Παρομοίως, εθνικό κράτος ή έθνος-κράτος, καί για τον θεωρητικό λόγο. Η απόδοση αυτή σε υποτιθέμενη αντιδιαστολή με το "εθνοκράτος"(σαν άλλο περιεχόμενο) δεν ισχύει. Αλλωστε νά που αναφέρεις τον Αντερσον, πατέρα του περι "νοερών κοινοτήτων" (το φαντασιακό), και μιλά καθαρά για το "εθνικό κράτος"! Λέκκας, Λιάκος κλπ δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τον όρο γιατί είναι άχετο με τη θεωρία που υιοθετεί κανείς στις σχολές εθνικισμού.
Γλωσσικά, για πάρτη μου, μια στάλα προτιμότερο το "εθνικό κράτος". Το "πόλη-κράτος" βοηθά υπαινικτικά να δηλώσει και τον κατακερματισμό της οργάνωσης, αποδίδεται δε έτσι γιατί αλλιώς, πράγματι, "πολιτικό/αστικό κράτος" θα ήταν πλήρης σύγχυση.
Το "εθνικό κράτος" δίνει και την ενότητα που είναι η βασική ιδέα της εθνικης ιδεολογίας και, γλωσσικά, λειτουργει άριστα, χωρίς εισηγμένες παύλες.
Aυτά, zef., για καληνύχτα και καλή 7άδα :)