Ο τρελός Πιερό, Ετ1, 23.15

Σουρπουίτσα

  • Dolce far niente...!
  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1171
    • Gender:Female
  • Whatevah...
PIERROT LE FOU

Διάρκεια: 107'
Παραγωγή:Γαλλίας
Παίζουν: Ζαν Πολ Μπελμοντό, Άννα Καρίνα, Ντερκ Σάντερς, Ρεμόν Ντεβός, Σάμιουελ Φούλερ
Σκηνοθέτης: Ζαν-Λικ Γκοντάρ


Ο Φερντινάν αδυνατεί να προσαρμοστεί στην πλούσια κοινωνική ζωή με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Ένα βράδυ το ζεύγος πρέπει να πάει σε μια δεξίωση και στο σπίτι φτάνει η Μαριάν, μαζί με το «θείο» της Φρανκ, για να φυλάξει τα παιδιά. Κοιτάζονται με τον Φερντινάν. Αργότερα, εκείνος εγκαταλείπει τη δεξίωση, αφού έχει λερώσει πρώτα το φόρεμα της γυναίκας του. Επιστρέφει μόνος στο διαμέρισμά του και συνοδεύει τη Μαριάν στο σπίτι της. Γνωρίζονται από καιρό και ανάμεσά τους έχει αναπτυχθεί έντονη ερωτική έλξη. Η Μαριάν τον φωνάζει συνεχώς Πιερό. Το πρωί του λέει πως ανακάλυψε ένα πτώμα, όπλα και πολλά κλεμμένα δολλάρια. Χτυπάνε τον Φρανκ και φεύγουν μαζί κυνηγημένοι…

Ένα αριστούργημα του Γκοντάρ. Ίσως το πιο ποιητικό, ρομαντικό και απελπισμένο φίλμ του. Ο κινηματογράφος είναι η συγκίνηση, λέει ο Φούλερ μέσα στην ταινία. Ο Γκοντάρ χρησιμοποιεί ένα κολάζ από αναφορές, πολιτισμικές, φιλολογικές εικαστικές και φιλμικές, που εκρήγνυται μέσα σε μια «κραυγή» ελευθερίας, ρυθμού, χρωμάτων και αισθημάτων.

Από το site της Ετ1.


Στο ίντερνετ όλα διίστανται.
W4tt4n4b3


wings

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 73947
    • Gender:Female
  • Vicky Papaprodromou
Μπράβο, Βαλ. Καλά έκανες και μας ενημέρωσες. Αλλά θα σου βάλω απουσία γιατί έχεις καιρό να το κάνεις.
Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής. (Γιώργος Ιωάννου)



Σουρπουίτσα

  • Dolce far niente...!
  • Sr. Member
  • ****
    • Posts: 1171
    • Gender:Female
  • Whatevah...
Μπράβο, Βαλ. Καλά έκανες και μας ενημέρωσες. Αλλά θα σου βάλω απουσία γιατί έχεις καιρό να το κάνεις.

Μα είχα αφήσει στο πόδι μου τον Αλ., άξιο αντικαταστάτη... :)
Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ έβλεπα μάλλον χωρίς πρόγραμμα τηλεόραση, δηλαδή με τη βοήθεια της τύχης, έπεφτα σε μια δυο αξιόλογες ταινίες (κι αυτές δεν ήταν πολλές τον τελευταίο καιρό), όπως χθες που ξαναπέτυχα (τυχαία) και ξαναείδα (σιδερώνοντας) τα καταπληκτικά "Αδέσποτα σκυλιά" του Σαμ Πέκινπα, αλλά τους αξίζει χωριστό νήμα...
Στο ίντερνετ όλα διίστανται.
W4tt4n4b3


Αλ.

  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 2232
  • This b0dy is y0ung but my sp1r1t's 0|d...

Jean Luc Godard ή αλλιώς η ορχήστρα των χρωμάτων, ο θρίαμβος των χρωμάτων, ένας κόσμος κινηματογραφικός εντελώς διαφορετικός από τους άλλους…
Ο «Ιάπωνας» της Ευρώπης…
Μπορεί ο κόσμος του Godard να είναι λίγο δύσκολο να τον παρακολουθήσει κανείς και για κάποιους κουραστικός, είναι όμως ένα ταξίδι στους πλανήτες των τεχνών…στην ποίηση, τη λογοτεχνία –θα βρείτε ατάκες από λογοτεχνικά έργα-, τη ζωγραφική –στην ταινία θα βρείτε σκηνή που στον τοίχο κρέμονται πίνακες του πικάσο-, τη φωτογραφία, το χορό…
Ο τρόπος που η ιστορία καταδίωξης μεταφέρεται από το παρασκήνιο στο προσκήνιο και τούμπαλιν…αθόρυβος σαν να βλέπεις 2 παράλληλους κόσμους...
Η αγωνία του Godard να στριμώξει μέσα στις εικόνες του όλες τις αγωνίες και θεματικές που τον απασχολούν, από την κατάσταση στην πολιτική, την κοινωνία, τις τέχνες, τον κινηματογράφο…

«Ζούμε στην εποχή των δισυπόστατων ανθρώπων, που δε χρειάζεται καθρέφτης για να συνομιλούν με τον εαυτό τους», λέει ο Belmondo σε κάποια σκηνή…
Να τι λέει και ο Φοίβος –όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς σε αυτό το φόρουμ τον τελευταίο καιρό, πετιέται ένα Δεληνοτιάς, κουράγιο δε θα είναι για πολύ καιρό ακόμα, πλησιάζει η μέρα της λευτεριάς σας.

Καθρέφτης
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
 
'Εχω μπροστά μου συνεχώς έναν καθρέφτη
που μ'εμποδίζει ότι είναι πίσω του να δω
δεν έχω δει ποτέ μου πιο μεγάλο ψεύτη
και το χειρότερο,είναι όμοιος εγώ...

Δείχνει πολύ καλός ενώ εγώ δεν είμαι,
δείχνει κακός ενώ δεν είμαι ούτε αυτό
Όσοι μου λένε "φίλε όπως είσαι μείνε"
είναι όσοι χάψαν τον αντικατοπτρισμό

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,
ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...

Αντανακλά αυτά που θέλουν οι γυναίκες
κι έτσι τις πείθει ότι είμαι το άλλο τους μισό
μπροστά του γδύνονται του λεν(ε) γλυκές κουβέντες,
πίσω απ'το τζάμι εγώ ολομόναχος κοιτώ

Κάνει παιχνίδι ως και με τα πρότυπά μου
τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί
τις φέρνει απέναντι μου και στα κυβικά μου
πάω να τις φτάσω και τσουγκρίζω στο γυαλί

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου
πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,
ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...

Ξέρω πως όλοι πια πιστεύουν σε καθρέφτες
σε οθόνες σε φωτοτυπίες και προβολείς
μέχρι παιχνίδια έχουν βγάλει που οι παίκτες
ζουν σε μια γυάλα και τους βλέπουμε όλοι εμείς

Μα εγώ θα κάνω τον καθρέφτη μου κομμάτια
ξέρω ότι αυτό που πίσω του κρύβει είσαι εσύ
εσύ που ψάχνεις μεσ' τα μαύρα σου τα μάτια
να καθρεφτίζεις μόνο εμένα στην ζωή



Οι στίχοι από το stixoi.info.


"I like to remember things my own way. Not necessarily the way they happened"
Member of elites only...just like Mus1ca||



 

Search Tools