη νιώσε του σκύλου αυτού του άστεγου 
Μη ρωτάς, μου είπε, μη ρωτάς
Οι ερωτήσεις χαλούν την ποίηση
Μη ρωτάς

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μήλο κόκκινο
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:06:07
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μήλο κόκκινο

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Μήλο κόκκινο κρατώ
και προχωράω
Στο άρωμά του οι μνήμες φυλαγμένες
Η αφή του ανάσα που με γαληνεύει
Το χρώμα οργασμός και ευφορία
Δροσιά στα φλογισμένα στήθη ο χυμός του
Η γεύση απόσταγμα σοφίας
Ο σπόρος του το νυν και το αεί
Μήλο κόκκινο
τον κόσμο ολάκερο κρατώ
και προχωράω

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πήγα απ' το ποτάμι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:08:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πήγα απ’ το ποτάμι

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Πήγα απ’ το ποτάμι 
φούσκωσε
έτοιμο να ξεχειλίσει θαρρείς 
και το νερό θολό

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πήγα πάλι απ' το ποτάμι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:10:46
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πήγα πάλι απ’ το ποτάμι

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Πήγα πάλι απ’ το ποτάμι
ανταριασμένο κι αυτό
κυλά σκοτεινό μ’ έναν υπόκωφο ρόγχο
Ο ουρανός συννεφιασμένος
Κάποια γεράκια εδώ κι εκεί
κατά μόνας το καθένα στο δέντρο του
Παρατηρώ τους σπουργίτες
πετούν αδιάλειπτα σε σμήνη
σχηματίζουν σημαίες να κυματίζουν ελπιδοφόρες
Στη συννεφιά το πέταγμα ακόμη πιο αναγκαίο
πιο συναρπαστικό

Πού θα πάει
θα βγει κι ο ήλιος κάποια στιγμή

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οικογενειακή φωτογραφία
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:16:21
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οικογενειακή φωτογραφία

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Παλιά δεν ήταν εύκολο
να βλέπουμε εικόνα μας
να λάμπει στο χαρτί
Γινόταν σπάνια αυτό
όταν το επέβαλλαν λόγοι ειδικοί
Να, όπως η φωτογραφία αυτή
για τις ανάγκες έκδοσης βιβλιαρίου πολυτέκνων
Κάποτε είχε βγει
στη μέση η μάνα όμορφη
με έκφραση περήφανη, κάπως ντροπαλή
από τη μια μεριά ο μεγάλος αδελφός
από την άλλη οι αδελφές μου
κι εγώ βρέφος στα γόνατα
απολαμβάνω την αγκαλιά τη λατρευτή
Η μάνα
πάντα στη μέση η μάνα...
Τώρα από μέσα μας
με την εικόνα της μιλάμε
δακρύζουμε, χαμογελάμε
στις συναντήσεις μας
όταν την αναφέρουμε απότομα σιωπάμε
Κρίμα που δεν ήταν επιβεβλημένο
να είχαμε και τον μπαμπά μαζί
να τον χαιρόμασταν
απ’ τη φωτογραφία έστω
αφού αδύνατο στάθηκε
όσο ήταν στη ζωή
Λείπουν και οι δυο μικρότερες αδελφές
δεν είχαν ακόμη γεννηθεί
Στην πόλη δίπλα καθηγήτρια η μια
και η άλλη στο πατρικό
την οικογενειακή παράδοση
να κρατήσει προσπαθεί
Βρέφος στα γόνατα
της συνεσταλμένης μάνας εγώ
κι όμως νομίζω ότι ακόμη νιώθω
της φωτογράφισης εκείνης τη θαλπωρή
παρότι άνθρωπος άγνωστος
χειρονομώντας μάλλον αυτός
μ’ έβαλε στη θέση αυτή την ποθητή 
Τ’ άκουσα; τ’ ονειρεύτηκα;
ήταν κάποια άλλη μεταγενέστερη φορά
σε κάποια ανάλογη φωτογράφιση
Δεν γνωρίζω…
Πάντως έχω την αίσθηση
την πεποίθηση σχεδόν
ότι θυμάμαι της φωτογράφισης εκείνης τη στιγμή

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σπίτια
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:18:24
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σπίτια

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Σπίτια μεγάλα και μικρά
ανήλιαγα και φωτεινά
σπίτια λιμάνια κι αγκαλιές
κιβώτια κλειστά και φυλακές
φυτώρια χαρούμενων παλμών
τράπεζες θλίψης, στεναγμών
στέρνες γεμάτες και στεγνές
εστίες πυρωμένες και σβηστές

Σπίτια που τις καρδιές μας δέσατε στις κόγχες σας
τις ενοχές και τις ντροπές μας φυλάτε μυστικά
τις λύπες μας κεντάτε ψιλοβελονιά
και τις χαρές μας γιορτινά φοράτε

Σπίτια αραδιασμένα στου χρόνου τη σκιά
μορφές καρτερικές δίχως ν’ αγκομαχάτε
τις ώρες μας μετράτε στωικά
και τις ζωές μας καταγράφετε και μελετάτε

Σπίτια περιστερώνες αδειανοί
σε κάθε κόγχη ψίθυροι, γέλια, λυγμοί
μες στα χαλάσματα, μες στις ρωγμές
πλανώνται ανήσυχες, χωρίς ανάπαυση ψυχές
ν’ αφουγκραστούν αγγίγματα, φωνές

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απώλεσα
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:21:45
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απώλεσα

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Λες και χοντρό κλαδί απώλεσα
εύρωστο σχετικά μα πολυκαιρισμένο
Μυριάδες τιτιβίσματα χαράς στα κλωναράκια
και βρυχηθμοί και ξανθισμένες μυγδαλιές
Κάποιες φορές στα φύλλα μαζί με σιγανή βροχή
θλιμμένης υγρασίας ίχνη είχαν καταγραφεί
Μα είχε γερό το ξύλο του κι ανθεκτικό
μοναδικό κλαδί, αγαπητό με ευωδιά μεθυστική

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακρωτηριασμένη
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:23:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακρωτηριασμένη

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Ακρωτηριασμένη τώρα πορεύομαι
ανάμεσα στους θάμνους και τα βρύα
ανάμεσα στις πέτρες που κείτονται αμίλητες
κρατώντας μυστικά βαθιά κρυμμένα
Αφουγκράζομαι τον ποταμό που αμέριμνος κυλά
πατώ πεσμένα φύλλα που αθόρυβα σήπονται σιγά σιγά

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η συνάντηση
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:26:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η συνάντηση

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Στον δρόμο συνάντησα μια συμμαθήτρια
παίξαμε παιχνίδι μνήμης
χάσαμε κι οι δυο
Ανταλλάξαμε τα παλιά μας ονόματα
με τα χειμερινά μας επίθετα
Αναγνώστου Σοφία, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Α ναι ναι... Μόρφω Χρηστίδου, απόμαχη νοικοκυρά
άνευ συντάξεως καθότι άμισθη μια ζωή
Τ’ ανοιξιάτικα υποκοριστικά
τα είχε καταβροχθίσει η λήθη
Όχι όμως κι εκείνον τον υπέρλαμπρο ήλιο
με το χρυσομέταξο φωτοστέφανο
τα αδιάλειπτα γελαστά τιτιβίσματα
τις λαμπυρίζουσες σμαραγδένιες θάλασσες
Τώρα θαμπό φεγγάρι πορεύεται
ξεθωριασμένη αναλαμπή αλλοτινής λαμπρής
Γέρνει προς τη μεριά της νύχτας
σέρνοντας το δεξί πόδι
Κι εγώ σκουριασμένο πλωτό
μ’ ένα ιστιοφόρο στο πέτο

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τώρα που τους καθρέφτες θρυμματίσαμε
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:28:39
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τώρα που τους καθρέφτες θρυμματίσαμε

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Τώρα που τους καθρέφτες θρυμματίσαμε
και μονοκοντυλιά διαγράψαμε τα είδωλά μας
απολιθώματα απομείναμε γυμνά
Το δάκρυ και το χαμόγελο στα στήθη πέτρωσαν
πέτρα ο λόγος και ο πόνος μας
πέτρα το όνειρο κι η ελπίδα πέτρα
πέτρα που την σηκώσαμε στο στήθος μας
Τώρα μ’ αυτήν πλαγιάζουμε και τα όνειρα αδειανά
Σίσυφοι που απόκαμαν στη ρίζα του βουνού γερμένοι
Τώρα μ’ αυτή οδεύουμε μετέωροι
στης ερημιάς την ανελέητη γαλήνη

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Να κρατηθούμε απ' τις ρίζες
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:31:14
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Να κρατηθούμε απ’ τις ρίζες

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Ανηφόρα
Δεν ήταν εύκολο καθόλου
μα όμορφο, τόσο όμορφο αλήθεια
Σ’ ολοπράσινο νέφος πορευτήκαμε
σε χαμογέλια θάλασσες
κι αγριολούλουδα θλιμμένα
Κουρνιάσαμε στων βράχων τις σχισμές
συρθήκαμε στη δίνη των χειμάρρων
Κάποιες φορές γεμάτες τις χούφτες είχαμε
με όνειρα χιμαιρικά
Μάταια να κρατηθούμε δοκιμάσαμε
από ξερόκλαδα που ξέβρασε το ρέμα
μέχρι εκείνο το στερνό ανάβασης βήμα
Κι έπειτα στρέψαμε δειλά το βλέμμα προς τα πίσω
Τρόμος
ο δρόμος πίσω φαντάζει φαράγγι σκοτεινό
απ’ τους χειμάρρους φαγωμένο
Κι η επιστροφή αφέγγαρη κι ανάστερη νύχτα
Σιγά σιγά ψηλαφιστά στα σκοτεινά
να ψάξουμε να κρατηθούμε απ’ τις ρίζες
μη και κουτρουβαλώντας τσακιστούμε
μες στης επιστροφής το σκοτεινό κι άνυδρο ρέμα

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η λεύκα η λυγερή
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:33:15
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η λεύκα η λυγερή

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Ανέμελη η λεύκα η λυγερή ασήμωνε το ξέφωτο
τα φύλλα της στιλπνά παιχνίδιζαν στο φως
και με τον άνεμο ερωτικά κρυφομιλούσαν
Κι ήρθαν βάρβαροι μωροί
προάγγελοι θανάτου
Στον ώμο είχαν της κόλασης φωτιά
και με τη ράχη έφραξαν της μέρας το κατώφλι
Κι η λεύκα η λυγερή η εκατόχρονη
εκεί που θρόιζε χαμόγελα
σωριάστηκε κατάχαμα δακρύζοντας

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθε αναπάντεχα
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:37:16
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθε αναπάντεχα

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Ήρθε αναπάντεχα χωρίς σημάδι, χωρίς προειδοποίηση καμιά
πίσω από το παραβάν της θλίψης καθισμένη
Διάχυτο παγερής λευκότητας το φως
κι η λάμψη η ζεστή πουλί χαμένο
Στο πρόσωπο λαμπύριζαν κρυστάλλινα σπαθιά
Πώς είσαι; ρώτησα δειλά
Δεν είμαι, δεν είμαι τώρα πια, πώς θα μπορούσα τάχα
είπε και σα να υγράνθηκε ανεπαίσθητα
του παγερού σπαθιού η άκρη
Κι αμέσως το μαύρο που την περιέβαλλε στον χώρο απλώθηκε
και βίαια θρονιάστηκε στο στήθος μου επάνω

Κι όμως είχα ακούσει πως λέγαν οι παλιοί
«Αυτόν τον αθεόφοβο εφτά φορές τη μέρα να θυμάσαι»

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το κεχριμπάρι
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:42:30
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το κεχριμπάρι

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Το κεχριμπάρι έλαμψε
στην άκρη του ματιού
Κύλησε αργά στο μάγουλο
κι έπεσε στη μισάνοιχτη παλάμη
Το κοίταξε έκθαμβος
σ’ ονείρου αχλή τού άπλωσε
για μια στιγμή αραχνοΰφαντο πέπλο

Δρόμοι πολλοί λαμπύριζαν
δρόμοι συντρόφια κι οδηγοί
σοκάκια, λεωφόροι
Μ’ αγωνίες, με λαχτάρες, με χαρές
μ’ όνειρα, συγκινήσεις, ηδονές
μ’ αρώματα και χρώματα πολλά
και ήχους, μυριάδες ήχους
Άλλοι απλώνονταν με πόθους
ανεκπλήρωτους πικρούς
κι ένας είχε μουντές κηλίδες σκοτεινές
που όλο μεγάλωναν, μεγάλωναν
ώσπου σκέπασαν τον χαρταετό
που ανέμελα πετούσε

Τα μάτια σφάλισε κι αμέσως
το κεχριμπάρι έχασε τη λάμψη
κι η νύχτα απλώθηκε βαριά
και του έφραξε το βήμα

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τα λιμάνια
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:46:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τα λιμάνια

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Αχ, τα λιμάνια δεν είναι μόνο
για ν’ αράζουν τα καράβια
να βρίσκουν αγκαλιές
Αχ, τα λιμάνια είναι
για να σαλπάρουν τα καράβια
με κατευόδιο καλό
σε θάλασσες πλατιές
Μα το δικό του αλίμονο
έχει οριστικά αράξει
απόμερα σε κατασκότεινη γωνιά
Κι όχι ανάλαφρο, γυμνό
σαν του πολυταξιδεμένου
που γέρος φτάνει στην Ιθάκη

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Πώς γίνεται;
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:48:28
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Πώς γίνεται;

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Για τον άλλο δρόμο έχει ξεκινήσει τώρα πια
για το ταξίδι το μεγάλο
το μεγαλύτερο απ’ το πρώτο
Τότε που από γαλήνια στέρνα
γλίστρησε σπαράζοντας
σε σμαραγδένια θαλασσοταραχή
Αβάσταχτος ο πόνος
κι είχε βγάλει την πρώτη την κραυγή
Αντάριασε η θάλασσα
κι η μήτρα ματωμένη σπάραζε
μα τώρα ολομόναχο χθόνια μήτρα θα τον καταπιεί

Πώς γίνεται
του ήλιου το χρυσό απ’ τα μάτια του να σβήσει
τη δροσερή τη χαραυγή σε νύχτα να την κλείσει;
Πώς γίνεται
ν’ αφήσει αγάπες λατρευτές
απρίληδες και ανοιξιάτικες χαρές;

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Κοίτα ψηλά τ' αστέρια
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 22:52:30
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Κοίτα ψηλά τ’ αστέρια

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Κοίτα ψηλά τ’ αστέρια
απόψε μοιάζουν να ’ναι τόσο φωτεινά

Killah P.*

I

Το παλικάρι σαν δέντρο λυγερό
σωριάστηκε στο χώμα
τα χέρια έσφιξε στο στήθος
στο μέρος της καρδιάς
και κουλουριάστηκε
όπως το έμβρυο στη μήτρα

Μα τι έγινε; Τι έγινε; Γιατί;
Γιατί;
Τόσο αναπάντεχα, τόσο σκληρά!
τώρα που της αγάπης τα φτερά
είχε απλώσει

Αυτό ήταν όλο λοιπόν;
Αυτό;
Ταξίδι σύντομο, μικρό
άδικα κι ανελέητα κομμένο;

Μπροστά του στάθηκαν
οι μαύροι Κύκλωπες οι ποταποί
και του έκοψαν ανελέητα τον δρόμο
Δεν σκέφτηκαν οι θλιβεροί
πως της θυσίας το νήμα
αιώνια έχει αντοχή

Πώς θ’ αντέξει χωρίς ήχους
χωρίς χρώματα
χωρίς αγγίγματα απαλά
αγαπημένα;
Κι η μάνα, η έρμη μάνα;
Κι η κοπελιά η δύστυχη
που τον κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της;

«Αχ, μάνα, κρυώνω, μάνα
μ’ εκείνη τη γαλάζια κουβερτούλα
να με σκέπαζες, μάνα γλυκιά»
ακούστηκε βαθύς ο σπαραγμός του

II

Όχι, δεν είναι έτοιμος
για το ταξίδι που δεν έχει γυρισμό
Ας γίνει κάτι επιτέλους
να σταματήσει αυτό το μακελειό
το άδικο να σταματήσει

Θέλει ν’ απλώσει πάλι τα φτερά
τα φυτρωμένα στους ώμους απ’ τη γέννα
Να αγαπήσει, να τραγουδήσει
να ξεσηκώσει τ’ αδικημένου την καρδιά

Τον πόνο που του καίει τα σωθικά
ας ήτανε να μπόραγε να σβήσει
Να βγάλει λέει μια βαθιά κραυγή
ακόμη πιο βαθιά από την πρώτη
για να δακρύσουν τα βουνά
να ξεχειλίσουν τα ποτάμια απ’ το δάκρυ
Γιατί ’ναι αβάσταχτο και άδικο πολύ
λουλούδι ολάνθιστο
στη μήτρα τη βαθιά να μπει
στη μήτρα τη μεγάλη

Όχι, δεν ήταν τέτοιος θάνατος
που ταίριαζε στο παλικάρι το γελαστό
Δεν έπρεπε χέρι αδίστακτο, λερό
ν’ αγγίξει τον άγγελο τον φτερωτό

Μα πρόσφορο καθώς έγινε
στου κόσμου το καλό
τη λησμονιά τη νίκησε
το μαύρο το σημάδι του θανάτου

III

Με κόπο τα μάτια άνοιξε
και για στερνή φορά κοίταξε γύρω
με παράπονο μεγάλο
Όχι, στη γη που θα τον έπαιρνε
βλέμμα δεν έστρεψε
μόνο κοίταξε εκεί ψηλά στον ουρανό
όπου φωλιά ήθελε να χτίσει
κι ύστερα τον μακελάρη έδειξε
τους Κύκλωπες τους μαύρους

Τελευταία την κοπελιά
βαθιά στα μάτια κοίταξε
κι αγκομαχώντας
προσπάθησε να της γλυκοτραγουδήσει
«Κοίτα ψηλά τ’ αστέρια
απόψε μοιάζουν να ’ναι τόσο φωτεινά»

*Κοίτα ψηλά τ’ αστέρια/απόψε μοιάζουν να ’ναι τόσο φωτεινά: στίχοι του Παύλου Φύσσα (Killah P.)

Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα
14-10-2013


Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κι αχνογέλασε
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 23:02:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κι αχνογέλασε

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Μάτια ερμητικά κλειστά
έκφραση σκεφτική
μ’ ένα αχνό υπαινικτικό
κι ωστόσο ερωτηματικό χαμόγελο
ελαφρώς ειρωνικό
Πρόσωπο νέο κι όμορφο μα κρύο και χλομό
Κουράστηκε να ψάχνει και να προσπαθεί
κουράστηκε και σφάλισε τα μάτια ερμητικά
Παρακαταθήκη ερωτηματικά κι υπαινιγμοί
με κάποια ειρωνεία αμυδρή

Να τα ’δε όλα άραγε
εκεί στης γέφυρας τη σκιά
πριν γείρει τα ματόκλαδα για ύστατη φορά;
Να τα ονειρεύτηκε έστω την έσχατη στιγμή;
Κι αχνογέλασε ερωτηματικά
κι ωστόσο υπαινικτικά
ελαφρώς ειρωνικά;

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τρεις επιθυμίες
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 23:04:36
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τρεις επιθυμίες

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Ετοίμασε λευκές κάλτσες και εσώρουχα
τ’ ολόλευκο σεντόνι με βελονάκι είχε πλέξει από καιρό
και το οικογενειακό κοιμητήριο επισκεπτόταν συχνά

Να μην κλάψουν, έλεγε, καθόλου να μη λυπηθούν
μόνο αγαπημένοι το σπίτι να κρατάνε ανοιχτό
Κι όταν η ώρα της πλησίασε
ταπεινά ζήτησε να την συγχωρέσουν

Για την ίδια τρεις ήταν οι επιθυμίες της:
Δεν της χρειάζονταν τα επίσημα παπούτσια και τα ενδύματα
ήθελε να ήταν γυμνή, γυμνή κι ανάλαφρη να φύγει όπως ήρθε
Όχι, καμία νεκροφόρα
να την σηκώσουν στους ώμους τα παλικάρια θα ’θελε
Και στο χώμα που θα την σκέπαζε
φρέζιες να φύτρωναν, φρέζιες και γεράνια

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Παραμυθία
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 23:09:41
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/Wood_forget-me-not.jpg/250px-Wood_forget-me-not.jpg)

Μη με λησμόνει / πηγή: wikipedia (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B7_%CE%BC%CE%B5_%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9)

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Παραμυθία

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Εδώ τελειώνουν τα τραγούδια της αγάπης
του έρωτα τα νόστιμα φτερνίσματα
Ο κάμπος θάλασσα πλατιά
προκλητικά απλώνεται γαλήνια
και τα βουνά αμέριμν’ ατενίζουν τον ορίζοντα
στον κόρφο κρύβοντας τα μυστικά δέντρου χιλιόχρονου
Κοπάδι στριμωγμένοι αμνοί τα όνειρα
βυθίζονται στη γούρνα αξεδίψαστα
Στη χούφτα χαραγμένα φτερουγίσματα
Μη με λησμόνει ανθίζουνε Μη με λησμόνει
Εδώ η πομπή ακολουθεί ασθμαίνοντας
κι ο ένας πλάι στο άλλον σφίγγονται να κρατηθούν
μη και βουλιάξει η γη απ’ ασταθή πατήματα
Εδώ το «δεύτε τελευταίον ασπασμόν»
του «μακαρία η οδός» παραμυθία

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Να κρατάτε το σπίτι ανοιχτό
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 23:12:27
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Να κρατάτε το σπίτι ανοιχτό

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Στη μάνα μου

Τα λουλούδια στις γλάστρες ακόμη ανθηρά
γεράνια κόκκινα τα περισσότερα
Πολύτιμα αχνάρια αντιστέκονται
στο χαγιάτι του χρόνου αραδιασμένα
Τα φρόντιζε πάντοτε με αφοσίωση
Μοναχούλια τώρα μας υποδέχονται
μ’ ολοκόκκινα θλιμμένα χαμόγελα

Μέσα το δωμάτιο στρωμένο όπως πριν
και το τζάκι αφόρητα σιωπηλό

Σαν την πάχνη επάνω σε φύλλο χλωρό
της απώλειας παγωνιά μάς σκεπάζει
Και το δάκρυ στα μάτια σαν χάδι ζεστό
την αβάσταχτη ερημιά μετριάζει

Να κρατάτε το σπίτι ανοιχτό!
πριν φύγει είχε πει
Να κρατάτε το σπίτι ανοιχτό!

Τα γεράνια πίσω της ριζωθήκαν βαθιά
σαν μικρές πυρκαγιές σιγαλά σπινθηρίζουν
Πορφυρές αποχρώσεις ανασαίνουν γλυκά
λυχναράκια λαμπρά στα μουντά μονοπάτια

28-11-2011

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέχρι να φτάσουμε στις εκβολές του ποταμού
Post by: wings on 23 Nov, 2018, 23:17:29
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέχρι να φτάσουμε στις εκβολές του ποταμού

[Ενότητα Μέχρι τις εκβολές του ποταμού]

Το ποτάμι άλλοτε ήρεμο κι άλλοτε μ’ ορμή
μας προσκαλεί να το διαβούμε
να ξεδιψάσουμε, να δροσιστούμε
Κάποιες φορές θολό κι ανταριασμένο
μας παρασέρνει στα βαθιά
Τη φλόγα που μας πυρπολεί να σβήσουμε
με μανιασμένα ρεύματα να μετρηθούμε
Κι αν αγριεμένο βρυχηθεί και ξεχειλίσει
και μας ξεβράσει σε λασπόνερα λερά
Πικροχαμογελώντας με λαχτάρα θα προσμένουμε
για να μας πάρει πάλι σε γάργαρα νερά

Κι αν οργισμένο στην κοίτη του μας παρασύρει ανελέητα
Ίσως εκεί παλεύοντας απεγνωσμένα στα θολόνερα
λιθάρια ξεχασμένα θά ’βρουμε
που τα πετούσαμε παιδιά
το βάθος του ν’ αφουγκραστούμε
και θα πατήσουμε σ’ αυτά να λυτρωθούμε
Ίσως ακόμη εκεί στης κοίτης τις καταχθόνιες πτυχές
κάποια φλέβα χρυσού ανακαλύψουμε
και στις χρυσίζουσες ανταύγειες της σκαλώσουμε
στην επιφάνεια να βγούμε

Αν όμως τέτοια τύχη δεν την έχουμε
ίσως η καλοσύνη του βυθού να μας ωθήσει γενναιόδωρα
και όχθη να πατήσουμε ξανά εξαντλημένοι ναυαγοί
Κι ανάσα αφού πάρουμε
λουφάζοντας κάτω από στρώματα σταχτιά
και ανασκουμπωθούμε,
Ξεθυμασμένα κάρβουνα π’ αναζωπύρωσαν
και σπινθηρίζοντας σιγαλά
θα ξαναλάμψουμε

Και πάλι με δέος θα βουτήξουμε
μέσα στην αύρα του να ονειρευτούμε
μέχρι να φτάσουμε στις εκβολές του ποταμού

Κι εκεί σε θάλασσα απύθμενη, άχρονη κι άπειρη
φθαρμένα πλέον και πολυταξιδεμένα ποταμόπλοια
στου ονείρου την αχλή και σε νεφέλη αστερόσκονης
βαρκούλες καλοτάξιδες θ’ απλώσουμε πανιά
για τα συμπαντικά πελάγη ν’ ανοιχτούμε

Από τη συλλογή Διαδρομές (2015)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φωνήεντα και σύμφωνα
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 19:48:27
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φωνήεντα και σύμφωνα

Φωνήεντα και σύμφωνα δεμένα
Μας βοηθούν να λευτερώσουμε
Να σμίξουμε φωνές
Χτίζουν γέφυρες
Ανοίγουν δρόμους

Ρυάκια γάργαρα
Τρεχούμενα νερά
Ανάπαυτα, θλιμμένα
Ποτάμια αγριεμένα

Να φιλιωθούμε
Να φωνάξουμε
Να γίνουμ’ εαυτοί
Να ξανασμίξουμε
Να νιώσουμε εμείς
Να γίνουμ’ ένα

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Άλφα της αγάπης
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:12:26
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Άλφα της αγάπης

Αγαθά είναι πολλά κι υψηλά ιδανικά
Γη, οικογένεια, υγεία, πίστη, ειρήνη και σοφία
Άραγε τι υπάρχει τι, που τα δένει στη ζωή;
Ποιο είναι τόσο βαθύ, που τα χωράει όλα μαζί;
Η αγάπη! σαν ζεσταίνει τις καρδιές μας τις γλυκαίνει

Αγαπώ και μ’ αγαπούν κι όλα είναι σ’ αρμονία
Γίνομαι ένα με τους γύρω, με την φύση, με τα θεία
Ατσαλώνομαι, αντρειώνω, φτερουγίζω, κελαηδώ
Πίσω αφήνω τα μικρά, τ’ ασήμαντα, τα κρύα
Η ζωή μια ευλογία κι όλα αποκτούν ουσία

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αποδοχή
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:19:03
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αποδοχή

Ας πηγαίναμε παιδιά
Εκδρομή καθημερινά
Σε λιμνούλα δροσερή
Π’ αγκαλιά είν’ ανοιχτή

Στη φίλη μας την ακριβή
Που την λεν Αποδοχή
Γενναιόδωρη, ζεστή
Με γλύκα κι ανοχή

Στα ήρεμά της τα νερά
Πλατσουρίζουν χαρωπά
Ψάρια, νούφαρα, πουλιά
Κι όλη η πλάση αγαλλιά

Σαν σε παίρνει αγκαλιά
Ανθίζεις σαν τη μυγδαλιά
Στα νερά της σαν λουστείς
Την αγάπη θα την βρεις

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βήτα το βοηθητικό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:24:43
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βήτα το βοηθητικό

Είμαι βολικό εγώ
Αλλά όχι απλοϊκό
Βάζω στόχους, είμαι βαθύ
Βρίσκω λύσεις στη στιγμή
Έχω βάσεις σταθερές
Οι βραβεύσεις μου ακριβές
Βήμα δίνω σταθερό
Για τη γνώση, το καλό
Κι αν θα πέσεις σε βυθό
Και σε κύμα αγριωπό
Τρέχω και σε βοηθώ
Για να έρθεις στον αφρό
Και να γίνεις πιο σοφό

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βοήθεια
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:29:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βοήθεια

Η Βοήθεια πηγή βαθιά
Με ευαίσθητη καρδιά
Έτρεχε και μελετούσε
Ποιον θα πρωτοβοηθούσε
Στα καθάρια της νερά
Ξεδιψούσαν τα πουλιά
Κι αυτή γέμιζε χαρά

Στην πλατιά της αγκαλιά
Έβρισκαν ζεστή φωλιά
Όλα του κόσμου τα παιδιά
Και σε δύσκολες στιγμές
Προσκαλούσε τη Βροχή
Βοήθεια ζήταγε κι αυτή
Μη στερέψει, μη σωθεί

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γάμα το γελαστό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:34:39
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γάμα το γελαστό

Γυροφέρνω γελαστό
Γουργουρίζω, γαργαλώ

Κι αν γκρινιάζω κι ενοχλώ
Λίγη προσοχή ζητώ

Με γλώσσα και φωνή
Γνώση δίνω στη ζωή
Έκφραση και επικοινωνία
Γέφυρες χτίζω στη διαφωνία

Γέλιο φέρνω και χαρά
Γεννητούρια και παιδιά
Που χαρίζουν αρχοντιά
Στα σοφά τα γηρατειά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γέλιο
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 20:43:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γέλιο

Το Γέλιο ένα πρωινό, που καθόταν σκεφτικό
Συνάντησε τη Θλίψη, τον Φόβο, τον Θυμό
Σπάραξε η καρδιά του, ένιωσε πανικό
– Πο πο τι θλιβερό! ξεφώνισε
Κάτι πρέπει να κάνω, να συμπαρασταθώ
Χάρισε στη Θλίψη χρώματα φωτεινά
Αγκάλιασε τον Φόβο με έγνοια, τρυφερά
Και άκουσε τον Θυμό πολύ προσεκτικά
– Αγαπημένη μου Χαρά, ικέτευσε
Αγκάλιασέ τους! Έχε τους από κοντά!
Κι άρχισε τα γέλια και τα χαχανητά
Ξεθάρρεψε η Θλίψη και χαμογέλασε δειλά
Κι ο Φόβος κι ο Θυμός εγελάσαν τρανταχτά
Ξάφνου, όλα φανήκαν μικρά και κωμικά
Το Γέλιο, ευτυχισμένο, χαχάνιζε τρελά
Γελάτε, γελάτε βρε παιδιά!
Το γέλιο κάνει καλό και είναι μεταδοτικό
Γέλαγαν τότε όλοι νέοι, γέροι, παιδιά
Κι απ’ το πολύ το γέλιο τράνταξ’ η γειτονιά
Τα σύννεφα σκορπίσαν, κελάηδησαν πουλιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέλτα το δοτικό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 21:16:32
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέλτα το δοτικό

Δέλτα Ρο και Μη και Ο
Και το Σίγμα το σγουρό
Δρόμο απλώνουν ανοιχτό
Όμορφο, εκστατικό

Με λαχτάρα αν τον διαβείς
Δύναμη πολλή θα βρεις
Γνώση, σοφία θ’ αποκτήσει
Δώρα να ’χεις να δωρίζεις

Με θέληση αν οπλιστείς
Και με πάθος προσπαθείς
Νέοι δρόμοι θα ανοίγουν
Κει που όνειρα αχνοσβήνουν

Με ελπίδα και αγάπη
Με χαμόγελο και δάκρυ
Οι δυσκολίες θα μικραίνουν
Και οι δρόμοι θα πλαταίνουν

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δυσκολία
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 21:38:04
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δυσκολία

Η κυρία Δυσκολία
Κάλεσε την Επιτυχία
Να της λύσει μια απορία:
Πώς μπορεί να αγνοεί
Μια κυρία σαν κι αυτή;
Κι η Επιτυχία
Με ευγένεια απάντησε
Και προθυμία:
– Αχ κυρία Δυσκολία
Ποιος μπορεί να σ’ αγνοεί

Είσαι και σημαντική
Πρόκληση είσαι φοβερή
Πετυχαίνω στη ζωή
Γιατί σε σέβομαι πολύ
Σε κοιτώ και σ’ εξετάζω
Δέος νιώθω και τρομάζω
Σ’ αποδέχομαι, πλησιάζω
Πειραματίζομαι, σπουδάζω
Και στο τέλος σε δαμάζω!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Έψιλον το ενθαρρυντικό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 21:45:46
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Έψιλον το ενθαρρυντικό

Αν πολύ επιθυμείτε
Με κουράγιο προσπαθείτε
Και μ’ ελπίδα οπλιστείτε
Ό,τι θέλετε θα βρείτε

Ταπεινός εθελοντής
Στις κακουχίες της ζωής
Ενθαρρύνω, ενδυναμώνω
Έλεος δείχνω και φιλιώνω
Δίνω ελπίδα στα παιδιά
Για επιτυχία και χαρά

Κι αν καμιά φορά εκραγώ
Κατανόηση ζητώ
Πείτε μου σας παρακαλώ
Να σιωπώ στην αδικία;
Ν’ αντέχω την ανελευθερία;
Σ’ όλους μας είναι γνωστό
Ότι το επιθυμητό, το πιο ιερό
Είναι η ελευθερία
Η ειρήνη, η φιλία
Για να νιώσουμε ευτυχία

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ελευθερία
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 21:52:39
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ελευθερία

Η Ελευθερία η γλυκιά
Είναι μια αγκαλιά πουλιά
Καραβάκια με πανιά
Π’ αρμενίζουν στ’ ανοιχτά
Την ποθούμε, την λαχταρούμε
Μπορούμε και να τη γευτούμε;

Όπως λέει και το Σίγμα
το σοφό
Θέλει εκτίμηση θαρρώ
Και μεγάλο σεβασμό

Στους άλλους και στον εαυτό μας
Μ’ ευθύνη και αυτοπειθαρχία
Κατακτάμε αυτονομία
Και νιώθουμε ελευθερία
Έλεγχος, πίεση, ενοχές
Δε μας χρειάζονται μαθές
Να μικραίνει ο εγωισμός
Που ’ναι τύραννος τρανός
Ελεύθεροι και φιλιωμένοι
Τι ευτυχία! Αγαπημένοι!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήτα το ζωντανό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 21:56:07
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήτα το ζωντανό

Ζήτω ζήτω η ζωή
Ζήτω η ζωή κι η ξεγνοιασιά
Η μελέτη κι η χαρά
Είμαστε τυχεροί παιδιά
Μας δωρίθηκε η ζωή
Ας την έχουμε ακριβή

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήλια
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:00:22
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήλια

Ζήλευα καιρό κι εγώ
Κι ήταν τόσο οδυνηρό
Πιο πολύ το Ο-μικρό
Που ήταν τόσο στρογγυλό
Το Γιώτα το σπαθωτό
Και το Θήτα και το Ρο
Ζήλευα το Άλφα της πρωτιάς
Και το ωμέγα της αντρειάς
Αβέβαιο και ασταθές
Πώς να φτάσω τις πρωτιές;
Ζικζακωτό και στραβωμένο
Αισθανόμουν μειωμένο

