Θοδωρής Βοριάς: [Ν’ ανοίγεις τη σιωπή...]
[Ενότητα Ανιλίνες]
[δ']
Ν’ ανοίγεις τη σιωπή,
να κλείνεις τα μάτια σου,
ν’ αγκαλιάζεις το σκοτάδι.
Ν’ αγγίζεις τον τοίχο
την ώρα που ο παλμός της καρδιάς του
ταιριάζει με τον δικό σου παλμό,
ύστερα να σκίζεις το χρώμα του,
να βυθίζεσαι στη σκόνη των αισθήσεων
και να ριγείς με τους χτύπους
άγνωστων μορφών, εγκλωβισμένων.
Κάθε λίγο ν’ ανοίγεις τα χέρια σου,
ν’ ακούγεται απ’ το στήθος
της καρδιάς σου ο σεισμός.
Από τη συλλογή Νυχτερινές επιπλοκές (2008)