Old Norse → Παλαιονορβηγική, Παλαιονορβηγικά, Παλαιοσκανδιναβική, Παλαιοσκανδιναβικά;

[spiros]

Old Norse → Παλαιονορβηγική, Παλαιονορβηγικά, Παλαιοσκανδιναβική, Παλαιοσκανδιναβικά;

Η Αρχαία σκανδιναβική (εναλλακτικά παλαιά σκανδιναβική γλώσσα) είναι Γερμανική γλώσσα που ομιλείτο από τους κατοίκους της Σκανδιναβίας και τις υπερπόντιες εγκαταστάσεις τους κατά την Εποχή των Βίκινγκ, έως το 1300. Εξελίχθηκε από την αρχαιότερη Πρωτοσκανδιναβική , κατά τον 8ο αιώνα.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι τα περισσότερα κείμενα στα οποία μαρτυρείται προέρχονται από τη μεσαιωνική Ισλανδική, η de facto στερεότυπη εκδοχή της γλώσσας είναι η διάλεκτός της αρχαίας δυτικής σκανδιναβικής -ή δυτικής αρχαίας σκανδιναβικής- δηλαδή η αρχαία Ισλανδική και η παλαιονορβηγική γλώσσα ή αρχαία Νορβηγική. Ενίοτε η αρχαία σκανδιναβική ορίζεται ακόμη και ως Παλαιοϊσλανδική και Παλαιονορβηγική.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1

Old Norse is a North Germanic language that was spoken by inhabitants of Scandinavia and inhabitants of their overseas settlements during the Viking Age, until about 1300.
The changing processes that distinguish Old Norse from its older form, Proto-Norse, were mostly concluded around the 8th century, and another transitional period that led up to the modern descendants of Old Norse (i.e., the modern North Germanic languages) started in the mid- to late 14th century, thereby ending the language phase known as Old Norse. These dates, however, are not absolute. For instance, one can still find written Old Norse well into the 15th century.
https://en.wikipedia.org/wiki/Old_Norse

Παλαιοσκανδιναβική (Old Norse)