Ο κοινωνικός δεσμός δημιουργήθηκε από τη δομή της γλώσσας. Το σύμπτωμα με την ψυχαναλυτική έννοια είναι σε κάθε κλινική περίπτωση αυτό που δίνει στον κοινωνικό δεσμό μια ιδιαίτερη γραφή.
Όταν πρόκειται για ένα ψυχωτικό υποκείμενο, ο κοινωνικός δεσμός καταλύεται ή κινδυνεύει να σπάσει, στο βαθμό που η γλώσσα θρυμματίζεται. Έτσι η κοινωνική λειτουργία της ψυχικής ασθένειας φτάνει στο επίπεδο της ειρωνείας.
Μπορούμε να ακούσουμε την ομιλία του ψυχωτικού; Μπορούμε να διαβάσουμε το νήμα της φράσης του; Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο γράμμα των λόγων και στα γραπτά των ψυχωτικών υποκειμένων ανοίγει το δρόμο σε ανακαλύψεις και εκπλήξεις. Καθένα από αυτά τα υποκείμενα, ακόμα και με τρόπο συγκυριακό, εύθραυστο και επισφαλή, εφευρίσκει μία μοναδική λύση.
Pierre Naveau, Les psychoses et le lien social (Οι ψυχώσεις και ο κοινωνικός δεσμός)