Μα σαν ένιωσα για μια στιγμή
Πώς είμαι αξιαγάπητο πολύ
Ζήλια δεν ξέρω τι θα πει


Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήτα το ήσυχο
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:14:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήτα το ήσυχο

Τον Ήλιο έχω πατέρα
Γι’ αυτό λάμπω, όλη μέρα
Έχω μέσα μου φωτιά
Που ζεσταίνει την καρδιά

Αν και ήσυχο πολύ
Ήχους φέρνω, μουσική
Τι αρμονία; Τι ηδονή;
Μελωδίες και ρυθμοί
Γαληνεύουν την ψυχή

Κι όταν ήττες συναντώ
Κλονίζομαι κι υποχωρώ
Η ηχώ μου αντηχεί
Κουράγιοοοοοοοοο!
Θά ’ρθουν και νίκες, υπομονήήήήήή!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ηρεμία
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:20:18
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ηρεμία

Ο φίλος μου ο Κωστής
Ήταν πρώτος μαθητής
Διάβαζε πρωί και βράδυ
Την πρωτιά για να την πάρει
– Νιώθω μεγάλη ανησυχία
Φόβο νιώθω κι αγωνία
Είπε μέσα του ο Κωστής
Ας γινόταν να ξεφύγω
Να χαλαρώσω, να ηρεμήσω

Κι η ηρεμία με στοργή
Του ψιθύρισε στ’ αυτί:
– Αχ! Καλέ μου μαθητή
Μ’ αποζητάς, με νοσταλγείς
Όμως δεν με διεκδικείς
Σε κυρίεψε ανησυχία
Μήπως χάσεις τα πρωτεία;
Αν πολύ μ’ επιθυμείς
Μες σε κήπους θα με βρεις
Στο παιχνίδι, στη χαρά
Όπου κελαηδούν πουλιά

Η μελέτη, η δουλειά
Θέλουνε και ξεγνοιασιά

Η μελέτη και η γνώση
Για να γίνουνε σοφία
Σκέψη θέλουν και ηρεμία

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θήτα το θαρραλέο
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:26:35
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θήτα το θαρραλέο

Θαρραλέο, τολμηρό
Χρέος μου να βοηθώ
Θέρμη δίνω στην ψυχή
Ν’ αγαπά, να συμπονεί
Ενθαρρύνω τα παιδιά
Ν’ αντιδρούνε θετικά
Θάρρος να ’χουν στη ζωή
Θέληση και αντοχή
Κι ο θυμός ο ταπεινός;
Ας γίνει αποδεκτός
Κατανοητός κι αυτός
Όταν είναι μαλακός
Ήπιος, περαστικός

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η Θυμιώ
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:31:24
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η Θυμιώ

Όλο θύμωνε η Θυμιώ
Πείσμα είχε, εγωισμό
Πάντα σήκωνε παντιέρα
Κι όλοι οι άλλοι «ας κάνουν πέρα»

Ώσπου ήρθε μια στιγμή
Και μια αχτίδα λαμπερή, της θύμισε
Πως στη ζωή δεν υπάρχει μόνο αυτή
Και πως φρόνιμο θα ήταν
Με προσπάθεια μεγάλη
Και με θέληση ισχυρή
Με θάρρος, με υπομονή
Να ψάχνει την χρυσή τομή
Να εκφράζει το δικό της
Μα ν’ ακούει τον διπλανό της

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γιώτα το ικανό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:38:00
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γιώτα το ικανό

Τον ιστό μου τον ορθώνω
Τα ιστία μου απλώνω
Και σαλπάρω στ’ ανοιχτά
Με πυξίδα τη χαρά
Βάζω πλώρη στη ζωή
Με σημαία κυματιστή

Επιλέγω, ιεραρχώ
Βιώνω και δημιουργώ
Με ευγένεια και ιπποτισμό
Προστατεύω το ιδιωτικό

Ιδιοφυές και ικανό
Ισορροπίες εγώ κρατώ
Με υπομονή και επιμονή
Χαρίζω ισότητα ακριβή

Ιδέες εμπνέω εγώ πολλές
Σπουδαίες και τρανές
Πιστεύω και ιδανικά
Για να πάμε πιο μπροστά

Γιατί οι ιδέες μας ορίζουν
Και τον κόσμο μας τον χτίζουν

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ισότητα
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:42:02
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ισότητα

Ίσοι είμαστε και ίδιοι
Στις ανάγκες, στη ζωή
Ίσοι αλλά μοναδικοί
Με ικανότητες πολλές
Αρετές και αντοχές
Δυσκολίες και φραγμούς
Όνειρα, περιορισμούς

Νιώθοντας αποδοχή
Ο καθένας θ’ ακουστεί
Και τον δρόμο του θα βρει

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κάπα το καλό
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:50:19
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κάπα το καλό

Πάνω σε ψηλό βουνό
Είδα κέδρο φουντωτό
Με κορμό ανθεκτικό
Είχε τις ρίζες βαθιές
Τα κλαδιά του αγκαλιές
Να φωλιάζουνε πουλιά
Που ’χουν σπάσει τα φτερά

Την καλοσύνη είχε καρπό
Να απαλύνει τον καημό
Να χορταίνουν τα φτωχά
Και τ’ ανήμπορα παιδιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Καλοσύνη
Post by: wings on 06 Sep, 2020, 22:55:19
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Καλοσύνη

Η κακία και η καλοσύνη
Την ίδια έχουνε βιασύνη
Να κερδίσουν την πρωτιά
Στη δική μας την καρδιά

Δεν το ξέρουν φυσικά
Πως μιας ρίζας είν’ κλαδιά
Και ας μη μοιάζουνε σταλιά
Κι οι δυο διψάνε γι’ αγκαλιά

Η κακία ζει στη σκοτεινιά
Φοβισμένη, μοναχή
Στερημένη και φτωχιά
Απ’ αγάπη και χαρά

Ας της δώσουμε, παιδιά
Χαμόγελο, χάδι, ζεστασιά
Ν’ ανθίσει, να ομορφύνει
Και αυτή καλή να γίνει

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λάμδα το λαλίστατο
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 00:52:22
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λάμδα το λαλίστατο

Τον λόγο σάς χαρίζω
Τη σκέψη σάς πλουτίζω
Λαλήστε, τραγουδήστε
Ανοίξτε νου, ψυχή
Την έκφραση χαρείτε
Μια ανάγκη βασική

Λαλίστατο εγώ
Δε σταματώ λεπτό
Σκαρφίζομαι όλο λέξεις
Εκφράζω κι εξηγώ

Θησαυρό έχω ακριβό
Το θαυμάσιο λεξικό
Λέξεις θά ’βρεις και γλωσσάρια
Λαμπερά μαργαριτάρια

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λύπη
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 00:57:39
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λύπη

Η Λύπη, ανεμώνη μοναχική
Σε κάμπο ερημικό
Θλιμμένη, δακρυσμένη
Τον ουρανό κοιτούσε
Και τον λαμπρό τον ήλιο
Θερμοπαρακαλούσε
– Ήλιε λαμπρέ και βασιλιά
Χάρισε λίγη ζεστασιά
Στη παγωμένη μου καρδιά

Κι ο Ήλιος στοργικά
Τα δάκρυα στεγνώνει
Την παίρνει αγκαλιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μι το μητρικό
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 01:06:09
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μι το μητρικό

Μάνα λατρευτή γλυκιά
Αγαπάς, ζωή γεννάς
Νοιάζεσαι, αγωνιάς
Αγωνίζεσαι, πονάς

Μοιάζεις με την Παναγιά
Αρρώστιες πολεμάς
Νόστιμο κάνεις το ψωμί
Αντρειώνεις την ψυχή

Μανούλα λατρευτή, γλυκιά
Ζωή γεννάς κι αγάπη και χαρά
Τους φόβους μας πάντα σκορπάς
Γαλήνη φέρνεις στην καρδιά
Αντέχεις και τον Γολγοθά
Εστία είσαι και γη μας
Και θάλασσα πλατιά, βαθιά


Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μοναξιά
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 01:14:23
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μοναξιά

Το Νυχτολούλουδο από μικρό
Ήταν μοναχικό
Η μάνα του έλειπε μακριά
Κι αυτό δεν γνώριζε
Τι θα πει αγκαλιά

Τι πόνος! Τι μοναξιά!
Άνθιζε πάντα τη νύχτα
Μονάχο του στα σκοτεινά
Τ’ άλλα λουλούδια νόμιζαν
Πως δεν βρίσκει στην παρέα τη χαρά
Ώσπου κάποια φορά, ζωγράφισε τη μοναξιά
Ούτε χρώματα ούτε λουλούδια ούτε πουλιά
Τι κρύο! Τι ερημιά!
– Ω! Δεν το αντέχω!
Φώναξε σπαραχτικά
Είναι δυσβάσταχτο
Νιώθω μεγάλη μοναξιά!

Πρόθυμη η Παπαρούνα
Του χάρισε μια κόκκινη αγκαλιά
– Βιαστείτε, είπε στ’ άνθη
Έχουμε πολλή δουλειά

Το φιλήσαν όλα τρυφερά
Του ’δωσαν ελπίδα, ζεστάναν την καρδιά
Του μάθαν να γελάει, του μάθαν ν’ αγαπά
Και πρόσφερε τ’ άρωμά του και πρόσφερε χαρά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Νι το ντροπαλό
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 01:19:15
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Νι το ντροπαλό

Ντροπαλό πολύ το Νι
Αν και νου έχει οξύ
Επιμέλεια, ομορφιά
Νιάτα, χάρη, ανθρωπιά
Όμως, τόσο ντροπαλό
Άτολμο, δισταχτικό
Στη σκηνή δίπλα στο Μι
Του κοβόταν η φωνή
Μπορεί κανείς με νεύματα
Το ποίημα του να πει;

Παραδίπλα του το Ταυ
Μ’ έγνοια του ’λεγε και με τακτ
– Κοίτα εμένα, βρε κουτό
Μ’ ένα πόδι ισορροπώ
Όλοι είμαστε καλοί
Απλά λίγο διαφορετικοί
Διώξε τώρα την ντροπή
Η παρέα, η σκηνή
Θέλουν χαμόγελο πλατύ

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ντροπή
Post by: wings on 13 Jul, 2021, 01:25:44
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ντροπή

Όταν ήμουνα μικρό
Ξένοιαστο και ζωηρό
Η μάνα μου με πήρε
Τον κάμπο να χαρώ

Κι εκεί που μάζευα άνθη
Όμορφα, ευωδιαστά
Μου ’δειξε ένα λουλούδι
Στον χείμαρρο κοντά

Λευκό είχε το άνθος
Μ’ έναν λεκέ μουντό
Μ’ αγκάλιασε και μου ’πε
Με ύφος σοβαρό

– Μικρό μου περιστέρι
Στο διάβα της ζωής
Τίμα τον εαυτό σου
Ντροπή να μη δεχθείς

Το δύστυχο λουλούδι
Με τ’ άνθος το μουντό
Ήταν παλιά παιδάκι
Πανέμορφο, γλυκό

Μα κάποιοι το ντροπιάσαν
Και τ’ άνθος το λευκό
Αναίσχυντα λεκιάσαν

Κι έγινε λουλούδι
Σε τόπο ερημικό
Και ντρέπεται και κλαίει
Και ζει μοναχικό

Δάκρυσα απ’ τη λύπη
Εδάκρυσε κι αυτό

– Μικρό μου λουλουδάκι
Δεν έφταιξες γι’ αυτό
Περήφανα να στέκεις
Σε κάμπον ανθηρό

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξι το ξέγνοιαστο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:10:44
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξι το ξέγνοιαστο

Μικρή πεταλουδίτσα
Μ’ ολόλαμπρα φτερά
Ανέμελα πετούσε
Στους κάμπους, στα βουνά

Μύριζε τα λουλούδια
Έπαιζε με πουλιά
Γλυκιά σαν τ’ όνομά της
Την λέγαν Ξεγνοιασιά

Το πέταγμα χαιρόταν
Τα ολόλαμπρα φτερά
Ο Ήλιος την κοιτούσε
Κι όλο χαμογελούσε

Με τις χρυσές αχτίδες
Τη χάιδευε απαλά
Τη θερμοπαρακαλούσε
Να πάει με τα παιδιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξενοφιλία
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:15:29
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξενοφιλία

Ξενάκι είμαι, βρε παιδιά
Φερθείτε μου μόνο καλά
Άλλη όψη, άλλη λαλιά
Μα ίδια  έχω την καρδιά
Ξενάκι βρέθηκα κι εγώ
Ξεριζωμένο, μοναχό
Έχω τον φόβο αδελφό
Στην ξένη γη που περπατώ
Τη νοσταλγία αδελφή
Μια χούφτα χώμα στο πουγκί

Δύσκολα χρόνια, θλιβερά
Μα τώρα ξένοιασ’ αρκετά
Με τη φιλία, τη δουλειά
Μου ’δωσαν κι έδωσα πολλά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όμικρον το ονειρικό
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:21:14
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όμικρον το ονειρικό

Ο-μικρόν κι ομιλητικό
Στρογγυλό, συμμετρικό
Έχω ομορφιά κι ορμή
Κι οξυγόνο για ζωή
Φέρνω ομόνοια, δίνω χαρά
Όρμους σαν ζεστή αγκαλιά
Όνομα σε κάθε τι
Και οδηγίες μη χαθεί

Το ορθό σας το γνωρίζω
Βάζω όριο κι ορίζω
Λέω όχι σαν χρειασθεί

Κι αν καμιά φορά έχω οργιστεί
Να με συγχωρέσετε παρακαλώ 
H αδυναμία μου είναι αυτή

Μα το πιο γλυκό που έχω
Πλουσιοπάροχα παρέχω
Όνειρο για κάθε  παιδί
Κι όραμα σαν ανδρωθεί

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όνειρο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:24:28
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όνειρο

Ονειρεύτηκε το μικρό
Κι είδε όνειρο γλυκό
Ήταν λέει βασιλιάς
Στο βασίλειο της χαράς
Μοίραζε παντού φιλιά
Χαμόγελα και ξεγνοιασιά
Η αγάπη κυβερνούσε
Κι αυτό την υπηρετούσε

Όλοι παίζαν μονοιασμένοι
Με την έχθρα κλειδωμένη
Ζούσαν τρισευτυχισμένοι
Κι η δυστυχία δεμένη

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πι το παιχνιδιάρικο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:29:57
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πι το παιχνιδιάρικο

Πικραμένο και πετί
Το Πι δύσκολο παιδί
Δεν τ’ αφήναν οι μεγάλοι
Το παιχνίδι να χαρεί

Απ’ την καλή μαμά
Τη δασκάλα, τον μπαμπά
Άκουγε καθημερινά
«Με παιδεία, με παιδεμό
Γίνεσαι άνθρωπος, θαρρώ
Αν δε πάθεις πώς θα μάθεις;
Κι αν δε μάθεις πώς θα πράξεις

Είδε απόειδε το μικρό Πι
Λέει στη μάνα του ένα πρωί
-Μάνα μου που σ’ αγαπώ
Άκουσε τι λέω κι εγώ
Αν γνωρίζαν οι μεγάλοι,
παί-ΖΩ τι θα πει
Πολύ πιο όμορφη θα ’ταν η ζωή
Τόσο δύσκολο λοιπόν να μάθουν
Παιχνίδια και οι δασκάλοι;
Αν το σχολείο κάναν παιδότοπο ανοιχτό
Προφέσορας θα γινόμουνα κι εγώ

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πόνος
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 21:33:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πόνος

Μελισσούλα εργατική
Βιαστική κι ορμητική
Κει που πέταγε στον κάμπο
Κι έψαχνε γύρη να βρει
Τσίμπησε μια Παπαρούνα
Και την πλήγωσε πολύ

Δάκρυσε η Παπαρούνα
Απ’ τον πόνο τον βαθύ
Να ’ταν δίπλα η μαμά της
Να χωθεί στην αγκαλιά της!

