Γιάννης Κακουλίδης, Γλωσσικό: Η Εθνική μας τραγωδία! (εφημερίδα Ε.Τ.)

[vmelas]

Έψαξα μάταια μήπως το εν λόγω άρθρο βρισκόταν και στην ηλεκτρονική έκδοση του Ελεύθερου Τύπου και δε το βρήκα... αποφάσισα λοιπόν να σας το παραθέσω εδώ να γελάσετε λίγο. Εάν δε κάποιος το βρει στο διαδίκτυο, ας με ενημερώσει να το κόψω και να ανακατευθύνω στη σελίδα. Το άρθρο το έβγαλα επίσης και στο ιστολόγιό μου, γιατί αξίζει να "ακουστεί". :)

Μπορώ να πω ότι πνίγηκα δύο φορές στα γέλια και ο πατέρας μου κατάφερε να χύσει το καφέ στο παντελόνι του από τα γέλια ... πολύ εύστοχο άρθρο και επιγραμματικά παρουσιάζει και τις δικές μας αντιδράσεις στο άκουσμα "μαργαριταριών".

ΓΛΩΣΣΙΚΟ: Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ!

Ούτε Σκοπιανό ούτε ασφαλιστικό! Γλωσσικό!! Αυτό είναι το πραγματικά μεγάλο εθνικό θέμα!!! Και ιδού: Πατάω το τηλεκτροντόλ και αυτό με εκδικείται: "Σε σφιγγομέτρηση που πραγματοποίησε η ALCO ...". Λέω, δεν θα άκουσα καλά, αλλά σε λίγο να σου τον πάλι: "Σύμφωνα με τη σφιγγομέτρηση, τα ποσοστά ...". Ή εγώ δεν ξέρω τι ακούω ή αυτός δεν ξέρει τι λέει,σκέφτομαι, και καταφεύγω στα λεξικά. Όπου διαπιστώνω ότι αν ο άνθρωπος μιλούσε - όπως μιλούσε - για έρευνα της κοινής γνώμης, εννοούσε σφυγμομέτρηση. Άλλως με το "σφιγγομέτρηση" εννοούσε δύο τινά: ή αναφερόταν σε μέτρημα, αρίθμηση των Σφιγγών (τα μυθολογικά τέρατα των Ελλήνων και Αιγυπτίων με το κεφάλι γυναίκας και το σώμα του φτερωτού λιονταριού) ή αναφερόταν στο πρόβλημα δυσκοιλιότητας που αντιμετωπίζει ένας μεγάλος αριθμός Συνελλήνων. Επανέρχομαι έχοντας βεβαιωθεί ότι θυμούμαι ακόμη κάτι από την ελληνική γλώσσα, όταν ακούω το δεύτερο: "Η αποθανάτιση της σκηνής από το φωτορεπόρτερ ...". Όχι! Το μάτι μου, λέω και ξανατρέχω στο λεξικό, όπου επιβεβαιώνω τα ελληνικά μου, καθότι μία σκηνή απαθανατίζεται, δηλαδή περνά στην αθανασία. Το αποθανατίζω μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε σχετικό με το θάνατο, αλλά τίποτε σχετικό με την αθανασία. Και να που ακολουθεί το τρίτο: Αναλύει ο φωστήρας και λέει: "Έκανε μεν κριτική, αλλά ... εξ απαλών ονύχων!". Εξ απαλών ονύχων, άσχετε, θα πει ότι από τότε που είχε μαλακά νύχια, που ήτανε μωρό δηλαδή, και όχι "ηπίως" όπως νομίζεις και νομίζουνε πολλοί. Ξαναλλάζω κανάλι. Αθλητικά. Εδώ κι αν ήταν ... "Την μπάλα απεκρούει ο Τοχουρόγλου ...". Προς τι η χρονική αύξηση αναρωτιέμαι και πριν προλάβω να απαντήσω στον εαυτό μου, ο εκφωνητής διαπράττει και το επιθανάτιο: "Ο διαιτητής το κατωκυρώνει ...". Γιατί, ρε φίλε, με ... κατωρρακώνεις; (είδες τι παθαίνεις; "Κατωρρακώνεις" είπα). Γιατί, ρε φίλε, λέω, με καταρρακώνεις; ΚΑΤΑΚΥΡΩΝΕΙ ο διαιτητής. Το άλλο που λες θα πει - άσε που δεν λέγεται - το κάνει έγκυρο προς τα κάτω. Μάθε το λοιπόν και κατωκύρωσέ το στο μυαλό σου. Μέσα στη ταραχή πια, πατάω και πάλι το τηλεκοντρόλ και στο νέο κανάλι εμφανίζεται μικροφωνοκρατούσα νεανίς που με πληροφορεί ότι "τον ... προεδρεύων του Οργανισμού ...". Με σηκωμένες τις εναπομείνασες τρίχες της κεφαλής μου γυρνώ σε άλλο κανάλι, που με πληροφορεί ότι "απονεμήθηκαν τα εύσχημα της ανδρείας στον εν αποστρατεία κ.τ.λ.". Ακουμπώ τα χείλη μου στο τζάμι της τηλεόρασης και ουρλιάζω: "ΕΥΣΗΜΑ, δολοφόνε ... ΕΥΣΗΜΑ". Και τότε χτυπά το τηλέφωνο που με ... στέλνει κυριολεκτικώς. "Ο Κύριος Κακουλίδης;", ρωτά η άγνωστη σε μένα φωνή, "Μάλιστα", απαντώ. "Ο κύριος Κακουλίδης ... ΙΔΙΟΧΕΙΡΩΣ;", επιμένει η άγνωστη φωνή ενώ εγώ βρίσκομαι κοντά στο έμφραγμα. "Να έρθετε στο Πρακτορείο Χ να παραλάβετε ένα δέμα. Αλλά να έρθετε ο ίδιος, γιατί έχουμε εντολή να το παραλάβετε διά ΧΕΙΡΑΨΙΑΣ"!!! Θα μετανάστευα σίγουρα από τη χώρα, αλλά έλα που στην αλλοδαπή δεν έχω πού την κεφαλή ... πλύναι!!!

