Κάτι τέτοιες στιγμές χαίρομαι πραγματικά που υπάρχει το Translatum και μπορούμε όλοι να εκφραζόμαστε ελεύθερα.
Ό,τι ακολουθεί, αφορά την προσωπική μου άποψη, η οποία εκφράζεται με απόλυτο σεβασμό σ' αυτά που γράφτηκαν ήδη ή πρόκειται να γραφτούν για το ίδιο θέμα.
Θέμα Έκθεσης: Πώς πέρασα στο Συνέδριο Μετάφρασης;
Το Συνέδριο Μετάφασης ήταν πολύ ωραίο. Μου θύμισε κάτι ιστορίες που μου έλεγε η γιαγιά μου για κάτι χρόνια παλιά που έβαζαν κάτι αστέρια σε κάποιους ανθρώπους και συχνά στοίβαζαν κάτι ανθρώπους σε κλούβες και μετά δεν τους ξανάβλεπαν. Τώρα, όμως, οι κλούβες είχαν τουλάχιστον ωραία χρώματα κι ονόματα. Εκεί η επικοινωνία άνθιζε. Θα ήθελα να είναι εκεί ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος να βάλει κρυφές κάμερες, να δούμε πόσοι έμεναν μέσα (ξύπνιοι) ανάλογα με τους ομιλητές.
Οι ομιλητές μου άρεσαν πάρα πολύ. Ήταν πολύ σπουδαίοι. Ήταν τόσο σπουδαίοι που μας έκαναν κι επανάληψη των θεωριών τους. Μόνο που είμαι πολύ μικρή για να έχω βιβλία που βγήκαν πριν το 1963. Άμα τα παραγγείλω από Άμαζον, μήπως κοστίζουν λιγότερο από 150 ευρώ; Και οι πιο πολλοί ήταν πολύ ακριβοί σαν έργα τέχνης. Γι' αυτό και μας είπαν "Μην αγγίζετε" (τον όροφο), όπως κάνουν στα μουσεία. Το Συνέδριο ήταν πολύ ενδιαφέρον και είχε και κουίζ: Βρήκα την απάντηση στην ερώτηση "Τι λένε πιο συχνά στην είσοδο;". Όχ, δεν ήταν "Καλημέρα". Ήταν "Πρέπει να φαίνεται το καρτελάκι σας". Το άλλο κουίζ "Ψάξτε να βρείτε τον Hatim", κι αυτό το βρήκα. Μου άρεσε πολύ ο κύριος Χατίμ και ο κύριος Σνάιντερ. Μετά, γνώρισα κάτι πολύ καλά παιδιά και βγήκαμε και παίξαμε και πέρασα πολύ ωραία. Πόσο ωραία πέρασα στο Συνέδριο!
Ντάλια Παρατρίχα
Απορία: Κυρία δασκάλα, άκουσα και κάτι παλιό, του 2000, και πάλι δεν το κατάλαβα.
Τι είναι το δυφίο; Κάτι σαν λοφίο;
