Κατερίνα Καριζώνη

wings · 265 · 109129

wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη



Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1955. Σπούδασε οικονομικά. Είναι διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά με κριτικές βιβλίου, δοκίμια και διάφορα λογοτεχνικά κείμενα. Εργάστηκε επί 15 χρόνια στην Εθνική Τράπεζα. Ζει στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με την πεζογραφία.

Το ιστολόγιο της ποιήτριας: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ

Ποιητικές συλλογές:
«Πρωτοβρόχια», 1969
«Διαστάσεις», 1972
«Πινόκιο», 1975
«Αναπάντεχο καλοκαίρι», εκδ. Εγνατία, 1978
«Τσάι και μυθολογία», εκδ. Ν. Πορεία, 1985
«Πανσέληνος στην οδό Φράγκων», εκδ. Εντευκτηρίου, 1990
«Τα παγόνια της Μονής Βλατάδων», 1992
«Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470», εκδ. Ίνδικτος, 2001
«Ρεσάλτο» (ανθολόγιο), εκδ. Αρμός, 2009
«Σκοτεινός χρόνος», εκδ. Καστανιώτη, 2017
«Αρχαία δίψα», εκδ. Καστανιώτη, 2020
«παράξενος έρωτας», εκδ. Ρώμη, 2024

Ανθολογία:
«Το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη», εκδ. Ερωδιός, 2007

Πεζογραφία:
«Ο άγγελός μου ήταν έκπτωτος» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 1997
«Βαλς στην Ομίχλη» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2001
«Το τσάι με τον Καβάφη» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2004
«Μεγάλο Αλγέρι» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2006
«Ο Μονόφθαλμος και άλλες πειρατικές ιστορίες», εκδ. Καστανιώτη, 2009
«Ο χάρτης των ονείρων» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2011
«Το τραγούδι του ευνούχου» (ιστορικό μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2013
«Η πόλη των αθώων» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2016
«Το λυκόφως του Αιγαίου» (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη, 2019

Παιδική λογοτεχνία:
«Χίλιες και μια νύχτες των Βαλκανίων», εκδ. Ερμής, 1989
«Ο Σαίξπηρ σε 7+2 παραμύθια», εκδ. Ερμής , 1990
«Η Δίκη των Παραμυθιών», εκδ. Ερμής, 1992
«Το ταξίδι του αυτοκράτορα με το χαμένο πρόσωπο», εκδ. Ερμής, 1993
«Παραμύθια από όπερες», εκδ. Ερμής, 1997
«Το ταξίδι των παραμυθιών», εκδ. Κέδρος, 1998
«Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα ξέφωτο του δάσους», εκδ. Καστανιώτη, 2005
«Ο Μαγικός Αυλός», εκδ. Μεγάρου Μουσικής, 2005

Ανθολογημένα ποιήματα:


Συνεντεύξεις της Κατερίνας Καριζώνη:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]
« Last Edit: 07 Mar, 2024, 20:58:54 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Τρεις ιστορίες κάτω απ’ το φεγγαρόφωτο

2. Οι τρεις πριγκίπισσες
 
Τρεις μικρές πριγκίπισσες
ντυμένες με το φως του φεγγαριού
έπαιζαν όλη νύχτα στο χορτάρι
ένα πηγάδι έφεγγε εκεί κοντά.

Σκύβει η μια πριγκίπισσα να πιει νερό
και το νερό γίνεται γάλα
σκύβει η δεύτερη
και το νερό γίνεται χρυσό
σκύβει η τρίτη, η μικρότερη
και το νερό γίνεται αθάνατο.

Περνούσε κι η αγάπη μου
και δίψασε
σκύβει να πιει
και το νερό έγινε δάκρυ.
 
Από τη συλλογή Τα παγόνια της μονής Βλατάδων (1992)
« Last Edit: 25 Oct, 2019, 17:24:02 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Το εγκαταλειμμένο παλάτι
 
Κανείς δεν ξέρει για το εγκαταλειμμένο ανάκτορο
στήνεται κάθε φορά που πιάνει η βροχή
υγρό και φωταγωγημένο σαν παλιός πολυέλαιος
φέγγει για μια στιγμή πάνω απ’ την πόλη
βεγγαλικό από παγωμένα κρύσταλλα κι ατμούς
κι ύστερα σωριάζεται αθόρυβα
στη θάλασσα.

Κανείς δεν ξέρει
για τον στοιχειωμένο οικοδεσπότη του
ζει εδώ κι αιώνες μόνος
μέσα στις σταγόνες της βροχής
μαδώντας λυπημένος μια μακριά ανθισμένη βέργα
που πότε πότε μοιάζει να είναι η γραμμή του ορίζοντα.

Μια νύχτα που φυσούσε
χτύπησε την πόρτα
και μου ζήτησε
ένα φλιτζάνι δάκρυα.
 
