Ωστόσο, δεν σας κρύβω ότι αισθάνομαι πολύ ενοχλημένος στην ιδέα ότι τα κείμενα που
βγάζω στο ρημάδι το ιντερνέτι, όχι τούτα δω που θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει
κανείς έπεα πτερόεντα ή έστω αδέσποτα, αλλά ακόμα και όσα βάζω στις σελίδες μου
με αναφορά "κοπιράιτ", μπορεί κανείς να τα πάρει ελαφρά τη καρδία και να τα
αναδημοσιεύει και από εκεί άλλος κτλ. με αποτέλεσμα να χαθεί η ένδειξη πατρότητας.
Η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς να χρειάζεται κάποια συγκεκριμενη διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας copyright.
Το σημαντικότερο είναι να μπορείς να αποδείξεις οτι είσαι ο δημιουργός και πέραν αυτού ότι πρώτος εσυ δημοσίευσες τα συγκεκριμένα λήμματα.
Αν μπορείς να το αποδείξεις, τότε πριν κινηθείς δικαστικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις υπηρεσίες ενός δικηγόρου ως εξής, ένα τηλεφώνημα του δικηγόρου στον εκδότη απευθείας, μπορεί να φανεί χρήσιμο σε πρώτη φάση και εντελώς ανέξοδο.
Αρθρο 65 του ν. 2121/1993 περι πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων
Αστικές κυρώσεις
1. Σε κάθε περίπτωση προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας ή του
συγγενικού δικαιώματος ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού
δικαιώματος μπορει να αξιώσει την αναγνώριση του δικαιώματός του, την
άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον.
2 'Οποιος υπαιτίως προσέβαλε την πνευματική ιδιοκτησία ή τα συγγενικά
δικαιώματα άλλου υποχρεούται σε αποζημίωση και ικανοποίηση της ηθικής
βλάβης. Η αηοζημίωση δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το διπλάσιο της
αμοιβής που συνήθως ή κατά νόμο καταβάλλεται για το είδος της
εκμετάλλευσης που έκανε χωρίς την άδεια ο υπόχρεος.
3. Αντί για αποζημίωση και χωρίς να απαιτείται υπαιτιότητα του
υποχρέου ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί
να αξιώσει είτε την καταβολή του ποσού κατά το οποίο ο υπόχρεος έγινε
πλουσιότερος από την εκμετάλλευση του έργου ή του αντικειμένου
συγγενικού δικαιώματος προβλεπόμενης στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του
παρόντος νόμου χωρίς άδεια του δημιουργού ή του δικαιούχου είτε την
καταβολή του κέρδους που ο υπόχρεος αποκόμισε από την εκμετάλλευση
αυτή.
4. Το δικαστήριο καταδικάζοντας σε παράλειψη πράξης απειλεί για κάθε
παράβαση χρηματική ποινή τριακοσίων χιλιάδων έως ενός εκατομμυρίου
δραχμών υπέρ του δημιουργού ή του δικαιούχου συγγενικού δικαιώματος
προβλεπόμενου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του παρόντος νόμου καθώς και
προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Το ίδιο ισχύει και όταν η καταδίκη
γίνεται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Κατά τα λοιπά
ισχύει το άρθρο 947 του Κ.Πολ.Δ..