Ντράπηκε η Μελισσούλα
Όλο λύπη κι ενοχή
Φίλησε την Παπαρούνα
Ν’ απαλύνει την πληγή

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ρώταγε όλο το Ρο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:13:48
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ρώταγε όλο το Ρο

Όλο ρώταγε το Ρο
Όσο ήτανε μικρό
Στο παιδικό του το μυαλό
Ερωτήματα σωρό
Ποιο το Μι και ποιο το Ο
Ποιο το τέλος; Ποια η αρχή;
Και πώς έρχεται η ζωή;
Πώς γινήκαν οι αριθμοί;
Προσθέσεις, πολλαπλασιασμοί;

Η μανούλα του η Ρορώ
Ξεφυσούσε κι απορούσε
Κι όλο δυσανασχετούσε
Ανυπόφορο πολύ
Δύσκολες ερωτήσεις
Από τόσο δα παιδί
Κουραζόταν, ζαλιζόταν
Απορούσε τι να πει
– Ας σταμάταγες στιγμή
Του ’λεγε ενοχλημένη
Και του πατούσε το κουμπί
Τηλεόραση να δει

Ώσπου σιώπησε το Ρο
Η κουτοπόνηρη τιβί
Του έμαθε να σιωπάει
Και να μην πολυρωτάει…

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ραθυμία
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:18:06
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ραθυμία

Η κυρία Ραθυμία
Νωθρή και νωχελική
Ξάπλωνε στα μαλακά
Και μασούλαγε γλυκά
Πάχυνε τόσο πολύ
Δύσκολο να σηκωθεί
Είχε πλήξη η καημένη
Ένιωθε δυστυχισμένη
Στην τηλεόραση μπροστά
Έτρωγε καθημερινά
Τόνους τα ζαχαρωτά
Καραμέλες, παγωτά
Σοκολάτες, τυλιχτά

Δεν είναι ζωή αυτή
Σκέφτηκε ένα πρωί
Δεν ήμουν έτσι μικρή
Με φωνάζανε τεμπέλα
Και από κει το σύρε κι έλα
Κάτι πρέπει να βρεθεί
Να μπορώ κι εγώ να κάνω
Να ξεσκάσω, ν’ ανασάνω
Κι άρχισε γυμναστική
Να δυναμώσει το κορμί
Κι απ’ τον λήθαργο να βγει

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σίγμα το σπουδαίο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:20:35
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σίγμα το σπουδαίο

Του σύμπαντος γέννημα μικρό
Μα τόσο σπουδαίο κι ακριβό
Μια κι όλα είμαστε ένα
Απ’ αστερόσκονη πλασμένα


Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σύμπαν
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:23:42
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σύμπαν

Σύμπαν! Μα τι είν’ αυτό;
Άπειρο κι ασύλληπτο
Γαλαξίες και πλανήτες
Ήλιοι, αστέρες, κομήτες
Και η Γη που περπατώ
Κόκκος άμμου μέσα σε αυτό
Τότε τι είμαι εγώ;
Εκστασιάζομαι!
Σιγώ!
Τι μεγαλείο!
Προσκυνώ!
Και θαυμάζω κι απορώ!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ταυ το τρυφερό
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:34:47
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ταυ το τρυφερό

Ήμουν ζωηρό παιδί και περίεργο πολύ
Μήπως γνώριζα κίνδυνος τι πάει να πει;
Η μαμά πάντα ανησυχούσε, μ’ έψαχνε
Αγωνιούσε και τρομερό μ’ αποκαλούσε

Πρώτος σε μπελάδες, καβγάδες και ζημιές
Ο νους μου ήταν συνεχώς στις σκανδαλιές
Άρχισε σαν μια φάρσα, σαν πείσμα παιδικό
Μετά μ’ έπιασε φόβος και ήταν τρομερό

Το νιώσαν οι γονείς μου και στις αποκριές
Μου διάλεξαν τον Φόβο απ’ όλες τις στολές
Αρχίσαμε τα γέλια, ανοίξαμε αγκαλιές
Και ήρθαν πολλοί φίλοι και είχαμε χαρές

Ήταν πολύ ωραία, ήμουν με παρέα
Ήρεμα, αρμονικά και όχι εχθρικά
Δεν έχω ανάγκη πια να δείχνω τρομερό
Κατάλαβα πως είμαι παιδάκι τρυφερό

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τρυφερότητα
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:37:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τρυφερότητα

Κει που έκλαιγε το μωρό
Τ’ άγγιξε πούπουλο απαλό
Ήταν σα ζεστή φωλιά
Που το πήρε αγκαλιά
Σα φωνή μελωδική
Βάλσαμο για την ψυχή
Λόγια ήρεμα, γλυκά
Που απαλύνουν την καρδιά

Ας γινόμουνα κι εγώ
Απαλούλι σαν κι αυτό
Να χαϊδεύω τρυφερά
Ν’ αγκαλιάζω, να αγγίζω
Και αγάπη να χαρίζω

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ύψιλον το υπερήφανο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:41:34
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ύψιλον το υπερήφανο

Υπερηφάνεια η σεμνή
Λαμπρή κι ευγενική
Έχει ομορφιά, έχει χάρη
Και ψυχή από ατσάλι
Ας γινόταν να τη βρουν
Και τ’ αδύναμα κλωνιά
Ν’ αποκτήσουν λεβεντιά
Κυπαρίσσια λυγερά
Αγέρωχα, καμαρωτά
Να μη λυγίζουν στον βοριά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υπομονή
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:45:38
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υπομονή

Κάποτε στην εξοχή
Ένα ανήσυχο Λουλούδι
Κι ανυπόμονο πολύ
Δεν ησύχαζε στιγμή
Άρχιζε κάτι, μα το χαλούσε
Ξεφυσούσε κι όλο απορούσε
Ήταν δύσκολο να περιμένει
Να προσπαθεί και να επιμένει
Βιαζότανε να μεγαλώσει
Να ανθίσει και να φουντώσει

Η νονά του, η Ευφροσύνη
Αφού σκέφτηκε πολύ
Το είπε μια μέρα Υπομονή
Και η Υπομονή από τότε
Ήρεμη και καρτερική
Έψαχνε και μελετούσε
Έπαιζε και τραγουδούσε
Χαιρότανε κάθε στιγμή
Και όταν άνθιζε, γελούσε
Κι όλα γύρω τα μεθούσε

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φι το φιλικό
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 22:52:08
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φι το φιλικό

Φύσα αεράκι, φύσα, απαλά
Τους φόβους πάρε,
τα σκότη μακριά
Και φέρε το φως
και την γαλήνη
Στην τρυφερή,
την παιδική καρδιά


Δεν είμαι Φι το (http://φοβερό)
Φίλος σας θέλω
να γίνω κι εγώ
Τη φύση παρέα να χαρούμε
Ξέγνοιαστοι και φιλιωμένοι
Τη φαντασία να γευτούμε
Μη με φοβάστε, βρε παιδιά
Φόβο φέρνω καμιά φορά
Μα τον διώχνω μακριά
Με το φιλί της μάνας
Το χάδι του μπαμπά
Με την φιλία
Με φως
Με φωτεινούς φάρους
Στο φεγγαρόφωτο
Και την αστροφεγγιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φόβος
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:01:09
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φόβος

Φώλιασε ο φόβος στο παιδάκι από καιρό
Να μεγαλώσει ήθελε μα και φοβόταν
Πόσο όμορφα και ειδυλλιακά
Στα βήματα της μάνας του να περπατά!

Τα σκοτεινά, το άγνωστο πώς να διαβεί;
Φοβόταν, κι ας το ήθελε πολύ
Τρανό κι αυτό με τους μεγάλους να σταθεί
Τη ζωή του να ορίζει
Το πήδημά του να ισορροπεί
Φτερά να ’χει στα πόδια, στην ψυχή

Φλόγα σιγόκαιγε στα σωθικά
Μήπως ο φόβος κόψει τα φτερά
Μεγάλωσε και θέριεψε
Και της μάνας η αγκαλιά
Δεν το χωράει τώρα πια

Με το φιλί της μάνας
Των φίλων τ’ αγκάλιασμα
Το χάδι του μπαμπά
Φώτισε η φλόγα κι έλαμψε
Έγινε φάρος φωτεινός
Δεν τον παγώνει η σκοτεινιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χι το χαρωπό
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:08:18
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χι το χαρωπό

Χρώμα δίνω και χαρά
Να ομορφαίνουνε τα ζα
Και τον κόσμο σας, παιδιά

Κι αν πάλι χάος προκαλώ
Μη τα χάνετε, ψυχραιμία
Τάξη έρχεται μέσ’ απ’ αυτό

Και το χρήμα που προσφέρω
Απαραίτητο κι αυτό
Μα μην ξεχάσετε παιδιά
Ο χρόνος και ο χώρος σας
Είναι τα πιο σημαντικά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χαρά
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:13:36
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Χαρά

Σε ανθηρό λιβάδι, σε κήπο πλουμιστό
Φύτρωσε λουλουδάκι με άρωμα γλυκό
Το γέλιο είχε μίσχο, τα πέταλα αγκαλιά
Τους στήμονες φιλία, τον ύπερο χαρά

Λαμπρά τα χρώματά του, τα φύλλα δροσερά
Το άρωμα μεθούσε, πλημμύριζ’ ομορφιά
Τον κόσμο αγαπούσε, λάτρευε τα παιδιά
Όλο χαρά σκορπούσε, γέλιο και ξεγνοιασιά

– Λουλούδι ευλογημένο, λουλούδι χαρωπό
Ποιο είν’ τ’ όνομά σου; Ποιος σ’ έστειλε εδώ;

Χαρά είν’ τ’ όνομά μου και όπου κι αν βρεθώ
Χαρά σκορπώ και γέλιο, χαμόγελο γλυκό
Μ’ έστειλε η αγάπη, μ’ έστειλαν τα πουλιά
Το γέλιο σαν χαρίζω, λάμπουν βεγγαλικά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ψι το ψωροπερήφανο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:18:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ψι το ψωροπερήφανο

Το Ψι το υψηλό και υπεροπτικό
Μόνο ύψος είχε και μια σταλιά μυαλό
Τη μύτη του κρατούσε ολίγον υψηλά
Και τους μικρούς κοιτούσε υποτιμητικά

Η Δροσούλα σκεφτική, με τακτ, ευγενική
Σκαρφάλωνε και του έλεγε δειλά εις το αυτί
– Υψηλό μου Ψι κοίτα και λίγο χαμηλά
Πολύτιμα πετράδια θά ’βρεις ολόγυρα

Ψωροπερήφανο αυτό, λες και ήτανε τυφλό
Τι κρίμα! Τριγύρω του είχε τέτοιο θησαυρό

Μα μετά από μια βροχή μοσχομύρισε η γη
Και το υψηλό το Ψι δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί
Έσκυψε για να μυρίσει γεμάτο υπεροχή
Και του κόπηκε η χολή αντικρίζοντας τη γη
Τέτοια λάμψη, τέτοια ομορφιά δεν είχε ξαναδεί

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ψέμα
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:22:50
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ψέμα

Ο γερο-Πλάτανος ρώτησε κάποια φορά
Ένα παιδί κάπως διστακτικά:
– Καλό παιδί, το ψέμα τι χρειάζεται;
Ποια είναι η ρίζα του, σε τι ωφελεί;
Και το παιδί τού απάντησε δειλά:
– Καλέ μου Πλάτανε, είναι λυπηρό
Μη μου το θυμίζεις σε παρακαλώ
Είναι πολύ δυσάρεστο, τι να πω;
Όμως να, όταν αισθάνομαι μικρό
Ασήμαντο και αβέβαιο πολύ
Ψεγάδια βρίσκω και ψευτοκαυχιέμαι
Κι αυτό με ηρεμεί για μια στιγμή
Όταν πάλι νιώθω ντροπή, όταν φοβάμαι
Όταν δε θέλω τους άλλους να στεναχωρώ
Τότε πάλι ψέματα πολλά θα πω
– Δειλό παιδί ευαίσθητο, τρυφερό
Θα ατσαλώσεις, είσαι σημαντικό!
Το ψέμα ξεγελάει, είναι πονηρό
Ξέχασέ το, κι άσ’ το να πάει στο καλό

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωμέγα το ώριμο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:26:40
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωμέγα το ώριμο

Ω! Μέγα και ωραίο
Και γενναίο και σπουδαίο
Μεγαλόπρεπο, λαμπρό
Ώριμο, σωστό, σοφό!

Δύναμη έχεις λιονταριού
Κι αγκαλιά ωκεανού
Είσαι προστάτης του καλού
Και στήριγμα κάθε μικρού

Ηρεμήστε, καλά μου παιδιά
Να ’χετε όνειρα γλυκά
Το Ωμέγα πατρική ματιά
Πάντα σας κρατά μακριά
Απ’ του κόσμου τα κακά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωριμότητα
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:28:07
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωριμότητα

Φρούτο ώριμο ποθώ
Μελωμένο, ζουμερό
Γεύση του η εμπειρία
Τ’ άρωμά του η σοφία
Η αφή δίνει γαλήνη
Σπόρος του η καλοσύνη
Είναι σε όλους ποθητό
Ώριμο, όμορφο, γλυκό
Που όλοι μας το λαχταρούμε
Να το γευτούμε προσπαθούμε

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κοχύλια
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:33:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κοχύλια

Αν ερωτεύτηκες σε ρέμα
χείμαρρος
Αν έθαλλες σ’ αγκάθια
θηλιά
Στης λίμνης τη γαλήνη αν βυθίστηκες
θλίψη
Αν σ’ αναχώματα περπάτησες
προσφυγιά
Αν χύθηκες σε θάλασσα
αναχώρηση

Κοχύλια εξορύσσουν
κοιτάσματα φωτός
σ’ υποθαλάσσια ρεύματα

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ότι βαθιά κοιτάξαμε
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:36:32
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ότι βαθιά κοιτάξαμε

ότι μας σφράγισε ξεριζωμός
ότι πίσω αφήσαμε μαχαίρι
ότι βαθιά κοιτάξαμε ελπίδα
ότι ονειρευτήκαμε επιστροφή

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξεριζωμένα δέντρα
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:47:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξεριζωμένα δέντρα

Ξεριζωμένα δέντρα οι τόποι μας
Πρόσφυγες οι γονείς
μετανάστες εσωτερικοί μετά
άπλωσαν μέσα τους ρίζες κομμένες
Ξεριζωμένα δέντρα δυο φορές κι εμείς
ας ριζώθηκαν στο έρμα μας πατρίδες
Και τώρα των παιδιών μας η σειρά
ξεριζωμένα δέντρα να πορεύεται
Ξεριζωμένα δέντρα οι τόποι μας

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξεραΐλα
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:52:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ξεραΐλα

Ξεραΐλα
Οι θάμνοι στέγνωσαν
Τα τιτιβίσματα σίγασαν
Η κοίτη στόμα ξεδοντιασμένο
Τα δέντρα αφυδατωμένα
Τ’ άστεγα ξεροσταλιάζουν
Η αμμοδόχος μπαρούτι
Πού πήγαν τα παιδιά
Ξεραΐλα

Νερό
Να γίνουμε βροχή
να βρέξουμε τα δέντρα
τα βλαστάρια

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αύριο
Post by: wings on 15 Jul, 2021, 23:55:53
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αύριο

Αύριο μια άλλη μέρα θα προβάλει
Θα τραγουδήσει για λίγο με πάθος
θα μας παρασύρει στη χίμαιρα
Πλήθος Ιανών θα μας κατακλύσουν μετά
θα μας κλείνουν το μάτι θα γελάνε σαρδόνια
Αύριο μια άλλη μέρα τροπαιοφόρα
Με το σπασμένο της δρεπάνι
θα θερίσει ανέμους ελπίδας
που εναποθέσαμε στην άδεια παλάμη της
Θα φέρει νέους εγκάθετους κι αγκιτάτορες
Και τα παιδιά μας φευγάτα από καιρό

24-1-2015

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σε τάξη προπαρασκευαστική
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:00:05
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σε τάξη προπαρασκευαστική

Μπαίνω σε τάξη προπαρασκευαστική
μικρών Ρομά αναλφάβητων
Μ’ έκπληξη βλέπω έναν προέφηβο σχεδόν
μονάχο σε μια άκρη
Ωχρό κι ανέκφραστο πρόσωπο πρόωρα ώριμο
Φακίδες μαύρα σημάδια κραυγάζουν επίμονα
Πηδούν κάθονται στο τετράδιο
γίνονται μαύρα γράμματα
Τ’ ανοίγω κατεβατό σε γλώσσα άγνωστη ρώσικη θαρρώ
Στο εκτενές γλωσσάρι διαβάζω κι ωχριώ
πατέρας
νεκρός
έμφραγμα
μαθηματικός
μητέρα
μουσικός
τώρα
μακριά
εργασία
εσωτερική
μεγαλοδικηγόρος
εγώ
μένω
έξω
από
πόλη
με
θείος
σε
ορνιθοτροφείο

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακορντεονίστας του δρόμου
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:06:33
Καλίνκα - Μαργαρίτα Ζορμπαλά - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=kRV0MOq1zNA)

Ivan Larionov, Kalinka
Δίσκος: 12 ρούσικα λαϊκά τραγούδια (1977 / απόδοση στα Ελληνικά: Γιάννης Ρίτσος)


Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακορντεονίστας του δρόμου

Στο δρόμο κάθομαι μονάχος
με την Καλίνκα στ’ ακορντεόν
κόσμος με προσπερνά γάτος αδέσποτος στο φράχτη
Κρεμασμένος Ποιος άνεμος μ’ έριξ’ εδώ
–άι, ξαπλώστε με μες στο πευκόδασο
ύπνο σμαραγδένιο να κοιμηθώ1 – Δελφίνια αγέλη
κυνηγημένα στοίβα
στεγνά φιλιά απορημένα σ’ ακτή του πουθενά
Αναριγώ Ρείκι σε πεζοδρόμιο ριγμένο δελφίνια
πεθαμένα στ’ ακρογιάλι
–Καλίνκα, ζωή μου ζωή ξένη
έι, βατόμουρο και ρόιδο ζωή μου τρελή–

1. Καλίνκα (ρωσ. «χιονάτη»): ρωσικό παραδοσιακό / στίχοι-μελωδία Ιβάν Πέτροβιτς Λαριοόνωφ, απόδοση Γιάννης Ρίτσος.

