Σταύρος Ζαφειρίου

[wings]

Σταύρος Ζαφειρίου



Γεννήθηκε το 1958 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο.

Ο ιστότοπος του ποιητή: Σταύρος Ζαφειρίου

Ποιητικές συλλογές:
«Το ευλύγιστο πέλμα», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1983
«... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο», εκδ. Μη άμεσης επανάστασης, Αθήνα, 1984
«Στη μουβιόλα», εκδ. Μη άμεσης επανάστασης, Αθήνα, 1986
«Ζεστή Πανσέληνος», εκδ. Ρόπτρον, Αθήνα, 1988
«Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1993
«Τα κατοικίδια», εκδ. Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη, 1997
«Η άτροπος των ημερών», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1998
«Σώματος Λόγος» (με δέκα ξυλογραφίες του Τάκη Τσεντεμαΐδη), εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, Θεσσαλονίκη, 2004
«Χωρικά», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2007
«Ενοχικόν | Ο μονόλογος ενός δράστη», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2010
«Προς τα πού (Μια πολεμική ιστορία)», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2012
«Δύσκολο», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2014
«Αυτοάνοσο (ένα μελόδραμα)», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2017
«Τα φυσικά πράγματα», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2019
«Πράσινος ουρανός, μπλε χορτάρι», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2019 [Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2023]

Πεζογραφία:
«Η κόρη του πλοίαρχου Νέμο», εκδ. Τραμάκια, Θεσσαλονίκη, 1990

Παραμύθια:
«Η μεγάλη πολιτεία και τα τέσσερα όμορφα όνειρα», εκδ. Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη, 1997
«Ο ξυλοκόπος που έγινε άγγελος», εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, Θεσσαλονίκη, 2000
«Το καρναβάλι των ζώων», εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, Θεσσαλονίκη, 2000
«Ο μικρός πιλότος», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2017 

Ανθολογημένα ποιήματα:

