Βασίλης Φαϊτάς, Ανερμήνευτοι
Η ώρα μας είχε έρθει από παλιά
ο ουρανός ποτάμι αβεβαιότητας
οροφή που αποσπάστηκε
πνοή της ύλης πόθησε να γίνει πνεύμα.
Σ’ όλους τους δρόμους που χαράζει ο νους
ορφανές ψυχές
ο Ηράκλειτος ο Οδυσσέας ο αλχημιστής
κοιτάζουν πέρα απ’ τον πυθμένα της ερήμου
το κρησφύγετο των αγγέλων στον χρόνο.
Ο άνθρωπος βαδίζει μέσα σε πολλές ιστορίες
η νύχτα λάμπει
ανάλαφρη φωτιά κωπηλατεί αργά
ως τον πυροκροτητή της ζωής μας
θα τραβήξουμε μακριά
ή κοντά
από το δίκτυο του ονείρου
στο δίκτυο της πλάνης.
Η ώρα μας έφτασε και προσπέρασε
αποκυήματα του καιρού τα υπάρχοντά μας
εσύ κι εγώ
ανερμήνευτοι και άγνωστοι
μετατοπιζόμαστε στην απόσταση
διάφανοι και αρχέγονοι
κατοπτρικά ημερολόγια απουσίας
για κείνον που μας ψάχνει.
Από τη συλλογή Το δάκρυ του Ηράκλειτου (2018)