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθαμε πάλι στα βορινά
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:09:35
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθαμε πάλι στα βορινά

ήρθαμε πάλι στα βορινά
απέλπιδες επαίτες ήλιου
χιόνι πολύ εφέτος
το γάλα κρύσταλλο
στα χείλη νηστικού παιδιού
βάρκες πανιά σχισμένα
χλωμά κρίνα της πάχνης
χρώμα ελπίδας ανεπαίσθητης
ζεσταίνουμε με χνώτα
τα παγωμένα χέρια μας
κρύσταλλα φυσητό γυαλί
καταγράφουν
κίτρινες και μαβιές ανταύγειες
στου χιονιού το άσπρο

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εμείς θα φύγουμε με ανοιχτά τα μάτια
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:13:53
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εμείς θα φύγουμε με ανοιχτά τα μάτια

διαίσθηση σ’ εγρήγορση
αόρατο κρυφτό
σε θάλαμο θλιβερό νοσοκομείου
κοτρόνες να πλακώνουν το στήθος
να σε τυλίγει πέπλο πνιγερό
να εντρυφείς σε διεργασίες απώλειας
 
να σε κοιμίζει το παιδί
να σε ξυπνά βροντή τρόμου
κάλεσμα στο τηλέφωνο
για το ασύλληπτο
κατάσταση αδιανόητη
αντιδράσεις σπασμωδικές
εισιτήρια κρατήσεις αεροδρόμια ταξί

συνθήκη συντριβής
πρόσχημα να ξαναδείς
της Άνοιξης κόκκινα πανό σε πανστρατιά
να διαδηλώνουν τον έρωτα

στο τσαφ στον τελευταίο ασπασμό
ανοίκειο υπόλειμμα ανυπαρξίας
ξαφνιασμένη απορία να μορφάζει

παντόφλες στο κατώφλι σ’ αναμονή
σ’ αποδημία το πόδι
σπίτι βουνό απρόσιτο
και στα μηνίγγια τρυπάνι το καρφί
εμείς θα φύγουμε με ανοιχτά τα μάτια

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Dilemma
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:19:10
https://www.youtube.com/watch?v=cllrNc--moc

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Dilemma1

Ποδήλατο για τη δουλειά δίπλα στο Fyrisån2
Kristallen den fina3 σιγοτραγουδώ ευδιάθετη
Η προϊσταμένη μου με προσπερνά
ευφρόσυνη στον πρωινό καφέ μου λέει
Αγαπητή μου, νομίζω έχεις γίνει σουηδή
τη μέρα αρχίζεις με δικό μας λαϊκό τραγούδι
Άγρυπνη ακούω συχνά αρχαίες φωνές να με καλούν
σαν μου περνούν ιδέες να ρίζωνα εδώ
Κύμα παλιρροιακό φουσκώνει στην κοιλιά
μυρμηγκιάζει στο ύψος του διαφράγματος
σερνάμενο ανεβαίνει πλακώνει το στήθος
κάθεται κόμπος στο λαιμό με πνίγει
Έτσι κι αλλιώς περαστικοί όλοι της γης μέτοικοι
αναλογίζομαι τον Χοσέ Χιλιανό φυγά
περίλυπο να μουρμουρίζει
Κάθιδρη ανασηκώνομαι
φωνή ακούω ψιθυριστά να μου κραυγάζει
Καλή μου σε φαντάζομαι σε κάμπο Μακεδονικό
λευκές νιφάδες βαμβάκι να μαζεύεις
Στου κρεβατιού την άκρη κάθομαι ως το χάραμα
ο κόμπος στο λαιμό αλλόκοτα χοροπηδά
μια απ’ τη μια και μια απ’ την άλλη
Εξαντλημένη γέρνω σε μαχαίρι δίκοπο

1. Dilemma: δίλημμα (δάνεια ελλ. λέξη).
2. Fyrisån: το ποτάμι που διασχίζει την Uppsala.
3. Kristallen den fina: Καθαρό κρύσταλλο (λαϊκό σουηδικό τραγούδι).


Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πώς διεγείρουν οι οικείες λέξεις
Post by: wings on 16 Jul, 2021, 00:23:53
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πώς διεγείρουν οι οικείες λέξεις

Περιδιαβαίνοντας την Gamla stan1 
κάθισε σε ρεστοράν κάτι να πάρει
grönsaks bullar2 επέλεξε απ’ το μενού
Επιλεκτικά που λειτουργεί η μνήμη
εύγευστα τα περίμενε η αφελής
εμποτισμένα σε άρωμα δυόσμου
Τρώγοντας άνοστα αναλογίστηκε
άνοστες στ’ αυτιά ανοίκειες λέξεις
πόσο πολύ την είχαν κουράσει

Της μνήμης συνειρμοί αλλού την πήγαν
ρίγησε την κυρίεψ’ ευφορία
ίδια διέγερση ίδια ηδονή όπως τότε
Σαν να τον άκουγε να την αποκαλεί
μ’ εκείνη τη λέξη την υποκοριστική
στην οικεία τη μητρική τη γλώσσα
φιλήδονα να την αγγίζει τ’ άκουσμά της
Πώς διεγείρουν οι οικείες λέξεις
Εκεί στην Gamla stan στο ρεστοράν
μπροστά στ’ άνοστα grönsaks bullar
λες κι αφέθηκε στη βραχνή φωνή του
να την αναστατώνει μ’ εκείνη τη λέξη

1. Gamla stan: Παλιά πόλη.
2. grönsaks bullar: κεφτεδάκια λαχανικών.


Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τέσσερα κλωνιά ανθεκτικά
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 21:58:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τέσσερα κλωνιά ανθεκτικά

Στις Åsa, Agneta & Anne

Τέσσερα κλωνιά ανθεκτικά
από εποχή ανθοφόρα
έδεσαν δέντρο γερό
Κάτι σαν Τρεις σωματοφύλακες
με τον Νταρτανιάν
Τρία φύλλα τρυφερά
οι τρεις καλές της μοίρες
τρεις λάμψεις πάνω της ζεστές
βόρειο σέλας σε πυκνό σκοτάδι
Αύριο θα ξανανταμώσουνε
κοριτσόπουλα σε σκασιαρχείο
στου χρόνου τα γυρίσματα
Πιζάμα πάρτι θα σκαρώσουν
εφηβικά γελάκια και τιτιβίσματα
τάχα θ’ ακουστούν
Νεανικά ρεφρέν θ’ αναπολήσουν
ανδραγαθήματά τους κωμικά
Με σοβαρότητα μετά ώριμες
θα επανέλθουν στην ωραιότητα του τώρα
θα το σκιαγραφήσουν
θα συνταγογραφήσουν απώλειες κι ελλείμματα
Στον πρωινό καφέ πριν τον αποχαιρετισμό
με κάποια θλίψη κυρίως με γενναιότητα
στο δέντρο το αειθαλές ένα κονιάκ θα πιούνε

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πλάνης
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:01:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πλάνης

Γεννήθηκε σε χαλεπούς καιρούς για άρχοντες
για εραστές της Περιπατητικής Σχολής
για στοχαστές συνδαιτημόνες συμποσίων
Ναρκοσυλλέκτης είχε χάσει δύο δάχτυλα
πράος μελισσοκόμος θήτευσε μετά
Ώσπου βρέθηκε μέτοικος βόρειων χωρών
πλάνης ρίζα δεν άπλωσε
ξεριζωμένος μια ζωή ανέστιος
Κάποτε σαν άσωτος επέστρεψε
στύλωσε σπίτι όχι για να ζήσει
για να πεθάνει είπε
Κάτι τον βάραινε κάτι τον τρόμαζε
την όποια ευτέλεια στον κόσμο αυτόν
την όποια πρόσκαιρη περιδιάβαση
του ήταν δύσκολο ν’ αποχωριστεί
Ρόγχος επιθανάτιος σε απόγνωση
ο λόγος ακατάληπτος βλάσφημος
Χειρονομώντας κραύγαζε
πάλευε μάταια ν’ αντισταθεί
τούμπα να φέρει τη χθόνια βάρκα
Ασ... χθσφ... φγε... ασ... χισλπ... εεεεεεσχτρ...
Τώρα η σορός γενναίου ναρκοσυλλέκτη
του εραστή της Περιπατητικής Σχολής
του πράου μελισσοκόμου του άρχοντα
του πλάνη μετανάστη του ανέστιου
κρύο κουφάρι στο σπίτι κείτεται
Απομεινάρι της πλάνης του έτοιμο
για τη νεκρώσιμη ακολουθία

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το τετράφυλλο
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:05:48
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το τετράφυλλο

Στην Åsa Lindeberg

Τριφύλλι χρυσοπράσινο
στο φως τ’ Απρίλη
Μην ψάχνεις το τετράφυλλο γνέφει
Θυμήσου
σ’ το ’χε χαρίσει αγαπημένο χέρι από καιρό
όταν επέστρεφες
Θυμήσου
στα εσώτερα το είχες φυλαγμένο
Νεφέλη λήθης είχε τυλιχτεί
Θυμάμαι
ήταν τη μέρα τ’ αποχωρισμού
Σφιχτά στο χέρι
κράταγα το τετράφυλλο
να κρατηθώ
κι όλο το ’σφιγγα το ’σφιγγα στην παλάμη

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σην πατρίδαν
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:10:24
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Σην πατρίδαν

Εικόνες σαν απ’ όνειρο έρχονταν φευγαλέα και χάνονταν
Τον άφηναν μονάχο παιδάκι στα επτά να περιμένει
Στα εξήντα επτά στο παιδικό χεράκι
έσφιγγε χαρταετό σχισμένο
Με άδεια απόχη στεκόταν στην όχθη
λίμνης αποστραγγισμένης
σην πατρίδαν1 το ωραίο ταξίδι
Σ’ ιπτάμενο χαλί σαν τα ενύπνια
ή σαν αυτό που σου τραβούν κάτω απ’ τα πόδια
την πιο όμορφη στιγμή τ’ ονείρου
Στο πατρικό του να βρισκόταν
να μύριζε τ’ αρώματα στον κήπο
παιδί τάχα να ’παιζε στην αυλή
Τώρα σε χθόνιο θολωτό κάθε που σουρουπώνει
παιδάκι στα επτά
μες στα χαλάσματα σφηκοφωλιές χαλάει
Σπασμένα ακροκέραμα μαζεύει
χτίζει απ’ την αρχή κάθε φορά
την βρεφική ανάμνηση την πρώτη
χώνεται χουχουλιάζει
χωρίς ρουθούνια εισπνέει
τη πατρίδας και τι σπιτί τα σκουντουλίας2
 
Στη μνήμη του πά(τερα) μου

1. σην πατρίδαν (ποντιακή): στην πατρίδα
2. τη πατρίδας και τι σπιτί τα σκουντουλίας (ποντιακή): της παρτίδας και του σπιτιού τ’ αρώματα


Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ραγισματιά ίσως
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:20:49
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ραγισματιά ίσως

Πριν ξεκολλήσει πέτρα πριν ξανακυλήσει
σε τρύπια κιβωτό καταχωνιάζει ρύπους
Ρέλια θηλιές ρούχα χαρταετοί σχισμένα
ξέφτια ραμμένα με φυγόδικες βελόνες
Την παιδική κουβέρτα την καρό διστάζει
Σε λήθης θύλακα βαθύ πριν παραχώσει
Με τα καρό ερμητικά αραδιασμένα
κατέγραφε καλά κουτάκια σφραγισμένα
Κύκλοι τετράγωνοι επάλληλες γωνίες
χάσματα σύνορα χαραγματιές κομμάτια
Χρήσιμη αν κάποτε πάτσγουορκ ραβόταν
τουλάχιστον αυτήν να έπαιρνε μαζί του
Τετράγωνων διαδρομών γεωγραφία
δίχως συγκλίσεις συρραφές δίχως συνάψεις
Ποτέ καμπύλες εναγκαλισμοί πλεξούδες
επιστροφές ποτέ σ’ ειδυλλιακά τοπία
Φυγή κι επιστροφή πάντα στον ίδιο τόπο
ραγισματιά ίσως στο χείλος χθόνιου ρείθρου

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Άγνωστες λέξεις
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:23:33
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Άγνωστες λέξεις

Βρέφος της Άρνισσας κόρη αντάρτη
Χαμένο νήπιο σε οικοτροφείο της Πράγας
Μαθήτρια στο χωριό του Μπελογιάννη
Έφηβη φυγάς στην Ιταλία
Παράνομη πρόσφυγας σε στρατόπεδο στη Ρώμη
Άπατρις δίχως ιθαγένεια στο Μάλμε
Πολίτης του κόσμου πλέον στη Στοκχόλμη
Ζωή εφτά φορές κομματιασμένη
θρυμματισμοί θαμπού καθρέφτη
Εφτά θρυμματισμένα προσωπεία
Με τόσα θρύψαλα
θαμπά γυαλιά καρφιά
πού φως κουράγιο πού
να δέσεις την κοτσίδα μ’ ηλιαχτίδα
Καθρέφτες καθρεφτίσματα
λάμψεις φωταγωγίες
χαμένη υπόθεση
άγνωστες λέξεις

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Kärlekslås
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:26:38
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Kärlekslås1

Στον βραδινό περίπατο
διέσχιζε ανελλιπώς τη Västerbron2
Κάθε φορά στεκόταν μ’ έκσταση σχεδόν
μπρος στα κλείθρα του έρωτα
αραδιασμένα στο κιγκλίδωμα
Τελετουργικά τα μέτραγε ένα ένα
απότομα σταμάταγε το μέτρημα
έτρεμε σύγκορμη
ανατρίχιαζε
Πάνω απ’ το κιγκλίδωμα
κοιτούσε τα εβένινα νερά να την καλούνε με σαγήνη
–στον ύπνο πάλι κείνο το βρέφος
ζητούσε τη μανούλα του
τσίριζε την καλούσε με θυμό
μ’ απόγνωση κι ύστερα πέτρωνε–
Κλειδί δεν είχε αυτή να ρίξει στα νερά
χωρίς το άλλο χέρι πώς
Αυτή κλειδί και κλειδωνιά μαζί
και τ’ άλλο χέρι πάλι αυτή
Αυτή να ριχνόταν στα σκοτεινά νερά
Έρωτα ανεπίδοτο
αγάπη Πρώτη βρεφική
βίαιο ξεριζωμό
να κλείδωνε

1. Kärlekslås: κλείθρο του έρωτα.
2. Västerbron: Δυτική γέφυρα στο κέντρο της Στοκχόλμης.


Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μια τσάντα σπίτι και πατρίδα έγινα
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:29:55
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μια τσάντα σπίτι και πατρίδα έγινα

Μια τσάντα σπίτι και πατρίδα έγινα και προχωρώ
Είμαι το σπίτι μου λιτό κι απέριττο
συμμετρικό και σταθερό παλεύω να ’μαι
κι ας είναι τα μπαλκόνια μου μικρά
κι ας έχω τα θεμέλια προς τα μέσα
Με ξαναχτίζω μ’ επανατοποθετώ
πατρίδα μου και σπίτι μου εγώ
κι αναζητώ γωνιές όπου δέντρα φύονται
γωνιές με γαλανό ουρανό
γαλήνια να μ’ αγκαλιάζουν
Μια τσάντα σπίτι είμαι
και τα χερούλια μου κρατώ σφιχτά μες στην καρδιά
Φέτες σχιστόλιθοι α-συνέχειες
φλόγες ζωσμένες βίαια έσκαψαν
κι έκοψαν
Πολλά τα ξεριζώματα
ολοκληρωτικά απειλούν να με συνθλίψουν
Μια τσάντα σπίτι και πατρίδα έγινα και προχωρώ

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Συγγνώμη να περάσω
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:33:44
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Συγγνώμη να περάσω

Απόγευμα στο αστικό τίγκα
σκέτο κονσερβοκούτι
Ο ένας πάν’ στον άλλον κολλημένοι οι όρθιοι
λεκάνη με εντόσθια ψαριών
λίγο πριν πεταχτούν σ’ άστεγους γάτους
Στο βάθος δύο θέσεις κενές
Χρήστης κοιμόταν στη μια
δίπλα η πλαστική πραμάτεια του
Απέναντι ατημέλητος άνδρας μελαμψός
Πλάι του απ’ ανάγκη κάθισα
το ρούχο του μ’ ακούμπησε
τραβήχτηκα επιδεικτικά ενοχλημένη
Διστακτικά προς τη μεριά του κοίταξα
στο κινητό σκυμμένος σέρφαρε στο Ίντερνετ
Μπορεί να ήταν τρομοκράτης επικίνδυνος
τζιχαντιστής αλίμονο και ποιος μας σώνει
Ταράχτηκα όταν σηκώθηκε άξαφνα
και πριν προλάβω να φωνάξω βοήθεια
συγγνώμη να περάσω, άκουσα να μου λέει
ευγενικά σχεδόν σε άπταιστα ελληνικά

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μα ήταν απ’ τους τυχερούς
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:36:46
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μα ήταν απ’ τους τυχερούς

Χαράματα στο ΚΤΕΛ σωρός νέων ανθρώπων περιμέναν
Σκουρόχρωμα πρόσωπα
ανήσυχα βλέμματα σερνάμενα κορμιά
ελιές σταφιδιασμένες πρόωρα
Σ’ άλλους η αγωνία κουνιόταν πίσω μπρος
άλλοι ανακούρκουδα την είχαν καθισμένη
Ο ένας πλάι στον άλλον σχεδίες τσακισμένες
έγερναν στα γόνατα στον τοίχο
σε κάποιο μπράτσο ν’ αναπαυτούν
Εκεί στης Ιδωμένης τη γραμμή τους είδα
γλυπτό ιερό σ’ εναγκαλισμό ενύπνιο
Γυναίκα όμορφη στον ώμο νέου άνδρα
έγερνε το κεφάλι στην κόγχη του λαιμού του
Αυτός με το ένα χέρι την αγκάλιαζε
με το κεφάλι του άγγιζε το δικό της
και το άλλο χέρι άπλωνε στρώμα για το παιδί
Δύσκολος δρόμος μέχρι να φτάσουν ως εδώ
ακόμα πιο δύσκολος φάνταζε μπροστά
Μα ήταν απ’ τους τυχερούς

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εξόριστοι
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:41:16
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εξόριστοι

Εξόριστοι
μήτρας μητριάς
παρένθετης
Ξεριζωμένοι
Στιγμή Πρώτη
εωθινή κραυγή
σημάδι
αναζήτηση
Στιγμή Έσχατη
εσπερινού λυγμοί
επιστροφή
ασώτου
Φως μυστηριακό
άχραντο
σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι1, είπε
μόνο ζωή και θάνατος2, είπε
Κι ο χρόνος ατελεύτητος

1. Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. «Ιθάκη», Κ. Π. Καβάφης
2. Δεν υπάρχει ευτυχία και δυστυχία. Υπάρχει μόνο ζωή και θάνατος, «Osårbar», Karin Boye


Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λιγοστεύουν οι λέξεις
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:44:56
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λιγοστεύουν οι λέξεις

Λιγοστεύουν οι λέξεις
Μουδιασμένες
λιώνουν στο στόμα
χάπι πικρό
Κόμπος στο λαιμό
με πνίγουν
Τελειωμένα λόγια οι λέξεις
Ακατάληπτα
μουρμουρητά και κραυγές
ανακούρκουδα καθισμένα
κουνιούνται πέρα δώθε
Θρηνούν
Θρήνος που λέξεις δεν γίνεται
Φρίκη που δεν τη φτάνουν λέξεις

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Πρόσφυγες – Νανούρισμα
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:49:43
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Πρόσφυγες – Νανούρισμα

Κοιτώ το ρυάκι να ρέει αμέριμνο
το νερό να κυλά λαμπυρίζοντας
Αντανακλάσεις φωτός διαγράφουν
γιρλάντες στη ράχη του
Τα βότσαλα λάμπουν ατάραχα στο βυθό
Χρυσοκίτρινα φύλλα πέφτουν και χάνονται βιαστικά
Η σκιά τους διαγράφεται σκοτεινή
περνούν γρήγορα και χάνονται
Βαθιά πηγή αναβλύζει μέσα μου λόγια ακατάληπτα
Ψιθυριστά νανουρίσματα
συγχωνεύονται με του νερού το κελάρυσμα
για παιδιά που χάσαν τον ύπνο τους
για παιδιά που κείτονται στου βυθού την αταραξία
Μέσα σε τόση ομορφιά
κάτι με πνίγει κι εγείρεται μέσα μου
Μου έρχονται λέξεις και ήχοι στο νου
και ψελλίζω κάπως να λυτρωθώ
νανούρισμα από καιρό ξεχασμένο
«Κι αυτό το αγοράκι
δεν έχει κρεβατάκι»1
Μου έρχονται λέξεις και ήχοι στο νου
και ψελλίζω κάπως να λυτρωθώ
νανούρισμα από καιρό ξεχασμένο

1. Σεβιλλιάνικο νανούρισμα.

