Σήμερα, με τα διαθέσιμα μέσα, είναι δυνατό να παρατηρηθούν τουλάχιστον 1011 γαλαξίες, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκουν σε σμήνη γαλαξιών. Στο Σχήμα 6.7
φαίνεται η θέση όλων των γνωστών γαλαξιών με φαινόμενο μέγεθος mB ≤ 14.5. Είναι προφανές ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι γαλαξίες είναι συγκεντρωμένοι σε ομάδες και σμήνη. Το 1958 ο Abell κατέγραψε 2712 σμήνη γαλαξιών (κυρίως του βόρειου ημισφαιρίου) στον περίφημο κατάλογό του από μετρήσεις που έκανε στον χάρτη του Πάλομαρ (Palomar Sky Survey Atlas). Το Τοπικό Σμήνος γαλαξιών (Local Cluster of galaxies) περιέχει γύρω στους 40 γαλαξίες και κινείται ως σύνολο με ταχύτητα ν = 220 km/sec προς το σμήνος γαλαξιών της Παρθένου (Virgo cluster), που βρίσκεται σε απόσταση 19 Mpc. Οι γνωστότεροι γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους είναι ο γαλαξίας της Ανδρομέδας (Andromeda galaxy), ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος γαλαξίας του σμήνους, και τα δύο Μαγγελανικά Νέφη (Magellanic Clouds), το Μεγάλο (LMC) και το Μικρό (SMC). Όπως αναμένεται, οι περισσότεροι γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους είναι ελλειπτικοί. Το ίδιο συμβαίνει και με το σμήνος της Παρθένου, που περιλαμβάνει τουλάχιστον 3000 γαλαξίες με συνολική μάζα 2-4x1014 Μ! καθώς και με το σμήνος της Κόμης (Coma cluster – στον αστερισμό της Κόμης Βερενίκης) που περιέχει πάνω από 10 000 μέλη, σε μέση απόσταση 140 Mpc, και μάζα 2-3x1015 Μ!. Ο χάρτης του Palomar, ο κλασικός αυτός χάρτης του ουρανού, περιέχει γύρω στα 100 000 πολλαπλά συστήματα γαλαξιών.
Πηγή:
http://www.astro.auth.gr/~jhs/courses/aa/shmeioseis/galax6_020610.pdf(astronomy) A collection of from two to several hundred galaxies which are much more densely distributed than the average density of galaxies in space.
Πηγή:
http://www.answers.com/topic/galaxy-clusterClusters are larger than groups, although there is no sharp dividing line between the two. When observed visually, clusters appear to be collections of galaxies held together by mutual gravitational attraction. However, their velocities are too large for them to remain gravitationally bound by their mutual attractions, implying the presence of either an additional invisible mass component, or an additional attractive force besides gravity. X-ray studies have revealed the presence of large amounts of intergalactic gas known as the intracluster medium. This gas is very hot, between 107K and 108K, and hence emits X-rays in the form of bremsstrahlung and atomic line emission. The total mass of the gas is greater than that of the galaxies by roughly a factor of two. However this is still not enough mass to keep the galaxies in the cluster. Since this gas is in approximate hydrostatic equilibrium with the overall cluster gravitational field, the total mass distribution can be determined. It turns out the total mass deduced from this measurement is approximately six times larger than the mass of the galaxies or the hot gas. The missing component is known as dark matter and its nature is unknown. In a typical cluster perhaps only 5% of the total mass is in the form of galaxies, maybe 10% in the form of hot X-ray emitting gas and the remainder is dark matter. Brownstein and Moffat[2] use a theory of modified gravity to explain X-ray cluster masses without dark matter.
Πηγή:
https://en.wikipedia.org/wiki/Galaxy_groups_and_clusters