(σε συνέχεια του
Ξένα ονόματα με διπλό τονισμό - Τι κάνουμε με τον Φράνκεσταϊν;)
Στην κεντρική και νότια Αγγλία οι Αγγλοσάξονες είχαν διοικητική διαίρεση τη shire. Αργότερα ήρθαν οι Νορμανδοί και έφεραν την counté, το οποίο αρχικά ήταν εναλλακτική ονομασία για τη shire και επικράτησε γύρω στον 15ο αιώνα, ως county πια. Δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει κάποιος το shire για να αναφερθεί ανεπισήμως σε μια κομητεία που τελειώνει το όνομά της σε -shire. Αν πάντως μεταφράζαμε μια ιστορία της Αγγλίας, καλό θα ήταν, εφόσον αναφερόμαστε σε περίοδο πριν από τους Νορμανδούς, να μιλάμε για «σάιρ». Έτσι προφέρεται το σκέτο ουσιαστικό, ομοιοκαταληκτεί με το fire. Να επισημάνω εδώ το λάθος του Πάπυρου στο λήμμα κομητεία:
κομητεία (αγγλ. county)· εδαφική και διοικητική διαίρεση. Στις Βρετανικές Νήσους η κομητεία [κάουντυ (county) ή σερ (shire)] είναι η κύρια πολιτική, διοικητική κ.λπ. διαίρεση της χώρας.Ερχόμαστε τώρα στα ονόματα των κομητειών της Αγγλίας. Οι παρακάτω έχουν ονομασία που λήγει σε
-shire:
Bedfordshire, Berkshire, Buckinghamshire, Cambridgeshire, Cheshire, Derbyshire, Gloucestershire, Hampshire, Herefordshire, Hertfordshire, Huntingdonshire, Lancashire, Leicestershire, Lincolnshire, Monmouthshire, Northamptonshire, Nottinghamshire, Oxfordshire, Shropshire, Staffordshire, Warwickshire, Wiltshire, Worcestershire, Yorkshire.Υπάρχουν και κάποιες χωρίς αυτή την κατάληξη, π.χ.
Cornwall, Cumberland, Devon, Dorset, Durham, Essex, Kent, Middlesex, Norfolk, Northumberland, Rutland, Somerset, Suffolk, Surrey, Sussex, Westmorland κ.ά.
Η κατάληξη
-shire στα ονόματα των κομητειών προφέρεται
-∫ə (ορισμένοι προφέρουν
-∫ıə). Αν θέλουμε λοιπόν να μεταφέρουμε την προφορά, επιλέγουμε στη μεταγραφή την κατάληξη
-σερ. Αυτή τη λύση επιλέγει ο Πάπυρος.
Άλλοι προτιμούν κατάληξη σε -σιερ, είτε για να παραστήσουν τη δεύτερη προφορά είτε κατά το σύστημα των Κυπρίων να χρησιμοποιούν το «σι» για να παραστήσουν το παχύ «σ» [∫].
Ο παραδοσιακός τρόπος είναι σε
-σαϊρ και μάλιστα πολλοί κατεβάζουν και τον τόνο:
-σάιρ (και καλά κάνουν, ιδιαίτερα σε μακρινάρια σαν το Νορθαμπτονσάιρ).
620 Γιόρκσαϊρ, 1570 Γιορκσάιρ, μόνο 8 Γιόρκσερ
Πάπυρος: Μπέρκσερ, διαδίκτυο Μπέρκσαϊρ και Μπερκσάιρ. Κανένα Μπάκσερ (ή Μπάρκσερ), που είναι η σωστή προφορά (είναι και οι διαβολεμένες κάλτσες στη μέση).
Τολμάει κανείς να γράψει «
η γάτα του Τσέσερ»; Δεν πα’ να λεν’ τα λεξικά
Χάμπσερ·
Χαμσάιρ το διαδίκτυο (αποφάνθηκαν και για το «π»).
Μετά από τόσους αγώνες ντέρμπι, άντε να πεις
Ντάρμπισερ.
Όσο για εκείνα όπου τρώνε γράμματα οι Εγγλέζοι, π.χ.
Γκλόστερσερ (συγγνώμη που κρατάω το ρ του Γκλόστερ),
Λέστερσερ,
Γουόρικσερ,
Γούστερσερ, ελάχιστα στο διαδίκτυο (περιέργως αρκετά
Γκλόστερσερ).
Ερώτηση:
Προτιμάτε
Γουόρικ ή
Γουόργουικ;
Λέστερ ή
Λέσεστερ;
Γκλόστερ ή
Γκλόσετσερ; Αν η απάντησή σας είναι το πρώτο σε κάθε περίπτωση, θα προτιμούσατε το
-σάιρ από το ακριβές
-σερ και, αν ναι, γιατί;
[Για λίγο Χάμπσερ από τον Ρεξ Χάρισον, στο κλιπάκι:]