Από τη συλλογή Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470 (2001)

Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 25 Oct, 2019, 18:47:54 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
https://www.youtube.com/watch?v=6x5HPq6SAu8

Νίκος Κυπουργός & Αφροδίτη Μάνου, Τέλος δεν υπάρχει εδώ
(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Οξυγόνο (2003))


Κατερίνα Καριζώνη, Χωρίς τίτλο
 
Μη φοβάσαι, σου είπα
κι αν όλες οι ιστορίες ξεχαστούν
κι αν όλες οι προσπάθειες αποτύχουν
κι αν όλα κάποτε χαθούν σ’ αυτήν την πόλη
σε περιμένω.
 
Μη φοβάσαι, μου είπες
γιατί αυτοί που αγαπήσανε δεν χάνονται,
έχουν μια ψυχή παραπάνω.

Από τη συλλογή Τσάι και μυθολογία (1985)
« Last Edit: 30 Jun, 2017, 23:04:18 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



λinaπ

  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 997
    • Gender:Female
  • Love my dog, love me
Τρυφερό κι αληθινό, πέρα για πέρα!
« Last Edit: 21 Apr, 2008, 16:27:25 by wings »
Λίνα Παπαδοπούλου


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Έτσι ακριβώς είναι, Λίνα.

Και μάλιστα εκφράζει απόλυτα όχι μόνο την ψυχή αλλά και την ιδιοσυγκρασία της Κατερίνας, απ' όσο είμαι σε θέση να την ξέρω. Είναι ένα δυνατό real-time κορίτσι με πολλή τρυφερότητα κι αγάπη στα γραπτά της.
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Σαλονίκη
 
[Από την ανέκδοτη συλλογή Ρεσάλτο (2008)]

Γύρισα
και τη βρήκα μουχλιασμένη
καθόταν σε μια τσιμεντένια πολυθρόνα
και κεντούσε
ένα τατουάζ με τις βελόνες της βροχής.

Άνοιξε σιγά σιγά το παλτό της
και τότε είδα
ένα φωτισμένο σπίτι
να πλέει στην ομίχλη.
Απ’ το παράθυρο είδα τη μητέρα
με άσπρη ρόμπα και γάντια από φώσφορο
να κάνει ενέσεις σε κάτι πεθαμένες φίλες της
την θεία Σούλα απ’ τη Στουτγάρδη
και τον Θόδωρο απ’ το Κάιρο
με μολυβί βαλίτσες
φορούσαν όλοι βυζαντινές κορόνες στο κεφάλι
και με κοίταζαν.

Ήρθα στη Σαλονίκη, σκέφτηκα αμέσως.
Τότε όρμηξαν πάνω μου κρώζοντας
κάτι μαύροι αγριόκυκνοι
και οι πολεμίστρες του Λευκού Πύργου
φάνηκαν στα κύτταρα.
 
Από το ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 26 Oct, 2019, 19:42:38 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Θεσσαλονίκη ή Σαλονίκη: όποιο όνομα κι αν χρησιμοποιήσουμε για την πόλη μας, συχνά μοιάζει με «φωτισμένο σπίτι που πλέει στην ομίχλη» και, όπως λέει η Κατερίνα, οι πολεμίστρες του Λευκού Πύργου φαίνονται στα κύτταρά μας.

Αντιγράφω από τις ιστοσελίδες του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης:

Ο Λευκός Πύργος άλλαξε πολλά ονόματα και χρήσεις ώσπου να αποκτήσει τη σημερινή του ονομασία και λειτουργία. Τον 18ο αιώνα ονομαζόταν «Φρούριο της Καλαμαριάς» και κατά τον 19ο αιώνα, οπότε λειτουργούσε ως φυλακή βαρυποινιτών, «Πύργος των Γενιτσάρων» και «Kanli-Kule», δηλαδή Πύργος του Αίματος. Το 1890 ο φυλακισμένος στον πύργο Nathan  Guéledi  τον ασβέστωσε, με αντάλλαγμα την ελευθερία του: από τότε αναφέρεται ως Beyaz-Kule, δηλαδή Λευκός Πύργος.

      

Κατά την επικρατέστερη άποψη η χρονολόγηση του μνημείου τοποθετείται αμέσως μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους (1430). Μετά την απελευθέρωση (1912) το μνημείο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και στους χώρους του εγκαταστάθηκαν κατά καιρούς η αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου και έως το 1983 συστήματα Ναυτοπροσκόπων. Με δεδομένη την ιστορικότητα του μνημείου και τον χαρακτήρα του ως συμβόλου της πόλης κρίθηκε σκόπιμο να δοθεί στο Λευκό Πύργο νέα χρήση και να λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία ξεκίνησε το 1983 στο μνημείο αναστηλωτικές εργασίες προκειμένου να συντηρηθεί και να διαμορφωθεί κατάλληλα σε εκθεσιακό χώρο.