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φάλαινες πληγωμένες
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:53:29
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Φάλαινες πληγωμένες

Μέρες πολλές φάλαινες πληγωμένες
κολύμπαγαν στο πέλαγος
Κάποτε κύματα βίαια τις ξέβρασαν
σ’ ακτή βραχώδη κι έρημη
Άρχισαν να θρηνούν τον πόνο των βρεφών
και ν’ αποθέτουν τάματα σ’ αόρατο βωμό
Αρχαίος πόνος βρέφους άνθισε
σ’ όστρακο θεϊκό
κι η θάλασσα γαλήνη απύθμενη

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πρόσφυγες
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 22:58:55
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πρόσφυγες

Κλάδεψαν τις φτερούγες μας
τις φύτρες μας τις ξερίζωσαν
επανειλημμένα
αποτρόπαια

Πορευόμαστε
κρατάμε σταθερά το μέσα νήμα
νέο ξερίζωμα απειλεί

Και με κομμένες τις ρίζες
θα σταθούμε όρθιοι
και με σπασμένα κλαδιά
θ’ ανθίσουμε
Γιατί ό,τι έχουμε το κουβαλάμε μέσα μας
Οι ρίζες φύτρωσαν εντός
μας κρατάνε στέρεα ελπίδας σ’ έδαφος
Τα φύλλα στο φυλλοκάρδι μεγάλωσαν
τα λουλούδια ανθήσαν στα μάτια
Ο σπόρος στο δάκρυ και στο χαμόγελο μέστωσε

Ο σπόρος μας θα κατακλύσει το σύμπαν
και θα γεννήσει χιλιάδες ουράνια σώματα

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πολύτιμες οι λίμνες στα δωμάτια
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:02:38
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πολύτιμες οι λίμνες στα δωμάτια

Μια λίμνη ταξιδεύει στα δωμάτια
φουσκώνει τα πατώματα
εισχωρεί διαβρώνει τα θεμέλια
Στα ξύλινα ταβάνια η βροχή
ιδρώνουν τοίχοι δακρύων ακατοίκητων
Ξεπλένει αποστακτήρα ενοχών η λίμνη
κρύβει κραυγές που πνίγηκαν
τροφοδοτεί απολυμαντήρια
γίνεται χιόνι σε σκηνές ανέστιων
Νερό δεν έχουν οι σκηνές
πολύτιμες οι λίμνες στα δωμάτια
το χιόνι στις σκηνές

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υγρή ανασαίνει η γη και πύρινη
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:06:29
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υγρή ανασαίνει η γη και πύρινη

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Υγρή ανασαίνει η γη και πύρινη
μηρυκάζεται θλίψη αιώνων
Τον πόνο των ανθρώπων πώς να καταπιεί
πώς θα μπορούσε να τον σβήσει
Κεράκια αμέτρητα σκόρπισαν μέσα της νωρίς
θλιμμένα σιγοκαίνε απώλειας φως
Κάποιοι αγάπη την ονόμασαν κάποιοι πατρίδα
σκοταδιασμένη μήτρα σείεται η γη
εκπέμπει φωτεινότητα ακατάληπτη
Μυσταγωγίας θάμβος διαχέεται
πηγάζει από βαθιά απ’ τη μεριά του μέλλοντος
σμίγει με χθόνιων κεριών το φως
και ακουμπά στη ρίζα αιωνόβιου δέντρου
Γη βιασμένη εκπορθημένη και απόρθητη
στον κόρφο της φυλάει κρυμμένες πυρκαγιές
αδημονεί κρατώντας στις παλάμες της κεράκια
αναμμένα

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η γη ο κόσμος ένα θέατρο
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:18:46
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η γη ο κόσμος ένα θέατρο

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Η γη ο κόσμος ένα θέατρο
Τα σκηνικά άψογα η ακουστική υπέροχη
οι θέσεις στην πλατεία στον εξώστη φροντισμένες
εμείς θεατές και ηθοποιοί μαζί
Τι κρίμα να μην μπορούμε να δούμε
στα μάτια αν καθρεφτιζόμασταν
θα βλέπαμε θα μαθαίναμε πολλά
Άγνωστος ο παραγωγός
ο σκηνοθέτης πίσω από προσωπεία κρύβεται
Μαριονέτες εμείς κινούμαστε
κάτω απ’ το χέρι του ακούσια τάχα
Σ’ όλους μας όπως φαίνεται
το κουκλοθέατρο πιο βολικό πιο εύκολο
Η γη ο κόσμος ένα θέατρο

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τα δέντρα γνωρίζουν
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:22:23
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τα δέντρα γνωρίζουν

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Τα δέντρα γνωρίζουν
οι ρίζες τους κοιτούν βαθιά
Στον κορμό κύκλους αιώνων
καταγράφουν δάκρυα
Στο φλοιό μες στις σχισμές
κρύβουν ερωτευμένων τα φιλιά
Στο θρόισμα των φύλλων
ανιχνεύουν μυστικά μηνύματα
Με στωικότητα πορεύονται αργά
Με τα κλαδιά και με τα φύλλα
ατενίζουν πέρα απ’ τον ορίζοντα
πέρα απ’ τη μέρα κι απ’ τη νύχτα πέρα.
Τα δέντρα γνωρίζουν

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Είναι ένα δέντρο
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:24:58
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Είναι ένα δέντρο

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Είναι ένα δέντρο που έχει τις ρίζες του βαθιά
φτάνουν στα έγκατα της πιο παλιάς αλήθειας
τα κλαδιά αγγίζουν την κορφή του ουρανού
Τα φύλλα θροΐζουν ψίθυρους της θάλασσας
καλά κρυμμένα φυλάνε τα αρχαία μυστικά
Ο φλοιός έρχεται απ’ άλλη εποχή και φεύγει σ’ άλλη
φέρει αιώνιας απόσταξης χυμούς
Ο κορμός ευθυτενής αρματώνεται κύκλους τα δάκρυα
Είναι ένα δέντρο που πάντα κάτι έχει να μου πει
εχθές μου έλεγε για πουλιά πετρωμένα
προχθές πρόσφερε τάματα στην αγάπη
ύφαινε για τον έρωτα προστατευτικό πέπλο
Σήμερα στωικά μου μίλησε για μάσκες φονικές
πληθαίνουν ψιθύρισε κοίτα πώς έρχονται
κι έδειξε κατά πέρα

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όλοι βουλιάζουμε έντρομοι
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:27:32
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Όλοι βουλιάζουμε έντρομοι

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Ένα ποτάμι έρεε παλιά εδώ
τώρα δυνατός λυσσομανάει αγέρας
κι η άμμος μανιασμένη ρέει ποτάμι
Κολλά πάνω μας στα ρούχα στο πετσί
μπαίνει στα μάτια μας
Προχωράμε με μάτια κλειστά
σκοτάδι η άμμος μας σκεπάζει
Βουλιάζει όποιος πάει αντίκρυ της
όλοι βουλιάζουμε έντρομοι
μπρος στην αδυσώπητη ροή της
Σαρώνει τα πάντα ανελέητα
όταν λυσσομανάει ο αγέρας
Μόνο οι νεκροί κείτονται ατάραχοι
η μανιασμένη άμμος δεν τους νοιάζει
τι είχαν και τι έχασαν τάχα οι νεκροί
Βουλιάζει όποιος πάει αντίκρυ της
όλοι βουλιάζουμε έντρομοι

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υπάρχουν σπίτια
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:30:22
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Υπάρχουν σπίτια

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Υπάρχουν σπίτια που αν και κολόνες είχαν σταθερές
ξεδοντιασμένα ξόανα αλλοτινών καιρών ορθώνονται
Πόρτες δεν απόκτησαν ποτές ούτε παράθυρα
Στους νοερούς τους τοίχους γελάκια κι αναστεναγμοί
δεν καταγράφηκαν ποτέ δεν βράχηκαν με δάκρυα
Καμιά ανάσα δεν τα ζέστανε χαμόγελα δεν ντύθηκαν ποτέ
απ’ τα θεμέλια ακόμα είχαν παραβιαστεί ανεπανόρθωτα
Αγριόχορτα κι άστεγα περαστικά οι τοίχοι τους κι οι κάτοικοι
Μόνο κάποιες φορές δάκρυ στεγνό κι ιδρώτα στάζουν έρημες
οι φθαρμένες κολόνες τους
Υπάρχουν σπίτια που πριν ακόμα γεννηθούν ολόκληρα
σμπαραλιασμένα και γυμνά οδεύουν προς τον θάνατο

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κάτω απ’ τα σύννεφα
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:33:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κάτω απ’ τα σύννεφα

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Είμαι ελεύθερος
εδώ τριγύρω
περιφέρομαι
Μένω πάνω στη γη
κάτω απ’ τα σύννεφα μένω
ελεύθερος
Είπε και χάθηκε
περνώντας βιαστικά
με το κεφάλι χωμένο στο σακάκι
Άνθρωπος μη και τον δει
χέρι μη τον αγγίξει

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αρχόντισσα του δρόμου
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:39:21
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Αρχόντισσα του δρόμου

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Ανάμεσα σε καναπέδες σε σακούλες πλαστικές κάθεται στητή σαν άγαλμα. Περιμένει τους καλεσμένους πίσω η καμαριέρα τακτοποιεί την πορσελάνη. Χτυπάει το κουδούνι ήρθαν οι φίλοι σε παρακαλώ άνοιξε της φωνάζει. Διαβάτες που περνούν από μπροστά κι άλλοι με ΙΧ ή στο λεωφορείο την κοιτούν απορημένοι σαν έκθεμα βιτρίνας ζωντανό σαν ξωτικό. Κάποιοι προσπερνούν αδιάφορα γνώριμη τους είναι η μορφή της. Αγέρωχη αυτή κρατά τον γάτο αγκαλιά και περιμένει να έρθουν οι φίλοι. Η καμαριέρα να σερβίρει τον καφέ να είναι όλα όμορφα καθώς πρέπει. Να η πόρτα τη βλέπει. Ακούει το κουδούνι επίμονα να χτυπά φωνάζει ελαφρώς ενοχλημένη. Παρακαλώ, Μαρί, οι φίλοι στην πόρτα περιμένουν. Αυτός εκεί δεν είναι δικαστικός κλητήρας απόφαση έξωσης να επιδώσει ούτε υπάλληλος του Δήμου να φορτώσει σκουπίδια αποσκευές βουνά. Είναι ο πρώτος επισκέπτης πίσω του έρχονται κι άλλοι κι άλλοι φίλοι. Σε λίγο γύρω απ’ το υπαίθριο σαλόνι με γέλια με πειράγματα κι αστεία φρεσκοψημένο καφέ απ’ την Μπραζίλ όλοι μαζί παρέα θ’ απολαύσουν.

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θα παίξουμε τον πόλεμο
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:43:57
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θα παίξουμε τον πόλεμο

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου*

Θα παίξουμε τον πόλεμο είπαν
Παιδιά που από νωρίς την αθωότητα είχαν απεκδυθεί
Εσείς πολεμιστές και πόλεμος
Εμείς υποκινητές της ήττας ερωδιών και κολεοπτέρων
Εσείς δορκάδες διαμελισμένες το τέλος του πολέμου θα ’χατε δει
Εμείς ολέθριοι εξολοθρευτές δορκάδων
Δεινοί εκδοροσφαγείς καταπατητές καθημαγμένων τόπων
Τη φρίκη του πολέμου θα πουλάμε με κροκοδείλια δάκρυα
Θα τη διανέμουμε σε ακριβά παράθυρα

* Του στρατηγού McArthur, αποδίδεται λανθασμένα και στον Πλάτωνα.

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λίγο νερό
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:49:26
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λίγο νερό

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Αθώο αίμα παφλάζει
σε μετρό και σε πλατείες
Τυφλός ο μακελάρης
φούλι δεν φίλησε
Αυγή δεν άνθισε ποτέ
κελάρι θεοσκότεινο

Φως λίγο φως να ψάξουμε τα έρημα κορμιά
Λίγο νερό να πλένουμε διαμελισμένα σώματα
Χώμα στεγνό να βρέξουμε στο δάκρυ μας

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθε το νέο
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:55:59
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήρθε το νέο

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Ήρθε το νέο με το παλιό του φόρεμα
μ’ ασπρόμαυρες φωτογραφίες
ψιθυριστά να χαιρετούν από το μέλλον
Ήρθε το νέο με το σπασμένο ρόδι στο κατώφλι
με πλαστικό κλαδί ελιάς στο ράμφος αγριοπερίστερου
Αχνά χαμόγελα στα παγωμένα φύλλα της μουριάς
στην καρδιά μια καρδερίνα να κελαηδάει αλλόκοτα
Ήρθε το νέο με το παλιό του φόρεμα
κρατούσε στην παλάμη χρυσό πουλί ολόφωτο

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέντρο στεγνό
Post by: wings on 17 Jul, 2021, 23:59:25
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέντρο στεγνό

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Δέντρο στεγνό ορθώνεται
τ’ αγγίζω
αφουγκράζομαι
Σπασμένες οπλές αλόγων
ανασύρονται
από μέσα
αργά τα βήματα
τακ τακ τακ τακ τακ τακ
Η θλίψη μας
διαγράφεται
στο φλοιό
Τακ τακ τακ τακ τακ τακ
σπασμένες οπλές αλόγων
ακούγονται υπόκωφα
έπειτα εισχωρούν
στην αταραξία της λήθης
Ακούγονται υπόκωφα και χάνονται
ακούγονται υπόκωφα και χάνονται

Κάποτε οπλές αλόγων
θα ηχήσουν ξανά καλπάζοντας
στα πράσινα δέντρα των ονείρων μας
τακατάκ τακατάκ τακατάκ
τακατάκ τακατάκ τακατάκ

Βαδίζω βυθισμένη στο πράσινο
ακούω οπλές αλόγων
Ανασύρονται από τα βάθη αιώνων
καλπάζουν μέσα από κορμούς δέντρων
τακατάκ τακατάκ τακατάκ
τακατάκ τακατάκ τακατάκ

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Είμαστε από καλή γενιά
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 00:04:14
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Είμαστε από καλή γενιά

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Είμαστε από καλή γενιά* 
γόνοι γλάρων ερωτευμένων
Στραμμένοι στην Ανατολή
ζωγραφίζαμε ορίζοντες
αγγίγματα γαλήνιας αρμονίας
Κι αν δεν φτάσαμ’ ως εκεί
κι αν τα λάθη πολλά
κι αν κουραστήκαμε
κι αν προς στιγμήν λυγίσαμε
κι αν γονατίσαμε
Ακόμη κι αν λακίσαμε
οι φύτρες μας χλωρές
ακολουθούν ξοπίσω
Αδημονούν προετοιμάζονται
να σηκώσουν τον ουρανό
να σβήσουν με τ’ απαλό τους χνούδι
αρχαία μουντάδα

* «Στα χτήματα βαδίσαμε όλη μέρα», Οδυσσέας Ελύτης, «Ο ήλιος ο πρώτος», 1943.

