Θανάσης Φωτιάδης

[wings]

Θανάσης Φωτιάδης: [Πού είναι το βασίλειο της Ηχώς...]

Πού είναι το βασίλειο της Ηχώς
όπου κανένας θόρυβος
δεν πεθαίνει χωρίς δόξα,
χωρίς να ξανακούσει τον εαυτό του;

Εκεί θέλω να τραγουδήσω
τη φωτεινή σου καλοσύνη
κι οι βουερές καμάρες
των αιωνίων σπηλαίων
θα χύσουνε στα πέρατα το μήνυμα του στίχου.

Και μόλις ο εαυτός σου
ακούσει τον αντίλαλό μου,
την φωναχτή συγκίνησή μου,
θα γίνει κι αυτός ηχώ
της δικής σου ευτυχίας.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)

[wings]

Θανάσης Φωτιάδης: [Μου ’στειλε μηνύματα η καλοκαιρία...]

Μου ’στειλε μηνύματα η καλοκαιρία
πως ξανάνθισαν οι μυγδαλιές,
πως τα νερά γίναν ευτυχία της γης
και πως η καλοσύνη σου
θα καταδεχτεί τη σκοτεινιά μου.

Ήρθε το μικρό καλό κορίτσι
με παπαρούνες πάλι στα μάγουλα
και συντρόφιασε την επιθυμία
της καλοκαιρίας που περιμένω.

Λάμψανε τότε μέσα μου οι πάγοι
κι έστειλα την καρδιά μου
να προϋπαντήσει τις πασχαλιές
που κατέβηκαν από τις αψίδες
της εαρινής χαράς
για να βαδίσουνε, ν’ αγαπήσουν...

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)

[wings]

Θανάσης Φωτιάδης: [Τ’ ανθισμένα παράθυρα της χαράς μου...]

Τ’ ανθισμένα παράθυρα της χαράς μου
περιμένουν τον Ευαγγελισμό.

Να τρεμουλιάσουνε στον άνεμο τα ρόδα
και να γίνει τ’ ανατρίχιασμα Γιορτή.

Να σαλέψουν στην αιθρία τα λιβάνια
κι οι μυρσίνες νάβρουν ταίρι το γαλάζιο.

Και στης Άνοιξης το πρώτο πανηγύρι
η Παρθένα θα μας στείλει κάποιο κρίνο.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)

[wings]

Θανάσης Φωτιάδης: [Αχώριστη ψυχή της καλοσύνης...]

Αχώριστη ψυχή της καλοσύνης,
έφερες μέσα μου νωρίς
την ευεργεσία της παρουσίας σου.

Το σπουργίτι με ζηλεύει
γιατί του ’κλεψα την αμεριμνησία
και τα νέφη γίναν πιο βαριά
από την ευδαιμονία μου.

Σφυρίζω πρελούδια στον άνεμο
κι είναι η καρδιά μου
καράβι κατάστηθα στη νηνεμία.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)

[wings]

Θανάσης Φωτιάδης: [Έστειλα σήμερα γραφή...]

Έστειλα σήμερα γραφή
με τη νοτιά και με τα χελιδόνια
στην άνοιξη να βιαστεί.

Εδώ ανθίσαν οι μυγδαλιές
κι οι πρώιμες εικασίες
διακοσμήσανε με δάχτυλα από πάχνη
τα εικονοστάσια της λατρείας.

Δεν μένει παρά να χιονίσει
λευκά πέταλα η μυγδαλιά
και να προβάλλεις λευκή Καλοσύνη,
αναμνηστικό της νιότης μου,
ευγνωμοσύνη της εφηβείας,
ευλάβεια της απιστίας.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=kIt2gZ_XZ2w

Νίκυ Γιάκοβλεφ & Πυθαγόρας, Ο βασιλικός
(τραγούδι: Μαίρη Λω / δίσκος 45 στροφών του 1961)

Θανάσης Φωτιάδης: [Φύτεψε εφτά σγουρούς βασιλικούς...]

Φύτεψε εφτά σγουρούς βασιλικούς
κάνε τους δροσερή μάντρα
και το φιλί και το κλειδί
δώσ’ τα στον κυνηγό της Άνοιξης.

Κλάδεψε εφτά μανταρινιές
βάλ’ τους καινούρια μπόλια
βράδυ ν’ ανθούν και να μεθούν
τα γύρω της ευλάβειας περιβόλια.

Μάδησε εφτά γαρίφαλα
και γέμισε ένα μαξιλάρι
γείρε, καλή, και το πρωί
θά ’ρθει ένας ύπνος από δυόσμο να σε πάρει.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)