Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της έννοιας του νομοταγούς πολίτη/φοιτητή, και του προβάτου, το οποίο έχει εκπαιδευθεί να μη το νοιάζει τίποτα όσον αφορά την πολιτική κατάσταση της χώρας του και απλά να επικεντρώνει τις προσπάθειές του στην κατανάλωση περισσότερου αλκοόλ και ναρκωτικών.
Με αυτή την έννοια, συμφωνούμε απολύτως! Ούτε εμένα μου αρέσουν τα πρόβατα. Αλλά θεωρώ το ίδιο επιβλαβή τα διαρκή και αναίτια "όχι".
Με τη λογική που αναφέρετε αμφότεροι, καλό θα ήταν ας πούμε να ήταν πρόβατα και οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και να είχαμε ακόμη χούντα ;)
Έξυπνη ερώτηση, αλλά η απάντησή της εξαρτάται από το αν εξισώνει κανείς την αντίσταση των φοιτητών του Πολυτεχνείου με όλες τις υπόλοιπες "αντιστάσεις" φοιτητών στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα (και ποιος ξέρει μέχρι πότε...) ή αν θεωρεί τα δύο φαινόμενα διαμετρικά αντίθετα.
Επίσης, η απάντηση περιπλέκεται και από ένα άλλο επιχείρημα που μου έρχεται στο νου: Το ότι η αντίσταση είναι κάποτε καλή, σημαίνει ότι είναι πάντοτε καλή; Το ότι η υπακοή είναι κάποτε κακή, σημαίνει ότι είναι πάντοτε κακή; Άρα μήπως το ερώτημα δεν είναι "πρόβατα ή επαναστάτες", αλλά "συνειδητοποιημένοι ή μη συνειδητοποιημένοι" (ώστε σε κάθε περίπτωση να ενεργεί ο πολίτης με τον εκάστοτε ενδεδειγμένο τρόπο -που άλλοτε είναι η υπακοή, άλλοτε η αντίσταση); Μήπως, επίσης, είναι αδύνατο να βρεθεί απάντηση, διότι κάθε ομάδα θεωρεί τον εαυτό της "συνειδητοποιημένο" και όλους τους άλλους "μη συνειδητοποιημένους";
Αυτά δεν έχουν σχέση με το θαυμάσιο βιβλίο σου, ασφαλώς ;-) Απλώς προβληματίζομαι με αφορμή αυτά που διαβάζω, ως συνήθως!