Βρήκα αυτό το εξαιρετικό ποίημα στην εισαγωγή του τομιδίου: Τόμας Μαν, Τριστάνος, μετάφραση Κυριάκος Κεντρωτής, Ύψιλον, 1985. Μια εξαιρετική μετάφραση του έργου του Τόμας Μαν. Ωστόσο, δεν μπορώ να βρω το πρωτότυπο του ποιήματος, έχει κανείς κάποια ιδέα;
Τριστάνος (Μετάφραση: Άρης Δικταίος)
Όποιος με μάτια την Ομορφιά κοιτάξει,
Έχει κιόλας στο θάνατο παραδοθεί,
Ανώφελα θα πράξει ό,τι κι αν πράξει,
Και στο θάνατο εμπρός θα φοβηθεί,
Όποιος με μάτια την Ομορφιά κοιτάξει!
Αιώνια γι’ αυτόν του έρωτα ο πόνος θα διαρκέσει,
Γιατί μια πύλη μοναχά στην γη μπορεί
Να ελπίσει, σε ορμή τέτοια για ν’ αρκέσει:
Όποιον της Ομορφιάς η σαΐτα βρει,
Αιώνια γι’ αυτόν του έρωτα ο πόνος θα διαρκέσει!
Αχ, σαν πηγή θα μπορούσε να μιανθεί,
Σε κάθε άνεμου πνοή φαρμάκι να βυζάξει
Και τον θάνατο σ’ όλα τ’ άνθη να οσφρανθεί:
Όποιος με μάτια την Ομορφιά κοιτάξει.