• Αρίθμηση διμοιρίας / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Άρχισε να βρέχει / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Άτοπο στιχούργημα περί νεανικού θανάτου / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Βίοι Αγίων / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Μιράντα / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Σχέδιο για ένα ευχαριστώ / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Χώρος μόνον για όρθιους / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Press conference / Το ευλύγιστο πέλμα (1983)
• Αυτός που περπατάει στον πάτο της θάλασσας / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Εγώ αυτός και τα ίχνη του άλλου / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Ένα μονάχα κόκκινο φως / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Η προσευχή των νευρικών αρουραίων / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Ημιτελής συνουσία / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Κάθε τοίχος καθρέφτης τώρα πια με λίγα λουλούδια στην άκρη του / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Και οι ημικρανίες συνεχίζονται / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Κάποιο άνοιγμα / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Κι έτσι αποκοιμήθηκε / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Μ’ ανοιχτά χέρια / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Μ’ ένα καινούριο αρμόνιο / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Μια μικρή παράσταση / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Να περιγράψω κι αυτήν την πορεία / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Οι άλλοι προχωρούν / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Όλα είναι εξουθενωτικά / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Πάμε να φύγουμε από δω / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Πού πάει όλος ο κόσμος τα Σαββατόβραδα; / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Στο φως της Πέμπτης Λεωφόρου / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Το γρανιτένιο χέρι είναι μέσα μου / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Το πρόσωπό σου μια σκιά / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Το ρυθμικό πάρτι / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Υπάρχει καιρός για λευκές νύχτες / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Υστερόγραφο Α' / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Υστερόγραφο Β' / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Historia / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• J’ai osé / ... και να μπλοφάρουμε στο όνειρο (1984)
• Στη μουβιόλα (XII) / Στη μουβιόλα (1986)
• Στη μουβιόλα (XVIII) / Στη μουβιόλα (1986)
• Στη μουβιόλα (XX) / Στη μουβιόλα (1986)
• Αδράνεια / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Από το μάτι της φλέβας / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Άψογη κατάδυση / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Γενέθλια πόλη / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Ζεστή πανσέληνος / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Η νύχτα της Φορβάλης / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Ήμερο δέρμα / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Και όμως υπάρχει / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Μπλουζ / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Ο χορός της αράχνης / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Όπως τα μάτια / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Ούτε και ξαναχόρεψες πια / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Όχι εντελώς / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Πάλι γυρίζει / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Πέρα από τα σώματα / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Στη λεωφόρο με τους αγγέλους / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Σχεδόν πρόλογος / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Ύστερα θα μου πεις καληνύχτα / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Φλίπερ / Ζεστή Πανσέληνος (1988)
• Άλυτο μάτι / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Απέσβετο... / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Διάλογος / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Διήγηση χωρικού σε μικροαστό νέο / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Δον Σάντσο Πάντσα Ντε Λα Μάντσα, ο ιπποκόμος της ελεεινής μορφής / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Η σπορά / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Ήλθον Αμαζόνες αντιάνειραι / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Λίλιθ / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Νεκρικό I / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Νεκρικό II / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Νέρων πυρόμενος / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Νικολάου Γύζη σημείωσις / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Ο χορός της Σαλώμης / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Πού είναι ο Αλέξανδρος ο Μακεδών / Η δεύτερη πεταλούδα και η φωτιά (1993)
• Με τα μάτια (α') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (β') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (γ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (δ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ε') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (στ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ζ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (η') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (θ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ι') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ια') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ιβ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ιγ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ιδ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ιε') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τα μάτια (ιστ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (α') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (β') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (γ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (δ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ε') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (στ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ζ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (η') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (θ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ι') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ια') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ιβ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ιγ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ιδ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ιε') / Τα κατοικίδια (1997)
• Με τις σκιές (ιστ') / Τα κατοικίδια (1997)
