Ακόμα δεν έχω καταλάβει με τα δίχρονα φωνήεντα πότε είναι μακρά και πότε βραχέα. Έχω ένα βιβλίο εδώ με αρχαία ελληνική γραμματική, αλλά δεν το εξηγεί καλά καθόλου· απλά έχει πίνακες που δείχνουν πως να κλίνεις τις λέξεις και από εκεί σε αφήνει να τα καταλάβεις μόνος σου. Καλύτερα θα ήταν εάν τα εξηγούσε με λέξεις για να τα βρω μόνος μου παρά να που δείχνει βραχύ εδώ, και μακρύ εκεί ειδικά έτσι σκορπισμένα που τα έχει σε τόσου πίνακες. Τους υπόλοιπους κανόνες τονισμού τα εξηγεί μια χαρά και τα καταλαβαίνω... μόνο αυτό μου λείπει ακόμα. :(
Το μόνο που έχω δει μέχρι τώρα είναι ότι:
1) Στο τέλος ρημάτων στην αόριστη (όπως στο «ήρθα»), το άλφα είναι βραχύ
2) Στα ουδέτερα ουσιαστικά (π.χ. το δώρο), το όμικρον είναι βραχύ
3) Στα θηλυκά ουσιαστικά (π.χ. η χώρα), το άλφα είναι μακρύ
Και μετά για τα υπόλοιπα αναγκάζομαι να πηγαίνω στο Google και να προσπαθώ μία με οξεία και μία με περισπωμένη να δω ποιο μου φέρει πιο πολλά αποτελέσματα.
Μήπως μπορεί κανείς να μου το εξηγήσει;