Ερώτημα δεοντολογίας

[vikar]

Άλλο ένα ερώτημα ερασιτέχνη: Πολλές φορές θέλω σε κείμενό μου να χρησιμοποιήσω κάποιο παράθεμα απο ξενόγλωσση πηγή, το οποίο μεταφράζω ο ίδιος στα ελληνικά, όταν δέν έχω στην κατοχή μου μετάφρασή του. Δεδομένου οτι αυτή υπάρχει και κυκλοφορεί, αναρωτιόμουν αν θεωρείται αντιδεοντολογικό να μήν τη χρησιμοποιείς, παρα να μεταφράζεις εκ νέου. Ποιά είναι η αίσθησή σας;

[user10]

Προσωπικά, χρησιμοποιώ πάντα κείμενο που έχει ήδη μεταφραστεί, ιδιαιτέρως αν πρόκειται για κλασικό έργο (π.χ. ποιήματα του Πόε - ούτε που θα τολμούσα να τ' αγγίξω!) Πρώτον, γιατί διευκολύνει τους αναγνώστες να αναγνωρίσουν το έργο που απόσπασμά του παρατίθεται· μπορεί να το έχουν ήδη διαβάσει ή να θέλουν να το διαβάσουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Ακόμα περισσότερο, αν αυτό που μεταφράζω είναι δοκίμιο και όχι λογοτεχνία, οπότε μιλάμε πια για παραπομπή. Δεύτερον, γιατί με γλιτώνει από πολύ κόπο - και πάλι τα ποιήματα του Πόε, ναι, ναι!

[kat of cicero]

Ερώτηση που θέτω εξ αντανακλάσεως και σε εμένα:

Ναι αλλά μήπως να ενημερώνουμε πελάτη/ εκδότη ή αναγνώστη πως η δεδομένη απόδοση δεν είναι δική μας; Εννοώ σε ζητήματα π.χ. ποιητικού λόγου που διακόπτει μια πρόζα (π.χ. Πόε) να ενημερώνουμε με μια υποσημείωση πως η τάδε απόδοση ανήκει εκεί.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνεται διαρκώς αλλά τα όρια της μεταφραστικής δεοντολογίας ακόμα αναζητούνται.

(Εκτός πλέον κι αν μιλάμε για πατενταρισμένα κείμενα Διεθνούς Δικαίου κλπ. )

traduttore/ traditore

[auditor]

Ναι αλλά μήπως να ενημερώνουμε πελάτη/ εκδότη ή αναγνώστη πως η δεδομένη απόδοση δεν είναι δική μας; Εννοώ σε ζητήματα π.χ. ποιητικού λόγου που διακόπτει μια πρόζα (π.χ. Πόε) να ενημερώνουμε με μια υποσημείωση πως η τάδε απόδοση ανήκει εκεί.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνεται διαρκώς αλλά τα όρια της μεταφραστικής δεοντολογίας ακόμα αναζητούνται.

Μα, είναι δεδομένο! Φυσικά και θα γίνει υποσημείωση, με πλήρη στοιχεία της παραπομπής: σελίδα, ελληνικός τίτλος, εκδοτικός οίκος, έτος κυκλοφορίας, ονοματεπώνυμο μεταφραστή.

Πλέον, είναι σχεδόν οι μοναδικές υποσημειώσεις που βάζω στις μεταφράσεις μου.

[user10]

Σωστή παρατήρηση, Κατ, ξέχασα να συμπληρώσω το εξής:
Όταν χρησιμοποιώ μια μετάφραση άλλου, πάντα βάζω υποσημείωση με τίτλο, συγγραφέα, χρόνο και τόπο έκδοσης, εκδοτικό οίκο και -κυρίως- μεταφραστή.

Έντιτ: με πρόλαβε ο Όντι. :)