Γιάννης Κακουλίδης

Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, Κυριακή 16/03/2008

[wings]

Ευχαριστούμε, Βαλ. Απολαυστικός και καυστικός, όπως πάντα ο Γιάννης Κακουλίδης. Δηλαδή, τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Με τούτα που λέει (και ακούμε και βλέπουμε κάθε μέρα) ή παθαίνεις εγκεφαλικό ή γελάς. Δεν υπάρχει μέση λύση.

Δηλαδή, υπάρχει. Όχι ακριβώς μέση λύση, αλλά λογική λύση ή με βάση την κοινή λογική και για όσους τη διαθέτουν. Να διαβάζουμε περισσότερο. Και να διαβάζουμε καλύτερα αναγνώσματα. Και για εμάς που ασχολούμαστε καθημερινά με τη γλώσσα, όπως και για τους δημοσιογράφους, η ανάγκη αυτή είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική.

Γιατί έχουμε αυτά τα χάλια; Και μη μου πει κανείς ότι ο Γ. Κακουλίδης υπερβάλλει για να του βγει καλά το ευθυμογράφημα. Όλοι μας έχουμε ακούσει αυτά που λέει κι ακόμα χειρότερα. Υπάρχουν λόγοι σοβαροί:

Ένας λόγος σοβαρός είναι αυτός που περιγράφεται στο άρθρο της Όλγας Σελλά Η μεταρρύθμιση κρατάει εδώ και 170 χρόνια.

Στους δημοσιογράφους έδωσε πριν από χρόνια «οδηγίες» ο καθηγητής Εμμανουήλ Κριαράς με το κείμενο Προϋποθέσεις για σωστή γλωσσική χρήση, όπως και ο Δημήτρης Μαρωνίτης με το Εγκόλπιο της ορθής γραφής. Όμως μάλλον και οι δημοσιογράφοι, ακολουθώντας τον γενικό κανόνα, διαβάζουν μόνο τα απολύτως χρειώδη για να κάνουν τη δουλειά τους.

