Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Καλοσύνη
Η κακία και η καλοσύνη
Την ίδια έχουνε βιασύνη
Να κερδίσουν την πρωτιά
Στη δική μας την καρδιά
Δεν το ξέρουν φυσικά
Πως μιας ρίζας είν’ κλαδιά
Και ας μη μοιάζουνε σταλιά
Κι οι δυο διψάνε γι’ αγκαλιά
Η κακία ζει στη σκοτεινιά
Φοβισμένη, μοναχή
Στερημένη και φτωχιά
Απ’ αγάπη και χαρά
Ας της δώσουμε, παιδιά
Χαμόγελο, χάδι, ζεστασιά
Ν’ ανθίσει, να ομορφύνει
Και αυτή καλή να γίνει
Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)