Κατερίνα Καριζώνη, Παιχνίδι
Ρήγας, ντάμα, βαλές, άσος, κούπα
Βάζω στη σειρά την τράπουλα και πάντα λείπουν
τα φύλλα εκείνα που κερδίζουν στο παιχνίδι
ή έρχονται όταν είναι αργά για μένα.
Οι άλλοι μοιράζονται τα κέρδη τους
και φεύγουν
κι εγώ μόνη στο άδειο τραπέζι αναρωτιέμαι
τι φταίει και χάνω πάντα στα χαρτιά
χάνω λεφτά και πρόσωπα που αγάπησα,
χάνω στροφές, όνειρα, δίκες και σκοπούς.
Λένε πως σημαδεύουνε τις τράπουλες
πως είναι στημένα όλα τα παιχνίδια
πως πίσω απ’ το δικό μας έχουν παιχτεί
άλλα χειρότερα
άλλαξαν χέρια περιουσίες
άνθρωποι έγιναν βορά άλλων ανθρώπων,
μα εκείνο που μετράει στο τέλος είναι το παιχνίδι
το πάθος για το ρίσκο, η αδρεναλίνη
η ηδονή της συντριβής.
Ρήγα, ντάμα, βαλές, μπαστούνι
βάζω και ξαναβάζω στη σειρά
τα πρόσωπα της ιστορίας μου.
Όλα σημαδεμένα, όλα ψεύτικα.
Ανακατεύω τα λίγα χαρτιά
τα άχαρα χρόνια,
τις ελάχιστες ελπίδες μου
και δεν μου βγαίνουν ποτέ.
Από τη συλλογή παράξενος έρωτας (2024)