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Επίγονοι
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 00:06:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Επίγονοι

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

Να θυμηθούμε τις ραψωδίες του παππού
στις λέξεις να προσδώσουμε τ’ αρχαίο νόημα
Να τραγουδήσουμε μαζί για την αγάπη
να ορθώσουμε τ’ ανάστημα
Τ’ ακόντιο στην παλάμη να ζυγίσουμε καλά
πατώντας στη ρίζα σταθερά να εστιάσουμε
Σε πέντε θάλασσες σχεδίες καλοτάξιδες
ν’ αναζητήσουμε Ιθάκες να ονειρευτούμε
να τις επινοήσουμε αν χρειαστεί

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πατρίδα μου η αγάπη
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 00:10:00
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πατρίδα μου η αγάπη

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

πατρίδα μου η αγάπη
το χώμα των δακρύων μας
αρχαίες λέξεις οι λέξεις μου
λέξεις που μου φανέρωσαν τον κόσμο
ψίθυροι ακατάληπτοι στο μοιρολόι μάνας
τόποι που μ’ έδεσαν στις κόγχες τους
εδραιωμένοι μέσα μου μ’ ορίζουν
πατρίδα μου ο ήλιος
η βροχή τα δέντρα τα βουνά
ρίζες βαθιές αρχέγονες
το χώμα που πατάω στέρεα
το χώμα που θα με χωνέψει
πατρίδα μου ο κόσμος
πατρίδα μου η αγάπη

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γίνομαι γιαλός
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 00:12:12
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γίνομαι γιαλός

[Ενότητα Γίνομαι γιαλός]

γίνομαι γιαλός
γιρλάντες γεμάτος γιασεμιά
γόνος γης γόνιμης
γαμέτης γαλήνης
γαζία γίνομαι γενέθλιας γης
γαλαξιών γεωμέτρης
γεννώ γαλουχώ
γη γεράνια γεμάτη
γιαλός γεμάτος γιασεμιά

Από τη συλλογή Λιγοστεύουν οι λέξεις (2017)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέηση
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 00:16:38
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέηση

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν’ αντικρίσετε τον ήλιο.
Γιώργος Σεφέρης, «Το ναυάγιο της “Κίχλης”»


Για τα δάση τα έκπαγλα που φλέγονται έκπληκτα
Για τους δούρειους λύκους με τα μάτια τα γυάλινα
Για τη στάχτη που σβήνει στου νομά το περπάτημα
Για τον κύκνο που πνίγεται στη λάσπη της λίμνης 
Για τον άνδρα που κλαίει μπρος σε Ανδράποδα
Για τα άπληστα βουλιμίας τα δύσμορφα στόματα
Για μένα που τυλίγομαι απαθής στο κουκούλι μου 
Για τις μέρες τις άδοξες του σκότους του άναρχου

Για την κόρη την άχρονη όταν ρόδο το αμάραντο

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απόηχοι αρχαίας ικεσίας
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 21:57:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απόηχοι αρχαίας ικεσίας

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Χαίρε, ημέρα φαεινή, θεόπεμπτον φως του ηλίου!
Ευριπίδης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι


Ένα κορίτσι μια Ιφιγένεια
βλέμμα σβηστό ρούχο τριμμένο
–φορεμένο κι από άλλα κορμάκια–
σε ένδειας κλοιό καθηλωμένο
ισορροπεί σε πάγους ραγισμένους
Τριγύρω στήθηκαν βωμοί· τρομάζει
ασώματα τα μάτια φτερουγίζουν
λόγια ασυναίσθητα ψελλίζει
απόηχοι αρχαίας ικεσίας
Ήλιε, Ήλιε βγες! Ήλιε, Ήλιε βγες! Ή...

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακολουθία
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 21:59:54
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακολουθία

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Αμνοί πορεύονται σκυφτοί
Αγελαία αγάλματα εν κινήσει
Ακολουθούν σκιρτήματα φτερών
Ασθμαίνουσες αγάπανθων ανάσες
Αντιφεγγίσματα ιριδισμών
Αντανακλάσεις δακρύων
Ατελεύτητοι οι σταυροί
Αργεί ακόμη η Αναστάσιμος
Ακολουθία

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέσα σε γήπεδα
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:02:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μέσα σε γήπεδα

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Μέσα σε γήπεδα εθνικά
μας κόλλησαν στο στήθος
την κόκκινη σφραγίδα
Σημαδεμένα αρνιά
στο τραπέζι του Πάσχα
Αμνοί εμείς σε παράταξη
χαμογελούσαμε
και συντονίζαμε το βήμα
Στην κερκίδα επευφημίες
και χειροκροτήματα
Έπνιγαν με ρυθμό
κραυγές εναγώνιες

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κραύγαζαν
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:07:41
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κραύγαζαν

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Κραύγαζαν τα μαλλιά
Κατέγραφαν ηλεκτρισμένα
Εστίες ηφαιστείου στα μάτια
Πύρινες λόγχες τα βλέμματα
Βίαιου εγκλεισμού διακορευτές
Σφιχτά κατήγγειλαν τα χείλη
Ο ιδρώτας έρρεε λάβα διάπυρη

Τα σάπια έκαιγε πατώματα

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δε θέλω
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:10:03
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δε θέλω

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Δε θέλω άλλα σύννεφα
Στο σκοτεινό κελί χαράξτε μου καμπύλη
Να βλέπω ουρανό να ονειρεύομαι
Στέρνα στεριώσατε στα σφραγιστά παράθυρα
Φουρφούρι να φυσά παιδιού χαμόγελο
Λίγο αέρα ν’ ανασάνω λίγο α… έρα
− έραααααααα

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τιμής ένεκεν
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:12:10
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Τιμής ένεκεν

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Μια ζωή δούλευε τον χαλκό
Χτυπούσε σμίλευε γυάλιζε
Στο γηραλέο πρόσωπο
Πατίνα υποδόρια

Εγχάραξε βρύα
Τιμής ένεκεν

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο σώζων εαυτόν
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:14:16
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο σώζων εαυτόν

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Ψαχούλευε τον κάδο
Στο καρότσι απορρίμματα 
Και μια σακούλα κάρβουνα
Προσπέρασα αδιάφορα
Προσωπείο επιβεβλημένο
Δεν ενδείκνυνται αντιδράσεις
Προπάντων διακριτικότητα
Έτσι κι αλλιώς τι
Ο σώζων εαυτόν...

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζητείται βροχοποιός
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:16:13
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζητείται βροχοποιός

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Οι γιδοβοσκοί εναλλάσσονται
Το κοπάδι παραμένει διψασμένο
Τα γίδια γίδια όχι λύκοι ή πρόβατα
Το νερό νεράκι, η δίψα δίψα

Ζητείται βροχοποιός

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάνα ψωμί
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:19:59
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάνα ψωμί

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

− Πινακωτή* πινακωτή, έλα από τ’ άλλο μου τ’ αυτί, είμαι κωφή...

Κάποιες φορές
φεγγοβολά στα σκοτεινά η μνήμη, εγείρεται
προζύμι ανεβαίνει
Στη σανιδένια σκάφη σκυμμένη Αρχόντισσα
μανίκια ανασηκώνει ιδρωμένα όνειρα
δένει αντοχές φακιόλι σφουγγισμένα δάκρυα
Ζυμώνει εικοσιδύο στρόγγυλες αγκαλιές
να μας χορτάσει
Πλάθει καρβέλια πόθους
τα αραδιάζει στην πινακωτή
σε υφαντά μισάλια** τα φασκιώνει
Σα να ακούω
ξερά πουρνάρια τσιτσιρίζουν μέσα μας
γίνονται κάρβουνα
πυρώνουν πέτρες παγωμένες
μας τσουρουφλίζουν
Μάνα ψωμί
πεινάμε μα***
του κόσμου τα παιδιά
πεινάμε

*Πινακωτή: παραδοσιακό παιχνίδι.
**μισάλια: ειδικά υφαντά στο μήκος πινακωτής για τύλιγμα πλασμένου ψωμιού πριν το φούρνισμα.
***μα: μάνα


Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάη
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:22:51
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μάη

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Μάη που μας μάγευες στις όχθες του Στρυμόνα
Μάη που μας στεφάνωνες με χαμομήλι και μολόχα
Μάη που μας κούναγες με τον άνεμο στα καραγάτσια
Μάη παιδίσκης έρωτα που έπαιζες κρυφτό στα στάχυα
Μάη που σου ’πλεκε τα μαλλιά η μάνα στο κατώφλι
Μάη κόκκινα λάβαρα στην Drottninggatan* και στο Slottsbacken**
Μάη μαύρο άλογο που μάτωσες την πιο αβρή μας παπαρούνα

*Οδός Βασιλίσσης, κεντρική στην Ουψάλα, όπου γίνεται η εργατική διαδήλωση
**Ο Λόφος του παλατιού, στην Ουψάλα, όπου καταλήγει σε συγκέντρωση η διαδήλωση

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το ναυάγιο
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:26:25
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το ναυάγιο

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

κύμα σιώπα
στης θάλασσας το χείλος
παιδιά κοιμούνται


Τις νύχτες νύχια παιδιών σκαλίζουν σοβάδες
μανάδες μπήγουν στα στήθη καρφιά
άνδρες κολλάνε στους τοίχους τα πρόσωπα
Η πείνα κατοικεί στα παράθυρα
σε αχρηστία τα χέρια
Πλοκάμια απλωμένα τα δάχτυλα
τυλίγονται θηλιά στο λαιμό
Πόδια παπούτσια απόμαχου
σε συρμάτινα φράγματα
Σκαρφαλώνουν ξυπόλητοι
κι ο γιαλός μετρά κεκοιμημένους

Κάδοι σε κεντρομόλο υπόσταση
απέκτησαν θαμώνες νυχτόβιους
λέσχη λερή σ’ ανυπέρβλητη δημοφιλία
Τυμβωρύχοι απορριμμάτων
εκσκαφείς σκάβουν ελπίδες
 
Πικρός χυμός η ανέχεια
μασουλάν γαϊδουράγκαθα
θηλάζουν ανθούς ακακίας
Από δίπλα κλειστές πύλες χλιδής
όνειδος ακατάσχετης βουλιμίας
Θα περνάμε όμορφα είπαν
θα πετάμε οι έχοντες θα γλείφουν πεινώντες
Έχει και η χαμέρπεια τη δικαιοσύνη της

Προ πολλού είχε καταγραφεί το ναυάγιο
προδιαγεγραμμένο από τα γεννοφάσκια
Ακρίδες αδηφάγες την πανίδα κατέφαγαν
ενεχυροδανειστές ονείρων άδολων
Το έρμα διέβρωσαν ευπατρίδες

Υποκύανες αχιβάδες οι μέρες μας
ώχρα ταπείνωσης οι στιγμές
Τ’ αλέτρι κρεμάσαμε στον εξώτοιχο
σκιάχτρο για πεινασμένους σπουργίτες
Επαίτες βουλιάζουμε έντρομοι
κύματα σκάμε σε βράχια αλαζονείας

Όμως αν δε χάσεις τον εαυτό δε χάνεται τίποτα
αν στο όλον συνέχεσαι όλος τα έχεις όλα
Ναυαγοί και σανίδα και ταξίδι εμείς
ναυπηγούμε πελαγίσια ναυάγια

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μίλα
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:29:26
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μίλα

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Το εβδομήντα οκτώ (’78) είδα συντρίμμια σάρκινα
τ’ ογδόντα επτά (’87) αίφνης σαν θερινή νεροποντή
με τα σανδάλια στο χέρι ήρθα πλάνης του Βορρά
Κατακλυσμός να πνίγεσαι σε τσιμεντένιο δάσος
στα ψηλά αυλίζονταν κρεμάμενα εκμαγεία
Ασύνειδη κυτταρική καταγραφή ανέσυρε
κηλίδες μνήμης ανήλεου αποδεκατισμού
μου φανερώθηκαν φρίκης απολυμαντήρια
Έναν πουλίν εμοιρολόινεν κι έκλαιεν κι έλεεν
«μέρ έρθαμε μερ ερούκσανεμασε σα τσαμούρε
Καλομερέας τ’ αλυκά ση δάκρεμουν την άκρεν
ενέσπαλεν μας κι ο Θεγόν κι εμάς θα τσατσαλίζνε»*
Κρίνα χλωμά που έσβησαν στις στάχτες του Άουσβιτς
αναδύονταν ενύπνια απωθημένα μύρα
Εκείνοι μοιραίοι βυθίζονταν να αναβαπτιστούν
στο «Ουζερί Τσιτσάνης» στ’ «Αμπελάκι» «Στα κούτσουρα»
σε ολονύχτιες ωδές σε υμνούσαν νύμφη αφρόλουστη
Σ’ είπαν ερωτική κι εσύ ξεγύμνωσες τα στήθη
στρώθηκες ν’ αφανίσουν της ζωής τον Ερωτικό
μα σμάρι μελισσών ζουζούνιζαν ζζζζει και Ζει
Και πώς να μη σε αγαπώ γέννημα συ του Κάσσανδρου
αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου Θεσ-Σαλών-Νίκη
κι εμείς απόγονοί σου κατ’ εικόνα και ομοίωση
Κόρη πολύπαθων φυλών νουνίζς κιγονουσιεύς τιδέν κι λες**
κρύβεις πληγές κι η σιωπή βάσανος –σε ικετεύω– μίλα

* Ένα πουλί μοιρολογούσε κι έκλαιγε κι έλεγε
«πού ήρθαμε πού μας πετάξανε μέσα στις λάσπες
στ’ αλμυρά της Καλής μεριάς (Καλαμαριάς) στου δάκρυ μας την άκρη
εμάς κι ο θεός μάς ξέχασ’ αυτοί θα μας διαλύσουν»
**σκέπτεσαι δεν μιλάς δε λες τίποτα


Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εν υποψία
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:46:57
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εν υποψία

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

είναι ένα μάρμαρο στο φως, μα το κεφάλι του
είναι στο σκοτάδι.
Γιώργος Σεφέρης, «Το φως»


Βιώνουμε υποψία επαφής με υποτελή κατοικίδια
Υποψία αγγίγματος στο απαλό τους πέλος
Υποψία πανίδας μ’ αγριοπερίστερα
Υποψία χλωρίδας με γεράνια στη γλάστρα
Υποψία συμπόνιας στον ζητιάνο του δρόμου
Υποψία ανάσας στο καζάνι που βράζει
Υποψία κοινότητας σε απρόσωπα δίκτυα
Υποψία ύπαρξης σ’ ευτελή παράθυρα
Υποψία πραγμάτωσης στον καθρέφτη του Νάρκισσου
Υποψία ελπίδας σε νεύμα αθέατου άλλου
Υποψία διαφυγής σε πλανήτες ανοίκειους
Υποψία φωτός στο σφάλισμα των βλεφάρων
Διάγουμε τον βίο εν υποψία

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Νηρόν ύδωρ
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:51:14
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Νηρόν ύδωρ

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Είναι καιρός η αφελής ηθική της πραγματοποίησης τελειότητας να κάνει τόπο στην απαιτητικότερη ηθική της ευθύνης.
Χανς Γιώνας, Η αρχή της ευθύνης


Μια διψασμένη θάλασσα λουφάζει εντός μου
κάποιες φορές φουρτούνες φέρνει ενύπνιες
Φουσκώνει κύματα, φτάνει στην επιφάνεια
αγγίζει τη στεγνή μου μάσκα
μεταμορφώνεται ρυάκι
Βουτώ βρέχω το πρόσωπο τον αυχένα
νίβομαι καθρεφτίζομαι
αφουγκράζομαι κελάρυσμα αρχαίο
Απότομα ξυπνώ πετιέμαι έντρομη 
αφυδατωμένα θρύμματα
διαγράφονται υποδόρια όλων τα πρόσωπα
Ηχούν υπόκωφα μουρμουρητά ψαλμοί απόκοσμοι
νεύματα αλλοπρόσαλλα παραληρούν οι λέξεις
Σαύρες συρόμαστε σρρρρρρρ
πομπή ατέλειωτη μυρμήγκια σε κάθοδο μυρίων

Αλήθεια η λιτανεία χρεώνεται;
Μονο-πωλείται το νερό;
Χωρά η πηγή σε πλαστικό μπουκάλι;
Ποιοι καταπίνουν τη βροχή;
Και πώς στεγνώνουν σύννεφα;
Ο Αϊ-Λιας λένε καταποντίστηκε
νέφη οι προφητείες του μυθεύματα
Οι Νηρηίδες όνειρο, άφαντος ο Νηρέας
Γυρίνοι γυροφέρνουν στέρνες στεγνές
απολιθώματα δεινοσαύρων διψάμε ΝΗΡΟΝ ΥΔΩΡ*

Μια θυμωμένη φάλαινα πλέον με κατοικεί
θλίβεται ξεβράζει λύματα πετρέλαια βαρέα μέταλλα
ψάρια νεκρά βρεφών βαφτιστικά σκουφιά κουφάρια ανέστιων
Μετρά μ’ απόγνωση ραγισματιές παγόβουνων
βρυχάται χολή τα φυτοφάρμακα

Μια θυμωμένη φάλαινα πλέον με κατοικεί

*Νηρόν ύδωρ: φρέσκο νερό

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο τύμβος
Post by: wings on 18 Jul, 2021, 22:54:40
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ο τύμβος

[Ενότητα Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα]

Καταβύθιση αιώνων εγείρεται μυστηριακά
Επικαλύπτουν πολυεπίπεδα νεφελώματα
Ο Λέων έκπτωτος μετοίκησε παρόχθια
Σε κατατονία οι ενταφιασμένοι ένοικοι
Μηρυκάζουν μνήμη στα οστέινα στόματα
Σφαλιστές αχιβάδες τα άσαρκα χείλη
Φυλάγουν καλά τα αρχαία φωνήματα
Οι κόγχες αόμματες γομωμένες φως
Αναμοχλεύουν ανάκτηση ταυτότητας
Οι σφίγγες σιωπούν αινιγματικά
Η κεφαλή αστράφτει παρακείμενη
Το πρόσωπο δύσθυμο μειδιά ενορμήσεις
Καρυάτιδες υποβαστάζουν το εποικοδόμημα
Η Περσεφόνη καθηλωμένη στο δάπεδο
Σκηνοθετεί διαφυγή απ’ τον Άδη
Ο Τύμβος κοσμικού Όλου απείκασμα
Ορθώνεται να αναλάμψει στα πέρατα
Τόπους ανοίκειους λαμπρύνουν σπαράγματα
Φτερούγες διάσπαρτες στους ανέμους
Η έλευση θάμβους σε αργία αναμένει
Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα

Για να δεις θέλει να εγκύψεις στα σκότη
Γερό πάτημα να προσπελάσεις την Πύλη

Μύστες ανιχνεύουν μηνύματα

τας θύρας, τας θύρας· εν σοφία...

