Το «θρεπτικές πληροφορίες» μπορεί να είναι αποδεκτό, αλλά προσωπικά δεν θα το χρησιμοποιούσα ποτέ π.χ. σε μια ετικέτα προϊόντος ευρείας κατανάλωσης...
Η δεύτερη έννοια του επιθέτου «θρεπτικός» - ο αναφερόμενος στη θρέψη - είναι μεν υπαρκτή, αλλά στη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο μέσος άνθρωπος και καταναλωτής των προϊόντων, για τα οποία διαβάζει και τις σχετικές πληροφορίες, «θρεπτική» είναι μια τροφή και τα συστατικά της, το επίθετο δηλαδή αναφέρεται στη δράση της, και όχι στις πληροφορίες που την αφορούν.