Και πάει λέγοντας... και γλωσσικά πάμε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο. Και λίγα λέει ο Γιάννης Κακουλίδης.

[FoReIgNeR]

"Κορόιδα" είναι τα κανάλια και οι εφημερίδες να προσλάβουν δημοσιογράφους που ξέρουν να γράφουν και να ομιλούν; Προτιμούν όσους αρκούνται στα ψίχουλα που τους πληρώνουν και δε διαμαρτύρονται για τις ατέλειωτες ώρες (μέρες) εργασίας.

[vmelas]

"Κορόιδα" είναι τα κανάλια και οι εφημερίδες να προσλάβουν δημοσιογράφους που ξέρουν να γράφουν και να ομιλούν; Προτιμούν όσους αρκούνται στα ψίχουλα που τους πληρώνουν και δε διαμαρτύρονται για τις ατέλειωτες ώρες (μέρες) εργασίας.

Γιατί ρίχνουμε πάντα τις ευθύνες σε κάποιον άλλο; Δηλαδή θες να μου πεις οι δημοσιογράφοι οι ίδιοι δεν νοιάζονται να μιλάνε καλά γιατί όταν μιλάμε για ρεζίλι αναφερόμαστε σε εκείνους και όχι στο κανάλι που τους προσέλαβε; όταν αναφέρουμε "πατάτες" δε λέμε "κοίτα τί έκανε το Σταρ, ο ΑΝΤ" κτλ αλλά λέμε "κοίτα τί είπε ο Μήτσος, ο Τάκης" κτλ. Γιατί πάντα πρέπει να είναι πρόβλημα κάποιου άλλου το λάθος που κάνουν εκείνοι; Όλοι στα ίδια σχολεία πήγαν, όλοι στα ίδια θρανία κάθισαν. Αλλά ... αν ακούσεις 4δεσμίτη (εδώ συγχωράτε με αλλά είμαι του παλαιού συστήματος) να μιλάει για έκθεση, γραφή κτλ θα φρίξεις γιατί το θεωρούν καταναγκαστικό έργο (το ίδιο βέβαια και σε μία μεγάλη πλειονότητά τους και οι των θετικών επιστημών). Τέτοιες αντιδράσεις μου θυμίζουν λίγο κάτι που μάθαινα μικρή στα αγγλικά:

Somebody, Everybody, Anybody, and Nobody

Once there were four managers.  Their names were: Somebody, Everybody, Anybody, and Nobody.  They were very busy people, but whenever there was an important job to be done, Everybody was sure that Somebody would do it. Anybody could have done it, but Nobody did. When Nobody did it, Everybody got angry because it was Everybody's job. Everybody thought that Somebody would do it, but Nobody realized that Nobody would do it. So consequently Everybody blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have done in the first place.

[FoReIgNeR]

Ε όχι, δε θεωρώ μόνο τους "εργοδότες" υπεύθυνους, μη βιαζόμαστε ν' αλληλοκατηγορηθούμε. Όμως όταν έχεις πληθώρα υποψηφίων εργαζομένων, διάλεξε όσους πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και παράλληλα δέχονται να κακοπληρωθούν, όχι να καλύψεις μόνο το κόστος και ας εκφράζονται οι εργαζόμενοι σου όπως-όπως. Κι εννοείται ότι δε συμφωνώ με τους χαμηλούς μισθούς ε! Ωστόσο, καλώς ή κακώς, δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανέναν να μελετήσει εντατικά την ελληνική γλώσσα αν δεν το θέλει, μπορούμε όμως να μη του δώσουμε δουλειά όταν δούμε ότι εκθέτει τον εαυτό του, την επιχείρηση για την οποία εργάζεται και, κυρίως, περνάει λανθασμένα σχήματα λόγου και έκφρασης σε όσους προσπαθούν να βελτιώσουν τα ελληνικά τους μέσω τηλεόρασης. Μη θυμηθώ τώρα τον Καπουτζίδη στις 'Σαββατογεννημένες' να μαθαίνει ελληνικά από το Σημίτη!!!!!!!