Frederique, σε ασπάζομαι σταυρωτά.
Καλά, τι νομίζεις, βρε λιονταρούδι, αν ήμασταν στην ηλικία σου, θα καθόμασταν τώρα εδώ να παρέχουμε δωρεάν συμβουλές; Κάποιοι σομιέδες θα αναστενάζανε. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, που έλεγε και η γιαγιά μου. Εμείς να σου κάνουμε παρέα μέχρι να βασιλέψουν τα ματάκια σου αλλά ..., αλλά ... άλλα έχει ανάγκη η ψυχούλα σου (και όχι μόνον).
Και δεν μου λες; Εσύ δεν είσαι που είχες ορκιστεί ότι θα έρθεις στη Θεσσαλονίκη μετά το Πάσχα; Έψαξα σε όλα τα κεντρικά σημεία και δεν σε βρήκα. Το ξωτικό ερεύνησε την πόλη από αέρος, και πάλι τίποτα. Μην μου πεις ότι ακόμη στην Αθήνα βρίσκεσαι.
Υ.Γ. Θα γράφεις ή θα ζήσεις; Aποφάσισε. Aν ζήσεις, θα έχεις μετά πολλά να γράψεις. Αν όχι, θα δαγκώνεις την ουρά σου όπως το φίδι.