Ελένη Αρβελέρ, Πρόλογος
Στον Σεφέρη
Ετούτη την πληγή
θα την κρατήσω ανοιχτή
να κλαίει και να ματώνει
κάθε φορά που θα μιλούν
για τα παλιά μας μεγαλεία.
Και συ, άσε τους φαύλους
ν' ανεβάζουν στην σκηνή
πουκάμισα αδειανά
και κούφια προσωπεία,
σαν τις τσιγγάνες να μας λεν τα ριζικά,
που χάραξε στο χέρι μας
μια τραγική πανάρχαια ιστορία.
Από την ποιητική συλλογή Ελληνική συνέχεια (εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1998)