Τι τρώει ο Παξινός (Νικόλαος Μπόικος)

[spiros]

Τι τρώει ο Παξινός (Νικόλαος Μπόικος [Μπιτσιτσής])

Λάχανα τρώει μπόλικα, φασούλια ένα τσουβάλι,
η λεποντιά κι η σαχουλιά δε λείπ’ απ’ το τσουκάλι.
Το βλίτρο και το κάρδαμο, ο σέγκουνας, τ’ αντίδια
κολοκυθάκια μιας οργιάς, φουρνέλοι κουνουπίδια.
Σκόρδο, κρεμμύδι μπόλικο, πατάτα και μανέστρα
με γαρνιτούρα το Γαρμπή, που μπαίν’ απ’ τη φανέστρα.
Από τα ψάρια μένουλες, γάβρα από το Σκίδι [παράλια τοποθεσία στους Αντιπάξους]
και καλογραίες ευλαβείς, η σμέρνα, το γοπίδι.
Στα φαγητά και στα γλυκά, αντί βουτύρου μούργα [λαδιού]
και την κουφόσοδη [χρονιά χωρίς σοδειά] νερό, λείπει κι αυτή η πανούργα.
Σαρακοστή ο Παξινός όχι δύο μήνες μόνο
Α! Δεν το καταδέχεται, κρατά όλο το χρόνο.
Την Κυριακή, πλην, στο μενού δίνει μιαν όψη άλλη:
ή παστιτσάδα ή βραστό, απ’ το τραχύ βουβάλι,
όπου την Ήπειρ’ όργωσε, Μακεδονία, Θράκη,
το σφίξιμο του ζωναριού να ιδούμε πού θα φτάκη.

Από την ομιλία στο Θ΄Πανιόνιο Συνέδριο της Αικατερίνης Πολυμέρου-Καμηλάκη
(Διευθύντρια του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών)
Το ποίημα γράφτηκε το 1936
Δημοσίευση στην Ηχώ την Παξών, τεύχος 90, 1980

Ευχαριστίες στον Σπύρο Μπογδάνο ο οποίος διάβασε την ομιλία της και μου έστειλε το ποίημα

[iogo]

Ύμνος στην μεσογειακή δίαιτα και την μακροζωία! Πολύ καλό!

[spiros]

Δυστυχώς δεν έχω γράψει και τον Σπύρο να το διαβάζει με ντόπια προφορά, εξαιρετικός!