ΝεοέλληναςΤζιμάκος*
Κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες,
φουσκώνω τα βυζιά μου με ορμόνες,
θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος,
μ’ αρέσει στα κρυφά κι ο Μητροπάνος.
(ρεφρέν)
Έλληνας, Νεοέλληνας.
Μαράθηκε η λουλουδιασμένη ιτιά
και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά.
Στα Σάλωνα δε σφάζουνε αρνιά
δεν πάει το παπάκι στην ποταμιά.
Κι η Παπαλάμπραινα γυμνή, χαϊδεύει δωροσυσκευή
σ’ ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο.
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο,
μου τρώει τα σπλάχνα δεν βγάζω άχνα.Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες,
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες.
Σ’ ένα κλουβί-γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι.
(ρεφρέν)
Φάκα αντίντας μου ’πιασε τη φτέρνα,
μπερδεύω το τζουκ-μποξ με τη λατέρνα.
Πάνω απ’ του τάφου μου το κυπαρίσσι
μαύρη χελώνα μ’ έχει κατουρήσει.
(ρεφρέν)
*όσοι θέλετε, πείτε τον Τζίμη Πανούση -- για μένα είναι πάντα ο Τζιμάκος.
Εγώ, πάντως, δεν γελάω και τόσο με αυτό το τραγούδι.