Συνονόματε, δεν θα το πιστέψεις, αλλά σε μια πρόχειρη εκδοχή
(που την έσβησα, για να μην επηρεάσω) είχα γράψει
σχεδόν αυτολεξεί ό,τι και ο κ. Μανδρ. (δεν έχω το βιβλίο του,
έχω την αγγλική του έκδοση). Τώρα, αν αυτό είναι καλό
ή κακό, δεν ξέρω.
Ομως, με ενοχλούσε η ασυμφωνία των γενών (ισχυρός-κυρία)
γιαυτό και το έθεσα στη συλλογική σοφία του φόρουμ.
Η βήτα εκδοχή, των μπιζνεσκυριών, δεν μαρέσει λόγω β' σκέλους.
Η παράφραση πολύ μ' αρέσει, αν μάλιστα εναλλάξεις
τα ουσιαστικά βελτιώνεται και το μέτρο, και πηγαίνει
η χασμωδία στην αρχή, όπου είναι πιο ανεκτή:
Η αρχοντιά κι η δύναμη, δεν θέλουν κολαούζο.
Θέλουν παρέα διαλεχτή κι ένα μπουκάλι ούζο :-))