Πηγές: http://2lyk-neapol.thess.sch.gr/?p=268 & http://www.mbp.gr
« Last Edit: 29 Dec, 2015, 21:16:12 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Τρεις ιστορίες με αγάλματα

1. Μαρμάρινη ιστορία
 
Στην άκρη της πόλης υπάρχει μια εκκλησία
και στην αυλή της μισοθαμένη
μια στέρνα με νερό
στη μέση βυθισμένο ένα κομμάτι μάρμαρο
με μια επιγραφή
που δεν μπορώ να τη διαβάσω.

Τις νύχτες ερχόταν ένα σπασμένο άγαλμα
και μελετούσε την επιγραφή
«εδώ υπήρχε κάποτε μια πόρτα
που έβγαζε στον ουρανό»,
έτσι το άκουγα να λέει.

Το άγαλμα άφηνε τα ρούχα του
στα χόρτα να λουστεί
μια άμαξα μαρμάρινη περίμενε απ’ έξω.

Ένας στρατιώτης το πρόσεξε μια νύχτα
κάπνιζε απόμερα εκστατικός και κοίταζε
ως το πρωί το ένα του χέρι είχε γίνει πέτρινο
και κράταγε σφιχτά ένα κλειδί.

Από παντού ερχόταν ο φλοίσβος του αιώνα.
 
Από τη συλλογή Τα παγόνια της μονής Βλατάδων (1992)

Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 22 Oct, 2019, 20:47:49 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Το φεγγάρι και οι τρεις Άραβες
 
Η σκάλα που ακουμπούσε στο φεγγάρι
τι απέγινε;
Ποιος το ανάβει τώρα;
Πώς ανεβαίνει;

Τρεις μικροί Άραβες ήρθανε στην αγορά

ο ένας ρώτησε την τιμή του φεγγαριού
ο άλλος ζήτησε να μάθει την απόσταση
ο τρίτος έψαχνε μία καμήλα μαγεμένη.

Όταν έπεσε το δειλινό
πέρασε ένας τυφλός γενίτσαρος
κι άναψε τις λάμπες του δρόμου
πριν φύγει
μ’ ένα παράξενο χαμόγελο
έδωσε φως και στο φεγγάρι.

Πέρα στο βάθος
έφεγγε μια σκάλα ασημένια
ψηλές γυναίκες ανεβαίναν
κουβαλώντας λάδι σε αρχαία αγγεία
κι άλλες με μαγεμένα φυσερά
φυσούσανε
να δυναμώσει το φως το φεγγαριού.
 
Από τη συλλογή Τα παγόνια της μονής Βλατάδων (1992)

Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 22 Oct, 2019, 20:47:08 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Θεσσαλονίκη
 
Τα λεωφορεία
που σταθμεύουν στις αλάνες
πίσω απ’ τις πολυκατοικίες κάθε βράδυ
είναι τα λάφυρα των ημερών που πέρασαν
κατά τις δώδεκα γεμίζουν πλήθη αγίων
πολιούχων,
άμφια βυζαντινά και σκοτεινά διαμάντια
λύνουν χειρόφρενα και ορμούν στη ναρκωμένη πόλη
σέρνουν την ενδοχώρα ως τη θάλασσα
κι από κει αναδύονται στον αιώνα τους
που φέγγει.

Και τότε οι εκκλησίες ερειπώνονται
χαλάσματα μέσα στη νύχτα που αχνίζουν
όπως στην πυρκαγιά του ’17
και πιο παλιά σ’ επιδρομές απίστων.

Τα ξημερώματα όμως όλα επανέρχονται
τα λεωφορεία άθιχτα στις αφετηρίες
γυαλιστερά, απαστράπτοντα σαν ωραία χρόνια
να κουβαλούν φορτία εργαζομένων
και μαθητές ανώνυμους λυκείων.

Αυτά μου είπε ένας γέρος αγιογράφος
που είχε το μαγαζί του στη Χαλκέων
δύο ή τρεις αιώνες τώρα και μελετούσε
τη συμπεριφορά των βυζαντινών εικόνων.

Από τη συλλογή Τσάι και μυθολογία (1985)
« Last Edit: 30 Jun, 2017, 23:06:35 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Τρεις ιστορίες με αγάλματα

3. Αφήστε ήσυχα τα αγάλματα
 
Αφήστε ήσυχα τα αγάλματα στους τοίχους
άρχισαν πάλι ένα-ένα να ξυπνούν.

