Μη μασάτε στους «καταραμένους ποιητές» που τόσο τάχα πάσχουν για τη δημιουργία. Μια χαρά είναι.
Ούτε στους τυραννισμένους διανοούμενους, που θεωρούν τη μιζέρια υπαρξιακή απόδειξη. Συχνά πρόκειται για απλούς τρακαδόρους.
Μαρία Χαράμη, Η χαρά της ζωής, εκδόσεις Καστανιώτη, σελίδα 136