Τάκης Βαρβιτσιώτης, Το πρόσωπό σου
[Ενότητα Ρυάκια (1945-1947)]
Il y a de mots qui font vivre
Et ce sont de mots innocents
Paul Elyard
Φύλλο γυμνό
Λευκή σταγόνα
Το πρόσωπό σου
Κύλισμα ρόδας στον αγρό
Πιο διάφανο κι απ’ τη βροχή
Πιο αυθόρμητο κι απ’ το χορτάρι
Καινούριο δέντρο σύγνεφο ελαφρό
Βελούδο των ανεμόμυλων
Χρώμα παιδιάστικο χρώμα τρυφερό
Τόσο απαλό σαν ήχος
Σα βελονιά στους κάμπους
Δάκρυα χαμόγελα σ’ ένα καλάθι
Κούκλα με χέρια πορσελάνης
Καμπανούλα από κρυφό ίσκιο
Πρωινό γαρίφαλο
Υάκινθος που ονειρεύεται
Βρέφος της ανοιξιάτικης συννεφιάς
Λάμψη ευαίσθητης βροχής
Νερό ακριβό του ρυακιού φτερό
Νερό που υφαίνει λούλουδα μ’ αφρό
Χαρούμενη χιονοστιβάδα
Γαλάζιο τετράδιο του χειμώνα
Η αθωότητα τρέχει κάτω απ’ τις ακακίες
Όλες μου οι ανταύγειες ξαναγεννιούνται
Σ’ έναν καθρέφτη πιο χλωμό
Ξανακερδίζω
Το φωτεινό μου διάστημα
Πηγή: Συγκεντρωτική έκδοση Τάκης Βαρβιτσιώτης | Ποιήματα 1941-2002 (2003)