• Α' Υπάρχει, μου είπαν, κάποιος άλλος δρόμος... / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Β' Υπάρχει, σου είπα, κάποιος άλλος δρόμος... / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Γ' Υπάρχει, λέω, κάποιος άλλος δρόμος... / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (α') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (β') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (γ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (δ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (ε') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη γλώσσα (στ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (α') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (β') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (γ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (δ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (ε') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στη νύχτα (στ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (α') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (β') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (γ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (δ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (ε') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο σώμα (στ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (α') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (β') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (γ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (δ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (ε') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Ηλικία στο φως (στ') / Η άτροπος των ημερών (1998)
• Βλέποντας μια γυναίκα να πηγαίνει στη δουλειά της το πρωί / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2002)
• Αναπαύσιμον / Σώματος Λόγος (2004)
• Αρτοκλασία / Σώματος Λόγος (2004)
• Βαλπούργειον / Σώματος Λόγος (2004)
• Ενσάρκωσις / Σώματος Λόγος (2004)
• Ευχετικόν / Σώματος Λόγος (2004)
• Εωθινόν / Σώματος Λόγος (2004)
• Θεοφαγία / Σώματος Λόγος (2004)
• Ιερώνυμον / Σώματος Λόγος (2004)
• Κεκραγάριον / Σώματος Λόγος (2004)
• Μεταστάσιμον / Σώματος Λόγος (2004)
• Παράκλησις / Σώματος Λόγος (2004)
• Συλλείτουργο / Σώματος Λόγος (2004)
• Succubus / Σώματος Λόγος (2004)
• Επιτέλους τα σύνορα / Χωρικά (2007)
• Η Άτροπος των Ημερών / Χωρικά (2007)
• Η τέταρτη διάσταση / Χωρικά (2007)
• Ο κ. Επιθεωρητής / Χωρικά (2007)
• Ο κάλλιστος κόσμος / Χωρικά (2007)
• Ο κήπος / Χωρικά (2007)
• Ο πολίτης Κάιν / Χωρικά (2007)
• Όνειρο / Χωρικά (2007)
• Περισσότεροι μύθοι / Χωρικά (2007)
• Σμόλικας / Χωρικά (2007)
• Συναιρέσεις / Χωρικά (2007)
• Το παράδοξο του Ζήνωνα / Χωρικά (2007)
• Φτου ξελεφτερία / Χωρικά (2007)
• Φως / Χωρικά (2007)
• E=mc² / Χωρικά (2007)
• De nova insula Utopia / Χωρικά (2007)
• Landvermesser / Χωρικά (2007)
• Lebensraum / Χωρικά (2007)
• Madonna Ognissanti / Χωρικά (2007)
• Ungeziefer / Χωρικά (2007)
• I. corpus delicti / Ενοχικόν (2010)
• II. vae victis / Ενοχικόν (2010)
• III. guarda e passa / Ενοχικόν (2010)
• IV. desinit in piscem / Ενοχικόν (2010)
• V. ita res est / Ενοχικόν (2010)
• VI. homo homini lupus / Ενοχικόν (2010)
• VII. difficiles nugae / Ενοχικόν (2010)
• VIII. medice, curate ipsum / Ενοχικόν (2010)
• IX. ubi solitudinem faciunt, pacem appellant / Ενοχικόν (2010)
• X. scribitur ad narrandum / Ενοχικόν (2010)
• XI. dehemur morti nos nostraque / Ενοχικόν (2010)
• XII. non Oedipus / Ενοχικόν (2010)
• XIII. ne adsum qui feci / Ενοχικόν (2010)
• XIV. res, non verba / Ενοχικόν (2010)
• XV. finis coronat opus / Ενοχικόν (2010)
• Η διαθήκη των μύθων (I) / Προς τα πού (2012)
• Η διαθήκη των μύθων (II) / Προς τα πού (2012)
• Η διαθήκη των μύθων (III) / Προς τα πού (2012)
• Προς τα πού (I) / Προς τα πού (2012)
• Προς τα πού (II) / Προς τα πού (2012)
• Προς τα πού (III) / Προς τα πού (2012)
• Το λιοντάρι της Δρέσδης (I) / Προς τα πού (2012)
• Το λιοντάρι της Δρέσδης (II) / Προς τα πού (2012)
• Το λιοντάρι της Δρέσδης (III) / Προς τα πού (2012)
• Το λιοντάρι της Δρέσδης (IV) / Προς τα πού (2012)
• Το ταξίδι του αίματος (I) / Προς τα πού (2012)
• Το ταξίδι του αίματος (II) / Προς τα πού (2012)
• Το ταξίδι του αίματος (III) / Προς τα πού (2012)
• Το ταξίδι του αίματος (IV) / Προς τα πού (2012)
• Φάουστ (I) / Προς τα πού (2012)
• Φάουστ (II) / Προς τα πού (2012)
• Φάουστ (III) / Προς τα πού (2012)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (I) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (II) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (III) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (IV) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (V) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ξέρουν και δεν μιλούν (VI) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (I) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (II) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (III) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (IV) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (V) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που όταν τους ρωτάς δεν απαντούνε (VI) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (I) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (II) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (III) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (IV) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (V) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που ούτε ξέρουν ούτε και ρωτούν (VI) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (I) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (II) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (III) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (IV) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (V) / Δύσκολο (2014)
• Αυτοί που υπερασπίζουν την ψευδαίσθηση της αθωότητάς τους (VI) / Δύσκολο (2014)
• Ιντερμέδιο / Δύσκολο (2014)
• Αυλαία / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (1) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (2) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (3) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (4) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (5) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (6) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (7) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (8) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (9) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (10) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (11) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (12) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (13) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (14) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (15) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (16) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (17) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (18) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (19) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (20) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (21) / Αυτοάνοσο (2017)
• Επί της ουσίας (22) / Αυτοάνοσο (2017)
• Στο τέλος / Αυτοάνοσο (2017)
• Το θέμα / Αυτοάνοσο (2017)
• Το πλαίσιο / Αυτοάνοσο (2017)
• Ἐν ἀρχῇ / Τα φυσικά πράγματα (2019)
• Η πόλη και ο θόρυβος / Πράσινος ουρανός, μπλε χορτάρι (2022)

