Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι τον καιρό που πρωτοκυκλοφορούσε ο Κάπτεν Μπίφχαρτ (ο οποίος με περνάει κι εφτά χρόνια), τα ακούσματά μας ήταν πολύ λιτά, άρα κάποια πιο προγκρέσιβ πράγματα μάς ήταν λίγο δύσπεπτα. Να σημειώσω ότι όταν άκουγα, ας πούμε, Ανιμαλς στην επαρχία (Κρήτη) εκείνα τα χρόνια, έκανα κρα να βρω κάποιον να μοιράζεται τα μουσικά μου ενδιαφέροντα. Και στην Αθήνα, αν δεν ήταν ο Αργύρης, που είχε ανοιχτά αφτιά και γερή υποστήριξη από τον πατέρα του, να με μπάσει στα πιο βαθιά, θα ήμουν εντελώς απαίδευτος. Πού τώρα, που δεν προλαβαίνουμε ν' ακούσουμε αυτά που έχουμε... Τότε τρέχαμε στο Μοναστηράκι να βολευτούμε γιατί η αδηφαγία στη μουσική άδειαζε γρήγορα το πορτοφόλι.