Πρώτος ΝόμοςΠάντοτε και αναπόφευκτα ο καθένας μας υποτιμά τον αριθμό των ηλιθίων μέσα σε έναν πληθυσμό.
Είναι γεγονός ότι:
α) άνθρωποι τους οποίους κάποτε είχες θεωρήσει λογικούς και έξυπνους αποδεικνύονται ότι είναι απίστευτα ηλίθιοι.
β) μέρα με τη μέρα, με μια συνεχή μονοτονία, παρενοχλούνται οι δραστηριότητες ενός ατόμου από ηλίθια άτομα που εμφανίζονται ξαφνικά και απροσδόκητα στα πιο άσχετα μέρη και στις πιο απίθανες στιγμές.
Δεύτερος ΝόμοςH πιθανότητα κάποιος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλο χαρακτηριστικό αυτού του προσώπου.
Το ποσοστό των ηλίθιων είναι το ίδιο σε κάθε κοινωνική ομάδα ακόμα και μεταξύ καθηγητών πανεπιστημίου αλλά επίσης ακόμα και στους κατόχους Νόμπελ.
Τρίτος (χρυσός) ΝόμοςΟ νόμος υποθέτει, αν και δεν το αναφέρει ρητά, ότι τα ανθρώπινα όντα ανήκουν σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: τους ανήμπορους ή φουκαράδες (the helpless Η), τους ευφυείς (intelligent Ι), τους κακοποιούς ή ληστές (bandit Β) και τους ηλίθιους (stupid S) .
Ο ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί ζημιά σε άλλον άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων χωρίς να ωφεληθεί ο ίδιος ή ακόμα έχοντας και προσωπική ζημία.
Ο φουκαράς ωφελεί μεν τους άλλους, αλλά ζημιώνεται ο ίδιος γιατί οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται.
Ο ευφυής με τις ενέργειές του ωφελεί τους άλλους και επίσης ωφελείται ο ίδιος.
O ληστής ζημιώνει τους άλλους για να ωφεληθεί ο ίδιος.
Στο παρακάτω σκίτσο εικονογραφούνται οι τέσσερις αυτές κατηγορίες με τα γράμματα Ι, Η, S, Β,
Εάν ο Τομ με μια ενέργεια του χάνει, ενώ προκαλεί κέρδος στον Ντίκ ανήκει στο Η.
Εάν ο Τομ με μια ενέργεια του έχει κέρδος αλλά το ίδιο έχει και ο Ντικ ανήκει στο Ι
Εάν ο Τομ κερδίζει ενώ ο Ντίκ χάνει, ανήκει στο Β
Η βλακεία σχετίζεται με την περιοχή S και σε όλες τις θέσεις στον άξονα Y κάτω από το σημείο Ο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενεργούν με πάντα με συνέπεια. Υπό ορισμένες συνθήκες, ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ενεργεί έξυπνα και κάτω από διαφορετικές συνθήκες το ίδιο πρόσωπο θα ενεργήσει ως φουκαράς.
Η μόνη σημαντική εξαίρεση στον κανόνα εκπροσωπείται από τους ηλίθιους ανθρώπους που παρουσιάζουν συνήθως μια ισχυρή ροπή προς την τέλεια συνέπεια σε όλους τους τομείς των ανθρώπινων προσπαθειών τους.
Το γεγονός πάντως είναι ότι μεταξύ ληστών και ευφυών θα μπορούσε κανείς να διακρίνει μερικές υποομάδες.
Ο ιδανικός ληστής είναι ένας ο οποίος, με τις ενέργειές του, προκαλεί σε άλλα άτομα απώλειες ίσες με τα κέρδη του ( έκλεψε 100 $ κέρδισε 100$)
Στο βασικό διάγραμμα θα μπορούσε την κατηγορία των ληστών να την διακρίνει κανείς σε δύο ομάδες τοποθετώντας τον ιδανικό ληστή στην γραμμή ΟΜ.
Στην περιοχή Β1 είναι εκείνα τα άτομα των οποίων οι ενέργειες αποφέρουν κέρδη σε αυτούς που είναι μεγαλύτερα από τις ζημίες που προκαλούν σε άλλους ανθρώπους. Όλες οι ληστές που δικαιούνται μια θέση στην περιοχή Β1 είναι ληστές με αρκετά στοιχεία νοημοσύνης και όσο πλησιάζουν προς τη δεξιά πλευρά του άξονα Χ μοιράζονται όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά του έξυπνου ατόμου.
Οι περισσότεροι ληστές στην πραγματικότητα πέφτουν στην περιοχή Β2.
Τα άτομα που εμπίπτουν σε αυτόν τον τομέα είναι εκείνα που οι ενέργειες τους θα αποδώσουν κέρδη κατώτερα από τις ζημίες που προκλήθηκαν σε άλλους ανθρώπους. Παράδειγμα κάποιος που σκοτώνει για £ 50, ή στρατηγοί που προκαλούν μεγάλη καταστροφή και αμέτρητες απώλειες με αντάλλαγμα μια προαγωγή ή ένα μετάλλιο.
Τέταρτος ΝόμοςΤα μη ηλίθια άτομα πάντοτε υποτιμούν τις ζημιογόνες δυνατότητες των ηλίθιων. Ξεχνούν ότι πάντα και παντού ο συγχρωτισμός με ηλίθιους αποδεικνύεται ένα ηλίθιο λάθος.
Πέμπτος ΝόμοςΟι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στον κόσμο είναι οι ηλίθιοι.
Ένας ηλίθιος είναι πιο επικίνδυνος από ένα ληστή.
Μάλιστα ο Τσιπόλα διατείνεται ότι οι ηλίθιοι είναι ομάδα πιο ισχυρή από τη Μαφία και το «στρατιωτικό - βιομηχανικό πλέγμα».
Ένας ιδανικός ληστής κερδίζει όσα χάνει κάποιος άλλος οπότε η κοινωνία στο σύνολό της δεν είναι ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα.
Αν όλα τα μέλη μιας κοινωνίας είναι ιδανικοί ληστές η κοινωνία θα παραμείνει στάσιμη, αλλά δεν θα δημιουργηθεί μεγάλη καταστροφή.
Αντίθετα όταν οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι στην εργασία, το αποτέλεσμα είναι εντελώς διαφορετικό γιατί προκαλούν ζημιές σε άλλα άτομα ενώ δεν έχουν αντίστοιχα κέρδη για δικό τους λογαριασμό. Έτσι, η κοινωνία στο σύνολό της γίνεται φτωχή.
Εγχειρίδιο Βλακείας, Διονύσης ΧαριτόπουλοςΗ τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίωatheofobos2: ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ.