Συνεντεύξεις του Σταύρου Ζαφειρίου:

• Σταύρος Ζαφειρίου: Δεν υπάρχουν παραγωγικά άνυδρες ή μη ποιητικές εποχές. (συνέντευξη στον Γιώργο Τούλα / parallaximag.gr)

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Σταύρος Ζαφειρίου: Με τις σκιές (στ')

[Ενότητα Με τις σκιές]

στ'

Φωτογραφία του χίλια εννιακόσια σαράντα εννιά.
Στολή του εθνικού στρατού.
Το πρόσωπο σκυμμένο μες στον χρόνο,
σαν σε γαβάθα με γάλα και ψωμί.
Μάλλον Παρασκευή, γιατί τα χέρια
στραγγίζουνε σε λόγια προσευχής.
Ένας λεκές απλώνει στη φανέλα
(αίμα; παραπανίσια νοσταλγία;).
Στην πλάτη τα σημάδια των καιρών.

Μπορεί και η χαμένη περηφάνια.

Από τη συλλογή Τα Κατοικίδια (1997)

[wings]

Πολύ μ' αρέσει αυτός ο ποιητής της γενιάς μου - και τον καμαρώνω ακριβώς γιατί ανήκει στη γενιά μου, όπως χαίρομαι και για τη Χλόη.:-)

Στα ποιήματά του διακρίνω σπουδαίες έννοιες διατυπωμένες με χαρακτηριστική λιτότητα κι ίσως αυτό είναι που μ' εντυπωσιάζει περισσότερο. Ξεχώρισα το δίστιχο:

Το πρόσωπο σκυμμένο μες στον χρόνο,
σαν σε γαβάθα με γάλα και ψωμί.

[banned]

Χαίρομαι που σου αρέσει και ο Σταύρος Ζαφειρίου, ένας ασφαλώς αξιόλογος ποιητής. Ο Σταύρος παρουσιάστηκε σχετικά πρόσφατα στην Ποιητική Εστία του Τάκη Βαρβιτσιώτη με μια πολύ ενδιαφέρουσα εισήγηση από τη Ντάντη Σιδέρη-Σπεκ. Οι παρατηρήσεις σου είναι εύστοχες και, με τέτοιους ποιητές, δικαιολογημένα καμαρώνεις για τη γενιά σου.

Μετά την κατάρρευση των ιδεολογιών, η γενιά του '80 ονομάστηκε και «γενιά του ιδιωτικού οράματος». Μπορεί να θεωρηθεί ότι οι ποιητές της έχουν ήδη δώσει σημαντικό έργο. Ακολουθούν οι νεότατες γενιές του '90 (η «αόρατη γενιά») και του 2000 (ανά δεκαετία και γενιά, να μια ελληνική γραμματολογική πρωτοτυπία).

[wings]

Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω πως το ιδιωτικό όραμα είναι η ευτυχέστερη έκφανση του οράματος, αλλά, μπροστά στην πλήρη ανυπαρξία, δεν έχω παρά να το προτιμήσω. Ίσως είναι αυτό φταίει που δεν βρίσκω πολλά πράγματα ή πολλούς ανθρώπους να καμαρώνω στη γενιά μου - ούτε καν τον εαυτό μου (όμως αυτό είναι εντελώς άλλο θέμα).

Εν πάση περιπτώσει, διαπιστώνω τώρα με την ανθολογία ότι οι καλοί ποιητές δεν έχουν γενιά - αναγκαστικά τους κατατάσσουμε κάπου χρονολογικά, όμως η καλή ποίηση ακόμα κι αν προέρχεται από τις νεότατες γενιές μοιάζει με το παλιό καλό κρασί - κουβαλάει τις μυρωδιές και τις γεύσεις ζωής αιώνων - και όσοι την υπηρετούν ουσιαστικά δεν κάνουν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το να μας κερνάνε ένα ποτήρι από τούτο το νέκταρ της ζωής και της γνώσης με κάθε τους ποίημα. Κι αν είναι πολύ σπουδαίοι ποιητές, μερικές φορές αρκεί και μια γουλιά, ένας στίχος ή έστω και μια λέξη, για να μας βγάλουν από την καθημερινή μας μιζέρια και να μας κάνουν να νιώσουμε λίγο καλύτεροι, λίγο πιο σπουδαίοι κι εμείς οι αναγνώστες.

[banned]

Κι άλλες φορές έχω παρατηρήσει ότι αυτά που γράφεις έχουν μια ποιητική πνοή. Έχεις αγγίξει τη βαθύτερη ουσία της ποίησης και σίγουρα δεν είσαι η απλή αναγνώστρια.

Όλες οι τέχνες έχουν μια κοινή πηγή και μια μυστική κοινή πορεία μέσα στον χρόνο. Προς μια κορυφή που δεν υπάρχει. Αλλάζουν χίλιες δυο μορφές, χάνονται για να ανθίσουν απρόσμενα και πάλι, είναι ζωντανές ακόμη κι όταν χαθούν κάτω απ' το χώμα. Τα ονόματα και οι κατατάξεις δεν έχουν τελικά καμία σημασία. Η εσωτερική εντολή παραμένει η ίδια για όλους τους δημιουργούς, που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να καταχωρούν όσα τους υπαγορεύει το μέγα δέος. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων και δεν αλλάζει. 

Υπάρχουν νέα παιδιά που είναι διαμάντια, αξιοθαύμαστα από κάθε άποψη. Μέσα από την τραγική ειρωνεία του «ιδιωτικού οράματος», οι δημιουργοί κάποτε θα ανακαλύψουν και πάλι και θα δικαιώσουν τον κοινωνικό προορισμό τους.