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Βακτριανή καμήλα | Camelus Bactrianus
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:02:11
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Βακτριανή καμήλα | Camelus Bactrianus

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Άλλοι τρων τα ερέβη τους με βουλιμία
Άλλοι τα καίνε σε γυμναστήρια υπαίθρια
Άλλοι τα απωθούν πίσω από προσωπεία
Άλλοι τα προβάλλουν με μένος στον απέναντι
Άλλοι τα πνίγουνε θολά σε λίμνες αλκοόλης
Άλλοι τα βαυκαλίζουν με βαρβιτουρικά
Άλλοι τα ανασύρουν σε ενύπνια οράματα
Άλλοι τα δηούν σε ψυχεδέλειας σκευάσματα
Άλλοι τα εκστομίζουν σε παραληρήματα
Άλλοι τα φέρουν πρόσφορο σε ποιήματα
νάρκης τοῦ ἄλγους δοκιμές, ἐν Φαντασίᾳ καὶ Λόγῳ·
Άλλοι αυτόχειρες μοιραία τα καρατομούν
Εγώ Βακτριανή καμήλα με μνήμη ελέφαντα
Τα έχω αποθηκεύσει στους δυο ύβους μου
Να έχω να δαγκώνω λιπίδια λύπης αποθέματα
Της έσχατης ματαίωσης πέρασμα στέπας

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βότσαλα
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:09:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βότσαλα

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Από καιρό μάζευα βότσαλα
Στη συλλογή σωρεύτηκαν
Τραχιά χαλίκια άχαρα
Βάραιναν το κορμί
Λύγιζαν τα γόνατα
Επέστρεψα στο γιαλό
Με δέος ένα ένα
Τα έριξα στη θάλασσα
Ανθόκηπου ξερολιθιά το πρώτο
Φτερού απολίθωμα το δεύτερο
Το τρίτο έρεβος ερημίας
Τέταρτο άηχος βρυχηθμός θηρίου
Το τελευταίο πύρινη λαίλαπα

Το χέρι σήκωσα τρεμάμενο
Τα πέταξα με μια ευχή
Να παραμείνουν στα έγκατα

Μην τα ξεβράσει το κύμα
Ή σε δισάκι ανυποψίαστου
Διαβάτη μη βρεθούν

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Συνθήκη ματαίωσης
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:19:34
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Συνθήκη ματαίωσης

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

ήμουν ένα κίτρινο
πουλί
σαν κι αυτά που ζωγράφιζε
ο Modigliani
Μίλτος Σαχτούρης, «Η ιστορία ενός παιδιού»


Μάνες σε συνθήκη ματαίωσης ενδέχεται να θηλάζουν
όμως στον κύκλο με την κιμωλία ενδίδουν αμαχητί
Η τροφός αρπάζει το βρέφος το ταΐζει στόμα με στόμα
το επιδεικνύει τρόπαιο το πετά πέτρα σκανδάλου
Στις διαμάχες το παίζουν μπαλάκι του πινγκ πονγκ
ενοχές καταγράφουν στο δέρμα μαβιές αποχρώσεις
Η ηττημένη ζωγραφίζει πάνω του οργίλες παλάμες
του θολώνουν τα χρώματα μεταμορφώνεται στρείδι
Προσπαθεί να σβήσει στο κύμα υποδόρια στίγματα
υποδύεται βράχο σε μεγάλες καταφεύγει χίμαιρες

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οι φωνές
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:22:27
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Οι φωνές

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Άπειρες εκκωφαντικές φωνές
πολλά τα ψιθυρίσματα
Άλλοτε κεντρί άλλοτε μέλι
άλλοτε ανούσια άλλοτε πεμπτουσία
άλλοτε ακούς άλλοτε κωφεύεις
Κάποιες φορές αφουγκράζεσαι
συχνά κοκορεύεσαι ανεπιτυχώς
υποδύεσαι πως τάχα είναι δική σου
Μα νιώθεις πως καταχωνιάστηκε
μορφάζει αλλόκοτα απωθημένη
Μόνο νύχτες σιωπής ακύμαντες
–αλήθεια τι μαρτύριο ας ήταν
ἦχοι ἀπὸ τὴν πρώτη ποίηση τῆς ζωῆς μας
άξαφνα ανασύρονται οι στριγκλιές
εκείνου του απαρηγόρητου παιδιού
Βουκέντρες σε τρυπούν ανάλγητα

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακούω
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:26:21
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ακούω

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Τη σκέψη μου ακούω
μου μιλά για τα μικρά και τα μεγάλα
Τα περασμένα και μελλούμενα
το δίκαιο και το άδικο
Τη δόνηση μέσα μου τους παφλασμούς
το βλέμμα μου τ’ ανήσυχο το διψασμένο
Το σώμα σου αφουγκράζομαι δακτύλων τις πνοές
το σώμα μου να σε καλεί με χίλια νεύματα
Τη φύση ακούω με δέος και παράπονο
μα πιότερο ακούω κι αφουγκράζομαι
της σιωπής τους ψιθύρους
Ακούω

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ποιος είπε
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:30:15
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ποιος είπε

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Ας μην το κρύβουμε
διψάμε για ουρανό!
Μίλτος Σαχτούρης, «Το ψωμί»


Παράθυρα ανοιχτά
Πρόσωπα χωρίς προσωπεία
Μειδιάματα ασβέστη οι αυλές
Σε χωμάτινους δρόμους παιδιά
Ανασηκώνουν εγγύτητας σκόνη

Ποιος είπε εύκολο το πλησίασμα

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Επί ματαίω
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:33:25
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Επί ματαίω

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Φεγγάρι χλωμό πίνει σκοτάδι
λιβάδι τσιμέντο πλέκει στεφάνι
η στέρνα στεγνή η δίψα μεγάλη

Επί ματαίω
Πώς ν’ αγγίξεις τ’ αστέρια
Πώς να σβήσεις με σβήστρα την πλάνη
ν’ αφανίσεις ερέβη να γίνεις θλίψης δρεπάνι
Του εαυτού τ’ αδέσποτα και τα άλλα αλυχτάν πεινασμένα
βδέλλες κολλημένες στο σώμα ρουφούν αίμα

Αγρίμι που απόκαμε να βρυχάται
τις πληγές κοιτά μια μια τις μετρά πάλι και πάλι
Απ’ τη μία τις μπήγει τα νύχια τις γλείφει απ’ την άλλη
ν’ αγαπήσει δεν έχει άλλο μόνο αυτές τού απόμειναν
Ίσως κάποτε ανθίσουν γεράνια
Ίσως τραγούδι σε έρημη χώρα
Ίσως σταγόνες σε γη πετρωμένη
Ίσως…

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πέτρες βαριές
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:37:10
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Πέτρες βαριές

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Γι’ αυτούς που πλήγωσα
Που πρόδωσα
Που δύσκολη στιγμή εγκατέλειψα
Πολύ λυπάμαι
Τους ξεγραμμένους
Όσους απ’ την αυλή μου
Σαν αγριάδα βίαια ξερίζωσα
–σκληρό κι ανώριμο θα πείτε
τόσο για μένα όσο και γι’ αυτούς
κι οδυνηρό μα αναπόφευκτο–
πέτρες βαριές στο στήθος
τους κουβαλώ διαπαντός εντός μου

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωτακουστής της γλώσσας των χεριών
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:40:34
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ωτακουστής της γλώσσας των χεριών

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Αφουγκραζόμουν τα χέρια νέου άνδρα 
πόσα με περηφάνια έλεγαν
έλαμπαν κραυγαλέα τη χαρά 
Κρατούσε σφιχτά τρόπαιο νίκης
οι φλέβες ποτάμι που φούσκωσε 
Δεν τις χωρούσε το δέρμα
έτοιμες άπλωναν φτερά να πετάξουν 
Κι ύστερα πώς έγιναν βελούδινα αγγίγματα
χιλιάδες πεταρίσματα στο πρόσωπό της
Όμως στη μνήμη έχουν εγχαραχτεί
εκείνα τα σκούρα τα μαβιά τα τεθλιμμένα 
Πριν χρόνια κι ακόμα ακούω το σκοτείνιασμά τους 
θρηνούσαν σιωπηλά τον ξαφνικό χαμό αγαπημένης 
Και προχθές τι συντριβή –θεέ μου ασύλληπτο–
τα άλλα τα ωχρά τα σταυρωτά σφιχτοδεμένα
Να διαμηνύουν δύσθυμα το άτοπο αναχώρησης

Χρημάτισα ωτακουστής της γλώσσας των χεριών

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απόγονος της Ωκυρρόης
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:44:20
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Απόγονος της Ωκυρρόης

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Αν με ρωτάτε ποιο τετράποδο αγαπώ
Ποιο θα ήθελα να ήμουν
Χωρίς δεύτερη σκέψη θα επέλεγα μια σιαμαία γάτα
Lady νωχελική χαδιάρα και προπαντός απόλυτα ανεξάρτητη
Κι ένας αφοσιωμένος σκύλος ώρες αφόρητης ματαίωσης
Άργος δαρμένος με υγρά τσίνουρα θα μου πήγαινε γάντι
Μα πιο πολύ θα επιθυμούσα να γινόμουν άλογο
Να έτρεχα σε αγέλη ανεξημέρωτων στα δάση
Απόγονος της Ωκυρρόης
Να έρεα αμέριμνος Στρυμόνας
Να με ονόμαζαν Ιππώ
Να μη νοιαζόμουν για τη ζωή τον θάνατο

Τη μνημοσύνη των κεκοιμημένων

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λάμψη αλυπίας
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:47:15
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λάμψη αλυπίας

[Ενότητα Απόγονος της Ωκυρρόης]

Σπινθήρες αιθάλης κόκκινης
αστράφτουν χαρά τεχνηέντως
αθώο βρέφος ψάχνει τη σπίθα
λάμψη αλυπίας έλευση αληθινή
άλικο αλλιώτικο το ερχόμενο
νύχτας να λούζει το πρόσωπο

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το κλειδί
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:52:03
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Το κλειδί

[Ενότητα Το κλειδί]

Είναι ένα φίδι μαγικό
άχρονης χώρας
Ευθυτενές δεν κουλουριάζεται ποτές
ούτε ελίσσεται
Δεν κάνει πιρουέτες
το δέρμα του στιλπνό
οι μύες από ατσάλι
Η γλώσσα του διχαλωτή
σκαλίζει σχετικότητας σκαλιά
σωρεύει σκότους αποχρώσεις
Η μία διχάλα φλόγα του χάους του χαμού
κλειδώνει πόρτες και παράθυρα
Η άλλη από βελούδο
βγάζει το δέρμα του φιδιού
κι ορθώνεται ο πρίγκιπας
Τότε ανοίγουν χίλια παράθυρα
στον άνεμο λικνίζονται κουρτίνες
γίνονται ουράνια σώματα
Τότε μέσα απ’ τη γλίτσα στάσιμων νερών
σμήνος γυρίνων εφορμά
και πώς κουνάνε την ουρά
Τότε κι εγώ μυροδοχείο γίνομαι
γαζία συγκατάβασης

ψάχνω το αντικλείδι

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εμιγκρέδες της τέχνης
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:54:52
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Εμιγκρέδες της τέχνης

[Ενότητα Το κλειδί]

Ο Χ. ενέδωσε παράτησε την Τέχνη του
Έγινε εργάτης για το ψωμί
Συνδικαλιστής σε βιομηχανία ονείρων
Μεγάλωσε παιδί
Κήδεψε τη γυναίκα του
Στον ύπνο συχνά εμφάνιζε αρνητικά πορτρέτων
Ο Ψ. αφιερωμένος δεν την απώθησε στιγμή
Αρνήθηκε να εργαστεί σε φάμπρικα
Αφέθηκε σ’ αυτή στη στέγη της καλής του
Παιδιά τα έργα του
Κάποτε εκείνη τον βαρέθηκε
Έμεινε πλάνης εμιγκρές ανέστιος
Το έριξε στα φάρμακα

(Σάμπως η τέχνη της ζωής πιο δύσκολη)

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μια γυναίκα
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 19:57:18
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Μια γυναίκα

[Ενότητα Το κλειδί]

Μια γυναίκα είναι η Ποίηση
Χιλιόχρονη ελιά με άγγιγμα παιδίσκης
Μία γυναίκα που αμείλικτα ραπίζει το άδειο
Ανεμοδαρμένη στέπα σε χειμώνα παγερό
Μια γυναίκα ένα δέντρο με ρίζες για κλαδιά
Βλασταίνει βαθιά κι αστράφτει στο σκοτάδι
Μία γυναίκα είναι μια Πηνελόπη
Υφαίνει και ξεϋφαίνει το υφάδι
Μία γυναίκα μια διψασμένη θάλασσα
Μια Αριάδνη κρατά τον μίτο διά παντός
Μήτρα και φως παλεύει ακατάπαυστα
Να ανασύρει την Περσεφόνη από τον Άδη

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κι άνθισε μέσα μας
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 20:01:24
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Κι άνθισε μέσα μας

[Ενότητα Το κλειδί]

Να τα μιλάτε τα φυτά ζητούσε
Να τα χαϊδεύετε μη μαραθούν
Κοιτούσε στοργικά κι ανησυχούσε
Τ’ άνθη των ιδεών μήπως χαθούν

Τα κρίνα ισχνά οι πόθοι σβησμένοι
Μανόλιες μονάχες ντάλιες στους φράχτες
Χλωμές οι δάφνες ιβίσκοι σπασμένοι
Σφάγια τα φούλια, οι έρωτες σφάχτες

Κι ήρθε σ’ άνυδρη στέπα σαν τη βροχή
Μη με λησμόνει και άρπα κρατούσε
Άρδευε σπόρους απ’ αρχαία πηγή

Κι άνθισε μέσα μας τρελή βιγόνια
Κι οι αλθαίες λικνίζονταν γαζέλες
Γλάροι στα μπαλκόνια τα πελαργόνια

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήταν Ποιητής
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 20:04:00
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήταν Ποιητής

[Ενότητα Το κλειδί]

Φρόντιζε τα άνθη
Αφουγκραζόταν τους κραδασμούς του κάλυκα
Τους σπασμούς των στημόνων
Τις ασθμαίνουσες ανάσες των πετάλων
Κρατούσε μυροδοχείο για τα δάκρυα
Τον λέγαν ανθοκόμο

Ήταν Ποιητής

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η λέξη
Post by: wings on 24 Jul, 2021, 20:07:12
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η λέξη

[Ενότητα Το κλειδί]

Η λέξη
ν’ αποκαλυφτεί
Τις λάτρευε
σωρός τα λεξικά
Μονίμως βυθισμένος
εντρυφούσε ξεφυλλίζοντας
Τη ρίζα το θέμα την κατάληξη
την ετυμολογία την κλήση
και προπαντός το σημαινόμενο
Να τις γνωρίσει
να τις κάνει κτήμα του

–ποίηση λογίζονται άλλωστε–
Τη γλώσσα άριστα να κατανοεί
να την κατέχει
Σκυμμένος στα βιβλία 
μελετούσε
Έφτασε κουρασμένος στο γιαλό
κάθισε κι αγνάντευε το πέλαγος
Βαθιά μέσα από τα μάτια βλέποντας
–ως διά μαγείας–
ενορατικά
του φανερώθηκε
Άρρητη

Από τη συλλογή Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα (2020)
Title: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: [τι είμαι...]
Post by: wings on 03 Aug, 2023, 18:55:32
Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: [τι είμαι...]

τι είμαι
αέναος κύκλος 
ωοειδές κάτι ή τίποτα
πώς λάμπει άυλη η υφή μου
είδωλο κάτοπτρο η αντανάκλαση
έρχομαι ή πάω Πουνέντες ή Σιρόκος
σπάω το κέλυφος της προαιώνιας κρύπτης
εξέρχομαι με ορμή γεωμετρώ τους ορίζοντες
πλέκω κοτσίδες θαυμάτων σε αθέατες Αφροδίτες
ανασύρω από τις ρωγμές πετρωμένες πυγολαμπίδες
αρδεύω άνυδρες στέπες σκορπίζομαι αφρός ευφορίας
αναδύομαι ίριδα πίνω το χάος τεχνουργώ χλωροφύλλη
αναβλύζω σε υδάτινες εκροές ραίνω γαμέτες με σπέρμα
μέχρι να με δεχθεί σπλαχνικά στη βαθύκολπη μήτρα της
πλάθω επιφωνήματα ράβω στους ώμους φτερά λιβελούλας
κρημνίζομαι Ίκαρος βυθίζομαι σε πελάγη βεβαιοτήτων
ψάχνω μαργαριτάρια στα χείλη Άχραντου κόχλου*
όταν νούφαρο στη λίμνη της λησμοσύνης
διαχέομαι άχνα αχνή στον χωροχρόνο
πνοή αστεριών αστείρευτη
γαλάζιο απαύγασμα
γαλαξία

* Σημείωση της ποιήτριας:
Ρωμανός ο Μελωδός, Ακάθιστος Ύμνος, «Ευρύχωρον σκήνωμα του Λόγου χαίρε, Άχραντε κόχλος ή τον θείον Μαργαρίτην προαγάγουσα», Ωδή ε', Τροπάριον.

Από τη συλλογή με λένε Εύα (2023)