Χειρονομούν, συμπλέκονται, παλεύουν,
απ’ τον ασβέστη ξεπροβάλλει ένα χέρι
ένα μισοθαμένο πρόσωπο αναδύεται
κι άλλα κορμιά χωνεμένα ξεχωρίζουν
θέλουν να βγουν, μα δεν μπορούν
αλλού είναι το πέρασμα, βαθύτερα,
εκεί, στο τραύμα που άφησεν ο χρόνος
στο ρήγμα που άνοιξε κάποτε η αγάπη.

Αφήστε ήσυχα τα αγάλματα στους τοίχους
και μην ταράζετε τον μαγεμένο ύπνο τους
σκοτώνουν άμα τα ξυπνήσεις, έλεγες,
δεν ξέρουν άλλο τρόπο να υπάρχουν.
 
Από τη συλλογή Τα παγόνια της μονής Βλατάδων (1992)

Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 22 Oct, 2019, 20:48:19 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Συντέλεια
 
Καθώς ξεκούμπωνες το δέρμα σου
φάνηκε από μέσα ο γκρεμισμένος πύργος
κι ο ελικοειδής ανήφορος με τις δοκιμασίες.
 
Κάποιος σε ονειρεύεται
γι’ αυτό πέσαν οι άνεμοι στο πλάι σου
ημερωμένα άλογα
κι οι έγνοιες έρχονται να πιουν νερό
απ' τον καθρέφτη
γριές νεράιδες
που ’χασαν το δρόμο τους.
 
Κάποιος σε περιμένει
σ’ απόμερο νυχτερινό Bar
στην άκρη της μνήμης του
περνάει ξαναπερνάει ο θάνατος
ντυμένος χωροφύλακας
και του ζητάει ταυτότητα
μα δεν γυρίζει το κεφάλι
 
Εκείνη τη νύχτα
που αγέλαστοι άγγελοι με κομπρεσέρ
κατεδάφιζαν τον κόσμο.
 
Από τη συλλογή Τσάι και μυθολογία (1985)
« Last Edit: 30 Jun, 2017, 23:08:00 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Τα παπούτσια
 
[Από την ανέκδοτη συλλογή Ρεσάλτο (2008)]

Παλιά, λιωμένα απ’ τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που με οδηγείτε πάντα στους γκρεμούς
σε λάθος δρόμους που βγάζουν στο σκοτάδι
σε σπίτια που ερήμωσαν μες στις φωτογραφίες τους.

Άσπλαχνα, μπερδεμένα μέσα στην πολυκοσμία
παπούτσια μου
φτιαγμένα μόνο για αποχωρισμούς
γι’ αυτούς που περιφέρονται δίχως ελπίδα
έξω απ’ τους χάρτες του καλοκαιριού.

Παπούτσια που δεν με πάτε πουθενά
παρά μονάχα σε πόλεις που απομακρύνονται
σε ανθρώπους που πεθαίνουν μόλις τους αγγίζεις
σε έρωτες που σβήνουν πριν να γεννηθούν.

Κι όμως σας είχα φορέσει κάποτε
σε ηλιόλουστες μέρες
σε διαδρομές κοντά στα κάστρα
της παράκτιας πόλης
κι άλλοτε πλάι στην κηλίδα της θάλασσας
κάτω απ’ τον ουρανό
κάποιας εφήμερης αγάπης.

Παλιά, λιωμένα απ' τις πεζοπορίες
παπούτσια μου
που ονειρευτήκατε ταξίδια.
 
Από το ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 26 Oct, 2019, 19:41:09 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Κατερίνα Καριζώνη, Τα μοχθηρά βαπόρια
 
Απ’ το πρωί με κυνηγάει
ένα χρυσό τσεκούρι
μια γιγάντια νερόκοτα γεννάει
αμέτρητα αυγά στον ουρανό
ραγίζουνε σιγά-σιγά τα αυγά
βγαίνουν άγρια βαπόρια που μουγκρίζουν
χαρούμενοι ναύτες τα ταΐζουν ζάχαρη
κι άλλοι τα σπρώχνουν πάνω σε κορμούς
μέχρι τη θάλασσα
ένα-ένα γλιστρούνε τα βαπόρια
και βουλιάζουν στο νερό
πνίγονται οι ναύτες
σκορπίζει η ύποπτη ζάχαρη στο κύμα
εκείνα τρων τον καπετάνιο
θυμωμένα στον βυθό
κι όμως
σε είχα προειδοποιήσει από καιρό

μόνον η αγάπη σου μπορεί να τους διδάξει
τα ταξίδια.

Απ’ το πρωί
προσπαθώ να σου εξηγήσω
ότι μας έχει καταπιεί ένα βαπόρι.
 
Από τη συλλογή Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470 (2001)

Πηγή: ανθολόγιο Ρεσάλτο (2009)
« Last Edit: 25 Oct, 2019, 19:32:19 by wings »
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)


 

Search Tools