[wings]

Σταύρος Ζαφειρίου, Εωθινόν [Ενότητα Το σώμα] Κάθε φορά που κατεβάζει ο κυνηγός ένα πουλί κάτι επαναλαμβάνεται στον χρόνο. Δεν είναι μόνον η ηχώ της ντουφεκιάς, (το αίμα ράβει σαν κλωστή την ενδυτή του αέρα) μα και η πτώση της ζωής που κάνει κύκλους. Που κάνει κύκλους, κύκλους, κύκλους, κύκλους, κύκλους, το άβατο ξετυλίγει τ’ ουρανού, τυλίγοντας του εωθινού τα μετακόσμια ξόρκια. Κάθε φορά που κατεβάζει ένα πουλί ο κυνηγός, μες στον καθρέφτη του πρωϊνού αποτραβιέται ο χρόνος. Έξω αφήνει μόνο μια στιγμή μετέωρη, σαν κόκκινο φτερό πάνω απ’ το σώμα. Μια ολομόναχη στιγμή, ν’ αντανακλά τον θάνατο στο σώμα. Από τη συλλογή Σώματος Λόγος (2004)

Η ξυλογραφία του Τάκη Τσεντεμαΐδη, η οποία ακολουθεί το ποίημα στο βιβλίο:

[F_idάνι]

Έχω την εντύπωση ότι κάθε φορά που διαβάζω αυτό το ποίημα αποτραβιέται ο χρόνος.

[wings]

Έχω την εντύπωση ότι κάθε φορά που διαβάζω αυτό το ποίημα αποτραβιέται ο χρόνος.

Πολύ όμορφο αυτό που λες, Έφη.

Και όταν αποτραβιέται ο χρόνος, τι γίνεται, αλήθεια; Μήπως μπορείς να πάψεις να σκέφτεσαι; Γιατί τότε, έξω από όμορφο, ίσως είναι και σωτήριο.

[F_idάνι]

Όταν αποτραβιέται ο χρόνος κάνει κύκλους, κύκλους, κύκλους, κύκλους, κύκλους...

(Είδες; Εγώ μιλάω με τα λόγια άλλων, το παραπάνω... δεν το 'χω :-)

[wings]

Ναι, το βλέπω ότι μιλάς με λόγια άλλων... οι κύκλοι, κύκλοι, κύκλοι δεν μ' αρέσουν πολύ, γιατί κάτι από επανάληψη μού φέρνουν στο νου. Μια μικρούλα υπέρβαση δεν μπορείς να κάνεις για να το «αποκτήσεις», μπας και με φωτίσεις; Ψυχικό θα κάνεις. :-)))

[F_idάνι]

Ας εκτεθώ λοιπόν... [Αχ, βρε Βίκυ, τι με κάμνεις... :-)]

In my defense, να πω ότι όταν διαβάζω ποιήματα, δεν τα φιλτράρω μέσα από γνώσεις. (τις οποίες, έτσι κι αλλιώς δεν κατέχω :-})

Όταν διαβάζω ποιήματα περιμένω να νιώσω ένα κλικ (φοβερό λεξιλόγιο, ξέρω, ξέρω :-().

Στο ποίημα αυτό, το κλικ ήταν ο κρότος της τουφεκιάς. Εκκωφαντικό. Η επανάληψη δε με χάλασε καθόλου, γιατί πάγωσε ο χρόνος. Σε αργή κίνηση βλέπω στο μυαλό μου την εικόνα του πουλιού να κάνει κύκλους πέφτοντας, την ηχώ να κάνει κύκλους, την αντανάκλαση του θάνατου στο σώμα, να κάνει κι αυτή κύκλους.

Κάθε φορά που...
Στον παγωμένο χρόνο η επανάληψη δεν είναι επανάληψη. Είναι το ξετύλιγμα του ουρανού σαν τόπι από ύφασμα.

Είναι η αντανάκλαση στον καθρέφτη του πρωινού και η ηχώ που συγχρονίζεται με τους χτύπους της καρδιάς. Του πουλιού και της δικής μου.

Είναι η επαναλαμβανόμενη κίνηση της βελόνας που ράβει την ενδυτή του αέρα με το αίμα αυτής της καρδιάς.

