| I’m nobody! Who are you? Emily Dickinson I’m nobody! Who are you? Are you nobody, too? Then there’s a pair of us—don't tell! They'd banish us, you know. How dreary to be somebody! How public, like a frog To tell your name the livelong day To an admiring bog! | Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; Έμιλι Ντίκινσον (μετάφραση: Σπύρος Δόικας) Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; Μήπως, κανείς κι εσύ; Τότε είμαστε δυο – μη μου πεις! Θα μας εξορίσουν παρευθύς. Πόσο ανιαρό κάποιος να είσαι! Πόσο κοινό, σαν το βατράχι Να λες το όνομά σου πρωί-βράδυ Σ’ έναν βούρκο που σε θαυμάζει! |
| I’m nobody! Who are you? Emily Dickinson I’m nobody! Who are you? Are you nobody, too? Then there’s a pair of us—don't tell! They'd banish us, you know. How dreary to be somebody! How public, like a frog To tell your name the livelong day To an admiring bog! | Είμαι ο κανένας! Ποιος είσαι εσύ; Έμιλι Ντίκινσον (μετάφραση: Γιώργος Δυνέζης) Εγώ είμαι κανείς! Εσύ είσαι ποιος; Είσαι κι εσύ κανένας δυστυχώς; Άρα είμαστε δυο – μην πεις Θα το διαδώσουνε – θα δεις Τι θλιβερό να είσαι κάποιος Σαν ένας βάτραχος πολύ γνωστός Και να λες αδιάκοπα το όνομα σου Σε έναν βάλτο ξακουστός |