Favourite Quotations (Moderator: Frederique)

Θυμάμαι παιδί που έγραψα κάποτε τον πρώτο στίχο μου. Από τότε ξέρω ότι δε θα πεθάνω ποτέ − αλλά θα πεθαίνω κάθε μέρα.

Started by spiros

When a flower doesn't bloom, you fix the environment in which it grows, not the flower.

Started by spiros

Ήσυχα, καθαρά, κοιτάζω τον κόσμο και λέω: Όλα τούτα που θωρώ, γρικώ, γεύομαι, οσφραίνομαι κι αγγίζω είναι πλάσματα του νου μου.“Εγώ μονάχα υπάρχω!” φωνάζει ο νους. “Μέσα στα κατώγια μου, οι πέντε μου ανυφάντρες δουλεύουν, υφαίνουν και ξυφαίνουν τον καιρό και τον τόπο, τη χαρά και τη θλίψη, την ύλη και το πνεύμα. Μα εγώ, ο Νους, με υπομονή, με αντρεία, νηφάλιος μέσα στον ίλιγγο, ανηφορίζω. Για να μην τρεκλίσω να γκρεμιστώ, στερεώνω απάνω στον ίλιγγο σημάδια, ρίχνω γιοφύρια, ανοίγω δρόμους, οικοδομώ την άβυσσο.

Started by spiros

Η ουσιαστική, η μεγάλη αντίπαλος του χριστιανισμού ήταν η γυναίκα.

Started by spiros

We resent, resist, and reject each other's differences. We demand that the people in our lives feel, think, and behave as we would. And when they react differently we make them wrong or invalidate them; we try to fix them when they really need understanding and nurturing; we try to improve them when instead they need acceptance, appreciation, and trust. We complain that if only they would change, we could love them; if only they would agree, we could love them; if only they would feel the way we do, we could love them; if only they would do what we ask, we could love them.

Started by spiros

L'invulnerabilità non consiste nel non restare colpiti, ma nel non restare feriti.

Started by spiros

Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων. Να τους σκεπάσει μια εικόνα. Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους. Είναι ένας τοίχος αλειμμένος μ' ένα υλικό σαν σημασία. Αλλού οι τοίχοι εξογκώνονταν και εξείχαν σαν να γεννούσαν αγάλματα κι άμορφα ακόμα, που μόλις σχηματίζονταν, εκρέμονταν απ' τους τοίχους. Αργά εκατέβαινε ο ουρανός, υπέροχος κεφαλόδεσμος από λοξά βαρειά καλύμματα λύθηκαν κι έπεφταν αργά για να φανεί ξανά πόσο καλό είναι το φως.

Started by spiros

Όταν η κοινωνία ακινητοποιείται μέσα στις αρχές και στους κανόνες της, το θέατρο πρέπει να ταρακουνά το σταθερό και αμετακίνητο.

Started by spiros

Never lose an opportunity of seeing anything that is beautiful; for beauty is God's handwriting. → Ποτέ μην χάνεις την ευκαιρία να δεις κάτι όμορφο, γιατί η ομορφιά είναι ο γραφικός χαρακτήρας του Θεού.

Started by spiros

In the same way, it is the philosophy of the Tao that we are all falling off a tree, at every moment of our lives. As a matter of fact, the moment we were born, we were kicked off a precipice, and we are falling, and there is nothing that can stop it. So instead of living in a state of chronic tension, and clinging to all sorts of things that are actually falling with us because the whole world is impermanent, be like a cat.

Started by spiros

Both narcissists and Empaths suffered from early childhood trauma. The Empaths took that pain and became more compassionate, not wanting others to suffer the same fate they did. While the narcissists got angry and decided to take their anger out on the the world. Vowing to put themselves first. Empaths were strong enough not to let the trauma destroy their goodness. While narcissists were weak and let the trauma overcome them.

Started by spiros

Gratitude is the open door to abundance

Started by spiros

Όταν σου μιλάει ο άλλος για όσα τον τσακίζουν - μην του απαντάς λες κι είναι πλατάνι. Ως στάχυ, σου εξομολογείται...

Started by spiros

Η αγάπη δεν πρέπει να ικετεύει, είπε, ούτε να επαιτεί. Η αγάπη πρέπει να είναι αρκετά ισχυρή, για να γίνεται βεβαιότητα.

Started by spiros

If you are truly connected to something, you cannot cause it pain without causing yourself pain too. When we perceive ourselves to be disconnected, we no longer feel the ripple of oneness that is our fundamental truth. We no longer feel the impact that everything has on us and that we have on everything else and, as a result, we can cause something or someone else pain without perceiving it in ourselves.

Started by spiros

Do not ask your children to strive for extraordinary lives. Such striving may seem admirable, but it is the way of foolishness. Help them instead to find the wonder and the marvel of an ordinary life. Show them the joy of tasting tomatoes, apples and pears. Show them how to cry when pets and people die. Show them the infinite pleasure in the touch of a hand. And make the ordinary come alive for them. The extraordinary will take care of itself.

Started by spiros