Η επανάληψη υφίσταται όταν υπάρχει ο χρόνος.
Όταν ο χρόνος αποτραβιέται... (αχ, βρε Βίκυ, τι με κάμνεις... :-))

Παρακαλώ, μη μου ζητήσετε να μιλήσω για τη στιγμή τη μετέωρη, σαν κόκκινο φτερό πάνω απ' το σώμα.

Νομίζω ό,τι και να πω θα είναι ιεροσυλία για το στίχο (ελπίζω τα υπόλοιπα να μην ήταν).

Το ποίημα, για μένα, είναι τόσο συγκλονιστικό που θα πρέπει να δημιουργηθεί καινούργια λέξη γι αυτό.

[wings]

Αχ, η παλιά δασκάλα έβαλε τη νεότερη (ήθελε δεν ήθελε) να κάνει ανάλυση του ποιήματος.

Και την έκανες υπέροχα, Έφη. Και κάτι ακόμα... τα λόγια μέσα απ' την ψυχή κάποιου ποτέ δεν είναι ιερόσυλα ή βέβηλα.

Και «δεν σε κάμνω κάνα κακό μεγάλο» - αντίθετα, ξεδιπλώνεις ένα κομματάκι από τις δικές σου σκέψεις και ανησυχίες έτσι. :-)

Καλά κάνεις και δεν φιλτράρεις τα ποιήματα που διαβάζεις μέσα από γνώσεις. Κάθε ποίημα έχει τον δικό του ρυθμό και τη δικιά του μουσική, το ρυθμό και τη μουσική της ψυχής του ποιητή (αν δεν τα 'χει, απλώς δεν είναι καλό ποίημα και δεν φταίει ο αναγνώστης), οπότε δεν προϋποθέτει γνώσεις η ανάγνωσή του... μονάχα τις αισθήσεις σου wide open απαιτεί, αν θες να λέγεσαι καλός αναγνώστης.

[wings]

Σταύρος Ζαφειρίου, Βλέποντας μια γυναίκα να πηγαίνει στη δουλειά της το πρωί

Όμως αυτή η παρόμοια γυναίκα
που τώρα ετοιμάζεται αργά,
στοιχειώνοντας ιερογλυφικά καθώς διπλώνει
τη φούστα νέφος της δουλειάς στην αυριανή καρέκλα,
τούτη η γυναίκα σαν πέσει στο κρεβάτι
και σβήσει έξω της όλο το φως,
καλεί τις γύφτισσες να ’ρθούν στην κάμαρά της,
μάντισσες με τρελά χαρτιά που ξεγελούν το μέλλον.
(Σε ποιους πολύβοους τόπους να πατά,
σε ποιους βυθούς τη στέλνουνε οι δίνες,
με ποιους παράφορους ανέμους ερωτεύεται
καίγοντας όλα των σωμάτων της τα σχήματα.)

Μα να το ίδιο αυτό κατάπληκτο κορίτσι,
που μοιάζει τώρα τούτη η γυναίκα,
παίζει ματιές με τον χειμώνα απ’ το παράθυρο
(ένα φύλλο πέφτει στην πέτρα,
η πέτρα γυαλίζει στη βροχή),
γύρω στα πόδια της μαζεύει τον καιρό,
κομμάτια ενέχυρα πραγμάτων γερασμένων.

Αλλά ο καιρός είναι έξω∙
μέσα γυρίζει το ποτάμι χωρίς κύματα,
γάμους διασχίζοντας, τελετουργίες παιδιών,
ρούχα εκβάλλοντας που αστράφτουν
στης σιδερώστρας τον λαιμό.

Χύτρες αγρίμια ρουθουνίζουν στην κουζίνα.

Τούτη η γυναίκα, που απλά είναι μια γυναίκα,
κοιμάται τώρα. Στο τέλος της εικόνας της κοιμάται.
Ναυάγια ήσυχα οξειδώνουν την κοιλιά της,
γλυκό του ονείρου το κρασί στον ουρανίσκο της.
Καθώς ανοίγεται σε μέρες που ονομάζονταν
κι ο χρόνος μπαίνει αληθινός,
μονάχα στον πόθο του ύπνου της
θυμάται ποια είναι.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 57 (Απρίλιος-Ιούνιος 2002)

Από την ιστοσελίδα: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Enteykt/57/12.html

[NadiaF]

Ενώ κάτι μου λέει ότι μου αρέσει αυτό το ποίημα, δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις να το «αποκωδικοποιήσω». Άτιμη τεχνοκρατία...

Ας βοηθήσει κάποιος πιο poem-versed...