Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Σχοινοβασία
 
Από το δέντρο
της σιωπής
κρέμονται μάτια
μάτια
που επίμονα
μας παρακολουθούν
καθώς σχοινοβατούμε
ευέλικτα
στο προσωπικό μας
χάος
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Γραφή
 
Μέσα στην απελπισία
έκανε μια κίνηση
για να πετάξει
μετά θυμήθηκε
πως δεν είχε
φτερά
έγραψε λοιπόν
στην άμμο
τη λέξη
«πετώ»
κι ήταν σαν ν’ άνοιξαν
φτερά
κι ήταν σαν
να πετούσε
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Αδαπάνητα
 
Προσπαθώ να ζω
όσο γίνεται
πιο σιωπηλά
πιστεύοντας
ότι κάνω
οικονομία της ζωής
ότι δαπανώ λιγότερο
χρόνο
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Χωρίς αυταπάτες
 
Σταματημένο το ρολόι
με κοιτά
με απάθεια
ας μην αυταπατώμεθα
ο χρόνος τα καταφέρνει
και χωρίς
τους λεπτοδείκτες
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Μόνο που κοιτάζω
 
Είναι κάποιες λέξεις
γραμμένες στους τοίχους
που αιμορραγούν
που έτσι και τις ακουμπήσεις
το χέρι σου
θα βαφτεί με αίμα
εγώ
μόνο που τις κοιτάζω
ματώνω
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Κάποια απογεύματα
 
Τα απογεύματα
που στέκεις απολιθωμένη
μ’ ένα φλιτζάνι
κι ένα τσιγάρο
στο άλλο
με τον καπνό
να σκαρφαλώνει
και τη στάχτη
ν’ ακροβατεί
μάταια ψάχνεις
μια δίοδο
έστω μια μικρή οπή
διαφυγής
μόνον ο καπνός
καταφέρνει
να δραπετεύσει

Σε προσπάθεια
απόδρασης
καταρρέεις μαζί
με τη στάχτη
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη: Ω, γυναίκες
 
Ω γυναίκες
της Πλατείας του Μάη
Μητέρες του Σαββάτου
που τα μάτια σας
σαν πύρινες λόγχες
καρφώνουν τη σιωπή
και κάνουν την κάθε λέξη
περιττή

Ω γυναίκες
της Πλατείας του Μάη
Μητέρες του Σαββάτου
που στέκεστε ακλόνητες
έχοντας σύμμαχο
την προσμονή
και μόνο σας στολίδι
την ελπίδα

Ω γυναίκες
της Πλατείας του Μάη
Μητέρες του Σαββάτου
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Πανηγύρι
 
Τέλειωσαν τα λόγια
τέλειωσαν κι οι φωνές
κι εμείς
εγκλωβισμένοι στα
καθημερινά
καρφωμένοι στο
εγώ μας
δεν είδαμε τα μάτια
που κραύγαζαν
τα ερωτηματικά
που πανηγύριζαν
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Χωρίς απάντηση
 
Βούτηξε στο νερό
τραυματίζοντας
την επιφάνεια
στο σημείο όπου
άλλοτε
λούζονταν Νύμφες
και ξεδιψούσαν
ελάφια
ρώτησε μετά
τ’ αστέρια που σιγούσαν
αν μπορούσε
να μείνει γυμνή
ν’ αποβάλει
τα λάθη
να ξεντυθεί
τα μυστικά
κι αυτά
σπινθήρισαν με υπεροψία
συνωμοτικά
κι απάντηση
δεν πήρε
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Στον καθρέφτη
 
Κάθε φορά
που κοιτάζομαι
σ’ αυτόν τον καθρέφτη
δεν ξέρω
αν είναι ραγισμένος
ή αν έτσι δείχνει
το είδωλό μου
ένα πάντως είναι
το σίγουρο
μέσα μου
νιώθω
χίλια κομμάτια
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Πιθανότητα διαφυγής
 
Πάντα με τρόμαζαν
οι σιωπηλές κάμαρες
που αφήνονται αδίστακτα
στο αγκάλιασμα
των ύπουλων σκιών
που αργά αργά
γλιστρούν σαν
φίδια
και με μικρές δαγκωματιές
σε φαρμακώνουν
στους ανοιχτούς
χώρους
έχεις μια πιθανότητα
διαφυγής
στις κάμαρες
καμιά
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Νεκρώσιμο
 
Κρατώντας λουλούδια
κομμένα
από απάτητους αγρούς
κι έχοντας
για φτερά δύο κοχύλια
αλαργινού πελάγου
πέταξες πίσω
από τ’ άρμα τ’ ουρανού
και διαλύθηκες
μες στο χρυσάφι
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Μαρτυρική φωτοχυσία
 
Το φως κατάπινε
μια μια τις σκιές
και οι άνθρωποι
αποκαλύπτονταν
ανέτοιμοι
για μια μαρτυρική
φωτοχυσία

Δεν είναι μόνο
το σκοτάδι
που δημιουργεί
σκηνικό θανάτου
μια εκτυφλωτική
λάμψη
μπορεί να είναι
το ίδιο αποτελεσματική
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Τυφλοί άνεμοι
 
Ήταν μια φορά
τυφλοί άνεμοι
που σάρωσαν
χρόνων πολλών
κτίσματα
σοφών λόγων
μνημεία
επιφανών ανδρών
επιτεύγματα

Ήταν μια φορά
τυφλοί άνεμοι
έσπειραν
το σκότος
που έφτασε ως εμάς
ανελέητα
να μας κυβερνά
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)

[wings]

Σόνια Πυλόρωφ-Σωτηρούδη, Κισσός
 
Καλύτερα έτσι
που λείπουν όλοι
που έφυγε
κι ο τελευταίος
θα κτίσω τα τείχη
χωρίς θεατές
χωρίς τις ιαχές
του πλήθους
κι όταν τελειώσω
ίσως φυτέψω έναν
κισσό
να δείχνει
ότι έρπει ακόμα
ζωή
 
Από τη συλλογή Από άλλη αλφαβήτα (1999)